Yıldızların sahibi

II -Çaresizlik-

"...O kadar çaresizdim ki o an,hiç bir şey yapamadım..."

Eve giderken aklıma o duvar yazıları gelince kestirme yoluna girdim.Kuzey antrenmanı olduğu için okuldan sonra yürümek zorunda kalmıştım.

Duvarın önüne geldiğimde yeni bir yazı yoktu ama bir mektup vardı.

Mektubun üstünde Yıldızların sahibine yazıyordu.Hızla açıp okumaya başladım.

Yıldızların sahibi,
Bir daha yazılarımın altına bir şey yazma!

Ama olmadı ki bu şimdi!Daha çok yazasım geldi.Tekrar ara sokaktan çıkıp geçen girdiğim kırtasıyeye girdim ve Sprey boya alıp yazıların yanına minik minik yıldızlar yaptım.Daha güzel olmuştu.

Çantamdan kağıt kalem çıkarıp yazmaya başladım.

Ay pardon Yıldızlarla yaşayan deli!Ama huyum kurusun biri yapma değince daha çok yapasım geliyor.Bende böyle bir piskopatım işte.Eve gideceğim şimdi,Öptüm!

Kıkırdayarak kağıdı demin mektubu bulduğum yere koydum ve eve gitmeye başladım.Nedense bu mektuplaşma olayı hoşuma gitmişti.

Eve gelince Annem öğlenci olduğundan Babam açtı kapıyı "Naber Güzel kız?" gülümsedim "Hiç yakışıklı senden?" güldüğünde içeri girdim.

"Nasıl geçti ilk günün?" gülümsedim "İyi."

****

Tekrar yerime geçtim ve Emire baktım "Şey.." bana baktı "Ben dün teşekkür edemedim,sağ ol belki sen olmasaydın yaralanırdım." dedim sessizce.

"Bir şey değil." dedi soğuk sesiyle "Niye bu kadar soğuksun?İnsan bir gülümser." bana baktı "Tanımadığım kişilere karşı öyleyim."

"Ne biçim gençsin sen?Yaşlı bir adam gibisin yaşlı ve huysuz." bana baktı tüm yüzümü inceledi "Sende çok konuşan bir teyze gibisin,geveze ve çirkin."

"Ağır ol oğlum hiçte çirkin değilim ben ayrıca çokta konuşmuyorum." gözlerini devirdi "Aynen aynen."

Ofladım "Bende geliyorum teşekkür ediyorum ya!Ne gerek var ki sana teşekkür etmeme zaten dün yardım ettin ama etmediğin laf kalmadı.Yardım etmeseydin keşke ya!Ne gerek vardı!"

Ofladı "Kızım sus ya!Bende şu an pişman oldum sana yardım ettiğime." gözlerimi kısarak ona baktım "Huysuz!"

"Geveze!"

****

"Ya ne demek seni almaya gelemem ya!Ya Kuzey gel al beni hava karanlık korkuyorum." ofladı "Kızım sen niye yürüyerek gidiyorsun motoru boşuna mı aldı babam?"

"Ya yürüyerek gitmedim!Gökhan abi aldı beni bıraktı." şu an eski bir arkadaşımın doğum günü partisinden dönüyordum ve Kuzeye beni alması içib yalvarıyordum çünkü saat geçti.

"Tamam sen benzinci var ya,oraya kadar gel ben seni almaya geliyorum." gülümsedim "Tamam sağ ol."

Benzinciye doğru yürürken yanımda park eden arabayla birlikte adımlarımı hızlandırdım "Şş Güzelim.Bir öpücük versene." hiç bakmadan yürümeye devam ediyordum ki bileğimden tutuldum.

"Bırak,bırak beni!" değip kurtulmaya çalışıyordum ama olmuyordu.Yaşlı adamın bacak arasına attığım tekmeyle adam yere yığıldı ama beni bırakmadığı için bende düştüm "Ya bıraksana beni!"

"Şimdi cezanı çekeceksin!" üstüme doğru eğilip ağırlığını verince daha çırpınamadım bile. "Bırak!Bırak yalvarırım bırak!" diye cırladım ağlayarak.Korku tüm hüçrelerime işlemişti.