Fidan

•31•

Dudaklarım birbirine sanki kenetlenmiş gibi kaldılar. Karşımda bana kaşlarını çatıp sinirle tehdit eden kadına baktım. Az önce yediği tokattan dolayı ağlayan kızın annesi değil miydi bu kadın ?

Nasıl bu kadar acımasız olurdu ?

Nasıl kendi kızına bunu yapabilirdi ?

Sustuğumu gördüğünde küçümseyen bakışlarını üzerimde dolaştırdıktan sonra arkasını dönüp gitti. Onun arkasından bakarken şunu geçirmeden edemedim.

Elayı kurtaracağım ve sende bu laflarını yutmak zorunda kalacaksın...

•••

Gecenin sesizliğinde büyük geniş yatağımda yatıyordum. Gözlerim pencereden sızan ayın ışığındaydı. Pudra rengi perdeler şimdi katanlıkta siyah gibiylendi.

Gözlerimi kırpıştırarak aya baktım.

Ne uyuya biliyor nede aklımı Eladan alabiliyordum. Acaba şu an ne haldeydi ? Oda uyuyamamıştır kesin.

Nasıl uyusun ki, Fidan...

Evet, nasıl uyuyabilirdi ki ? Nasıl başını yastığa koyup az önce bir tokat yediğini unutabilirdi. Gözlerinden akan yaşlardan sonra yüzünün aldığı o acılı yüz ifadesi aklımdan çıkmıyordu.

Acaba ne zamandır devam ediyor ? Bunun tabikide ilk olmadığını biliyorum. O Reşit denen pisliğin ilk şiddetini bu evde yapacağını sanmam. Kesinlikle Ela Reşitten uzun zamandır görüyor bu şiddeti.

Bunu Elanın yüz ifadesininden anlamıştım. Yorgun akan göz yaşları elini yüzüne değdirmesi sanki bu acılara katlanmaya hep alışık gibiydi.

Belkide sadece sen öyle sandın, Fidan.

Umarım öyle sanıyorumdur. Umarım uzun zamandır şiddete maruz kalmıyordur.

Ela neyden korkuyor neden susuyor bilmiyorum açıkçası. Tek ihtimal verdiğim şey annesinden güç alamaması. Şiddet gördüğünü Aliye hanım biliyor ve oda sesiz kalıyor. Eminim ki Ela annesine şiddete maruz kaldığından bahsetti ve Aliye cadısı onu o adamdan kurtarmak arkasından durmak yerine ona sesiz kalmasını söylemiştir.

Ne kadar acı annenin şiddete uğradığını bilmesine rağmen susup sineye çekilmesi.

Sende aynısını yaşıyorsun, Fidan.

Hoş, bu doğruydu. Elayla tam olarak aynı şeyi yaşıyorduk. Anneme Kenandan şiddet gördüğümü öğrense bile Aliye hanım gibi yapardı. Hemde üstüne 'o senin kocan, vurduğu yerde gül biter' diye söylenirdi.

Sanırım bu yüzden hiç bir zaman ona açılmadım. Sorunlarım olduğunda yengeme koştum.

Ama şunu düşünmedende edemiyorum, eğer gerçek annem şimdi burada olsaydı o izin vermezdi. Benim arkadaşım olur, beni bu durumdan kurtarmak için her şeyi yapardı.

Üvey annemin gerçek annem hakkında söyledikleri neydi peki ? Gerçektende annem yüzünden gölgede mi kalmıştı ? Annem ona ne yapmış olabilirdi ki ? Benim annem kötü bir insan değildi hiç bir zaman.

Kapımın tıklanmadıyla gözlerimi sabitlediğim pencereden çektim. Gözlerim kapıya çevrildi.

Bu saatte kimdi ?