Ch 29: Shimei

2.8K 593 4
                                    

Shimei - ရွစ္ေမ့ - ဆရာတူညီမ

-------

ဒီေန့ ဝူဟန္ယင္း၏ကံဆိုးတဲ့ေန့ပဲ ျဖစ္ရမယ္ ...ကီးခ်ိန္းကိုပိုင္ရွင္အား ေပးၿပီးျဖစ္၍ အတန္းထဲလည္းထပ္မသြားနိုင္‌ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ေတာ့ပ္ထၫ့္ထားေသာလြယ္အိတ္ကိုလြယ္ၿပီး သူကုန္စံုဆိုင္ကို ျပန္ေျပးျပီး ေရထပ္ဝယ္ကာ အေပၚထပ္သယ္လာေတာ့သည္။

ေဆာင္းရာသီမကုန္ဆံုးေသးသ၍ ေန့လည္ခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း အေဆာင္သည္ အရိပ္က်ေသာဧရိယာတြင္ ျဖစ္ကာ အလင္းကိုေကာင္းစြာမရရိွေပ ... မႈန္မိႈင္းေနေသာ တိမ္လႊာထုထည္မ်ားသည္ ေကာင္းကင္တြင္ ဖံုးလႊမ္းေနဆဲ ...။

ဝူဟန္ယင္းတံခါးကိုတြန္းဖြင့္သည္။ သို႔ေသာ္ေလာ့ခ်ထားေသာေၾကာင့္ တံခါးကိုေျချဖင့္ေဆာင့္ကန္ကာ က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ေလတယ္။

အေဆာင္အခန္းထဲကိုဝင္ၿပ္ီးအခ်ိန္ သူခ်က္ခ်င္းသတိထားမိသည္က သန႔္ရွင္းေနတဲ့ပေရာ္ပဆာရွအခန္းနဲ႔ သူတို႔အခန္းသည္ သိသိသာသာကြာျခားေနေၾကာင္း မေနႏိုင္စြာ ယွဉ္ၾကၫ့္လ်ွင္ အမိႈက္အစုပံုေနရာထပ္ေတာင္ မေကာင္းလွေပ

ေရဘူးေတြကို ေဝငွၿပီးေနာက္တြင္ တံခါးေနာက္မွ အခ်ိန္ဇယားကိုသတိရသြားသည္။

"ဘယ္ေကာင္ဒီအခ်ိန္ဇယားကိုဒီမွာ ကပ္ထားတာလဲ!!" ဝူဟန္ယင္းတစ္စံုတစ္ေယာက္အား သတ္ခ်င္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္ဇယားက ‌ဒီႏွစ္ဝက္၏အခ်ိန္ဇယားမဟုတ္ ... သိသိသာသာမႏွစ္ကဟာႀကီးပင္။ အခုႏွစ္ဝက္ေတာင္ကုန္ေတာ့မယ္ ... ဘာလို႔ဒီအခ်ိန္ဇယားအေဟာင္းက ဒီမွာရိွေနတာလဲ?

(ဒီေနရာမွာရွင္းျပပါမယ္ ... သူတစ္ႏွစ္ဝက္လံုးတက္လာၿပီးမွ အခန္းနံပါတ္မမွတ္မိတာလဲ ဆိုတာကိုပါ။ အရင္အပိုင္းတုန္းကပေရာ္ပဆာလ်ိႈအခ်ိန္မွာ အတန္းတက္တဲ့လူနည္းေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားတယ္။ ပေရာ္ပဆာလ်ိႈအခ်ိန္က ပ်င္းစရာေကာင္းသလို အတန္းလာတဲ့ေက်ာင္းသားစာရင္းကိုလည္း မစစ္ေဆးလို႔ပါ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဝူဟန္ယင္းလည္း ဒီအခ်ိန္အတန္းတက္တာရွားတာ‌ေၾကာင့္ အခန္းနံပါတ္မမွတ္ထားတာပါ)

"အခ်ိန္ဇယားကၾကမ္းျပင္ေပၚက်ေနလို႔ ျပန္ေကာက္ ကပ္ထားတာ" ေက်ာင္းထန္တစ္ေယာက္ သူ႔က္ုိတစ္ခ်က္ေလးေတာင္ လွၫ့္မၾကၫ့္ဘဲေျပာလ်က္ ...လက္ေတြကေမာက္စ္ကိုႏိွပ္ကာအလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ အင္တာနက္အသံုးမျပဳႏိုင္ေသးေပမယ့္ လက္ေတာ့ပ္မွာသြင္းၿပီးသား ဂိမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ကစားႏိုင္သည္။

Love you 59 seconds (Myanmar translation)Where stories live. Discover now