Ch 55: Lunch

3K 627 17
                                    


"ဘာလို့ဒီမှာရှိနေတာလဲ?" ရှချန်ထူးဆန်းတယ်လို့ ခံစားရ၍ ကားထဲမှထွက်လာတယ်။

"လောင်ဒါ့..." ကျွင့်ကြွယ် သူ့မျက်နှာသူသုတ်လိုက်ပြီး အကူညီမဲ့စွာဆက်ပြောတယ်။

"ကျွန်တော်အရင်ဆုံးမေးချင်တယ်! ဒါ့ထက်ဘာလို့မနေ့ညကဖုန်းပိတ်ထားတာလဲ...အားလုံးမင်းကိုရှာနေကြတာ!"

"ငါ့ကိုရှာတယ်?" ရှချန်မျက်ခုံးတွန့်သွားတယ်။

"လောင်ဒါ့ ၊ ရှောင်ဝူက...ယောက်ျားလေး?"

ကျွင့်ကြွယ်ထို‌အကြောင်းကိုသိသောကြောင့် ရှချန်အတန်ငယ်အံ့ဩသွားတယ်။ သို့သော်သူ့မျက်နှာတွင်တည်ငြိမ်နေဆဲ... ဟုတ်မှန်ကြောင်းခေါင်းသာငြိမ့်ပြတယ်။

သူ့ကြောင့်...ကျွင့်ကြွယ်ဒေါသထွက်ရသည်။ သူ့အသက်ဝဝရှူသွင်းပြီး ... "တကယ်ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။ လောင်ဒါ့ မင်းတကယ့်ကိုနှုတ်လုံတာပဲ။ ရှောင်ရှောင်လေးကြောင့်သာမဟုတ်ရင် အားလုံးအခုထိအမှောင်ထဲမှာပဲဆိုတာ လောင်းရဲတယ်။" သူခဏမျှတုံ့ဆိုင်းပြီး ဆက်ပြောတယ် "ဒါဆိုမင်းမနေ့ကဒိတ်လုပ်တယ်ဆိုတော့ ...? ဆိုလိုတာက မင်းတကယ်သူ့ကိုကြိုက်တာလား?!"

တဖက်လူရဲ့အကြည့်က နည်းနည်းထိတ်လန့်နေတာ မြင်တော့ ရှချန်မနေနိုင်စွည ခပ်တိုးတိုးရယ်မိတယ်။

"ငါသူ့ကိုမနေ့ကအဝတ်ဝယ်ဖို့အပြင်ခေါ်သွားတယ်" အဆောက်အဦးအဝင်ဝသို့မေးစေ့ဖြင့်ညွှန်ပြီး "အခုလေးတင်အင်တာဗျူးလိုက်ပို့ပေးတာ"

ထိုကိစ္စကြားပြီးနောက် ကျွင့်ကြွယ်အံ့ဩမှုဖြင့် ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းဖြစ်သွားသည်။
"ရှောင်ဝူ ဒီမှာအလုပ်လုပ်ချင်တယ်?!"

ရှချန်မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်တော့ ကျွင့်ကြွယ်ဘာပြောရမလဲမသိတော့ ..."ဒီကုမ္ပဏီက ချီအုပ်စုရဲ့ရှဲကိုလိုချင်နေတာ...မင်းလူအိုကြီးမျက်လုံးထဲမှာ ဒီကုမ္ပဏီကပြိုင်ဘက်ဆိုတာ ရှင်းနေတာပဲ။ ဒါတောင်မင်းရှောင်ဝူကို ဒီမှာအင်တာဗျူးဖြေခွင့်ပေးတယ်!?...အခုရှောင်ဝူယောက်ျားလေးဆိုတာလည်း အားလုံးသိပြီးပြီ...မကြာခင်မင်းလူဆိုကြီးလည်းသိတော့မှာ။ မင်ဒီတိုင်းထိုင်ကြည့်နေမှာလား ... အမ် ... ပြိုင်ဘက်ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်း ... OMG ကမ္ဘာကြီးတော့ပရမ်းပတာတွေဖြစ်ကုန်ပြီ"

Love you 59 seconds (Myanmar translation)Where stories live. Discover now