Why I Love you? MR.CEO (BXB)

CHAPTER 43

AN;Hindi ako nagresearch about sa mga kumpanya churva.Kaya sorry kasi imbento ko lang naman yung mga offer hahaha.But I hope nagets nyo yung flow ng kalakalan nila sa last chapter.

I hope you enjoy this chapts guysue.Sorry sa late update,magtetraining narin kasi ako for my works so medyo madalang na.Di ako makapagsulat.

Happy reading 💕

Niro Pov'

Agad kaming nagpunta ni Tyron sa Antipolo.

Habang nasa byahe ay hindi ko mapigilan ang luha ko.Iniisip ko lahat,hindi na ako pwedeng magkamali ngayon.

Hindi pwedeng mabigo ko sila mom at dad…I dont want to dissapoint them.

Una,dinaya ko yung report ng kumpanya.

Pangalawa,naglabas ako ng pera sa kumpanya na hindi idini-deal sa buong board member.

its eiht hundread thousand pesos for f*ck sake!

Pangatlo,f*ck naniwala ako! Nagtiwala ako…sa Arrevalo nayun? What if…what if wala na sya.Ma-scam nya kami? Paano na lahat?

My family…my employee na siguradong mawawalan ng trabaho…the company itself.Lahat lahat…pati si Anjyl.

Muling pumatak ang luha ko.

Naalala ko pa ang mga panahong nagaway kami.Ipinamukha ko sa kanya na kaya ko.Na hindi ako magpapatalo sa lahat at maiingat ko ng buo sa kumpanya.

Pero ang totoo…una palang sya na yung gumagawa ng paraan e.Nakabangon ako sa college dahil sa tulong nya.And yes,hindi ko itatanggi ang laki din ang nagawa nya sa kumpanya.

Kung wala sya,kung wala ang pinagtsagaang tulongan namin sa isat isa.Wala ang B&A…hindi parin sana ako ang prisedente nito kahit si Anjyl ang karapat dapat.Dahil kahit papano ang laki ng nagawa nya.

Napapasuntok na ako sa harapan ng kotse dahil sa nangyayari.Punong puno ako ng kaba at ng galit.Sabay sabay na.

Siguro…hindi naman talaga sila Rigel ang gusto sumira sa kumpanya e.Baka wala talaga silang plano.Baka hindi talaga sila magkasabwat ni Ardy.

Baka ako talaga ang punot dulo ng lahat.Ako talaga siguro ang sumisira sa kumpanyang akala binubuo ko.

Mariin akong napapikit.Mayat maya ko hinahampas ang harapan ng sasakyan.Sa sobrang inis at galit ko sa sarili ko,hindi ko mapigilan na ibaling ng ibaling ang galit ko sa mga bagay.

Hinayaan lang ako ni Tyron.Tahimik pa sya kanina at katulad ko,mukhang parehas kaming kinakabahan.

Nakarating kami sa Antipolo magiisang oras at kalahati na.Hinanap namin ang gusaling mga nakaraang araw lang ay pinuntahanan namin.

My god…tell me this is not real.

Para akong sinakluban ng langit at lupa sa nakita ko…

Nakasara na ang kumpanya,may nakasulat pa ditong For sale'  sa harapan.

Parang naglaho ang lahat gaya ng iniisip ko.Kung nakaraang araw ay luma na itong tignan.

Ngayon para na itong abandunadong gusali dahil nawala na ang mga ilaw sa loob.Nawala na ang mangilan ngilang tao at nababalot na ito ng katahimikan.

Bahagya pa akong napatakip sa bibig ko.This is not happening' nanlulumo akong tinitignan ang buong gusali.

Ano nang gagawin ko?

"Sr,ano na pong nangyari dito?" Si Tyron ang nagtanong sa Guardia.Nagwawalis pa ito sa harapan ng gusali.

"Umalis na po ang may ari" sagot nito "uupa po ba kayo? Kakatapos lang po nang umupa dito nang nakaraan e"