Why I Love you? MR.CEO (BXB)

CHAPTER 11

Ardy Pov'

Inilibot ko ang aking paningin.Naramdaman ko ang panlalamig ng aking katawan.

Kinabahan ako marahil hindi ako makagalaw bagkus may kadiliman ang buong paligid.

Sinubokan kong suriin at alamin kung nasaan ako.Pero wala akong ibang makita kundi maliit na bintana at ang sira nitong salamin.

Ang liwanag na nagmumula sa labas ay pahapyaw na pumapasok sa loob.Ito lang ang tanging liwanag ko pero sapat na malaman kung nasaan nga ako naroroon.

Pagkatapos luminaw ang mata ko at makapagadjust sa dilim.

Siguro na sa isa akong abundunadong lugar dahil sa tabi ko ay may mga lumang tangki.

Ang dingding sa lugar nato ay luma at may mga sulat na kung ano ano at halatang napagtripan lamang.

Bahagya na akong natakot dahil hindi ko alam kung bakit nandidito ako.

Naalala ko yung van na tumigil sa harap namin ni Niro.

Agrisibo silang kumilos at agad nangyari ang hindi ko inaasahan.

Tinakpan nila ang bibig ko at may pwersahang dinala sa lugar nato.

Ang pinagtataka ko lang,bakit ako?

Sino sila? Bakit ako yung kinidnapp nila imbes si Niro?

Anong kailangan nila sakin?

Base sa naalala ko,may kausap si Niro.Pero sino ang mga yun? It seems those kidnappers knows Niro.

Pero ako? Bakit ako yung kinidnap nila? Nagugulahan ako,kailangan kong makaalis dito.

Sinobukan kong gumalaw sa kinahihigaan ko.Pero mas lalo lang nabalot ng takot ang buo kong katawan ng namalayan kong nakatali pala ang kamay ko.

Mabigat ang kadena sa dalawa kong pulsuhan dahil nangtangkain ko itong kalasin.Tila nakakabit ito sa isa pang haligi.

Nagmalabis ang luha ko,sinubokan kong sumigaw para manghingi ng tulong.Pero huli na dahil natatakpan pala ng panyo ang bibig ko.

Dahil dun,nagsimula na akong magwala.Sinubokan kong pumalag para kahit papano ay may magawa ako.

Hindi ko alam ang mangyayari sa mga susunod na oras ng pananatili ko rito.Kung kayat sinubukan ko ang lahat para lang makawala pero wala.

Napagod lang ako sa ginagawa ko dahil matibay ang pagkakatali sakin.

Hinihingal na ako,ang luha ko ay patuloy na nagmamalabis sa gilid ng pisngi ko.

Muli nanaman akong sumigaw mula sa panyo sa bibig ko pero natigilan din nang biglang may nagbukas ng ilaw.

Tumambad sa mata ko ang liwanag but I emidiately compose my self para mawala agad ang sinag.Mabilis ko lang inilibot ang mata ko and to my surprise,theres a person standing beside me.

Nakaitim sya ng damit at natatakpan ang mukha nya ng bonet na itim din ang kulay.

Mata at bibig nya lang ang nakikita ko sa kanya dahil sa tatlong butas ng bonet nayun sa mukha nya.

Its creepy dahil iba ang titig nya sakin.Tila may kislap iyon na hindi ko maintindihan.

"Hi,Mr.Agribante" bati nya sakin mula sa tonong hindi ko gustong marinig "Ok ka lang ba dyan sa kinalalagyan mo? Its been hour"

Nakatitig lang sya sakin,pero agad nangilabot ang katawan ko ng ilapat nya sa puson ko ang dalawa nyang daliri.

Nakakatwa na ngayon ko lang namalayang wala akong pangitaas at tanging boxer brief lamang ang aking suot.