VII -Kuzey-

532 52 89
                                    



Onu kaybedersem Dünyamı kaybederdim gidemezdi,bırakamazdı beni..

Sabah uyanıp hızla Kuzeyin odasına doğru gittim ve kapısını açtım ama Kuzey burda yoktu.Bugün Cumartesi ve biz Kuzey ile her Cumartesi beraber gezer akşam da evde film izlerdik.

"Anne Kuzey nerde?" dedim aşağı inerken "Bilmem odasındadır."

Kaşlarım çatıldı evden çıksaydı Annemin yüzde yüz haberi olurdu.Odama çıkıp telefonumu elime t alıp Kuzeyi aradım.

Açmıyordu!

Tanımadığım bir numaradan mesaj gelince çatık kaşlarla yatağa oturup mesaja tıkladım.

Tanınmayan numara:
Emire yardım etmek çok yanlış bir karardı.Bu hikayede yanan Kuzey olucak sanırım.

Gözlerim dolarken titreyen ellerim aynı numaradan gelen Fotoğrafa kaydı.Fotoğrafta Kuzey vardı ve her yeri kanlar içindeydi.

Ağlayarak hızla Emiri aradım "Emir..Emir yardım et." dedim hıçkırıklarımın arasından "Ela?Ne oldu?Niye ağlıyorsun?" burnumu çektim "Emir Kuzey galiba Reşatın elinde çok kötü dövmüş..Kuzeye bir şey olursa yaşayamam ben."

Ayağa kalkıp eşya çıkarmaya başladım "Tamam Ela ben hemen seni almaya geliyorum panik yapma tamam mı?" burnumu çektim "Tamam."

Hızla giyinip yaşlarımı sildim ve hiç Annemler anlamadan evden çıktım.Biraz yürüdükten sonra Emiri gördüm arabasına yaslanmış beni bekliyordu.Gözlerim tekrar dolarken hiç düşünmeden ona sarıldım "Emir..Kuzeyi bulalım ne olur ben onsuz yaşayamam." Saçlarımı okşamaya başladı "Şş tamam bulacağız onu merak etme."

Biraz geri çekilip gözlerine baktım.Yüzümü avuçlarının arasına alıp yaşlarımı sildi "Ağlama Ela,sen güçlü bir kızsın." burnumu çektim "Buluruz değil mi Kuzeyi?"

Başıyla onayladı "Tabii ki,sen ama nerden biliyorsun ki Reşatın elinde olduğunu." Telefonumu çıkarıp ona uzattım "Bak." Çatık kaşlarla mesajı okuyup resme baktı sonra telefonumu cebine koyup saçlarımı okşadı "Tamam merak etme bulucağız onu."

Arabaya bindiğimizde aşırı gergindim.Ayağımla ritim tuttuyor dudağımı durmadan dişliyordum.Eğer Kuzeye bir şey olduysa yada olursa ne yapacaktım ben?

Titreyen ellerimi kucağıma koyup derin bir nefes aldım.Sakin olmalıydım.Telefonum çalınca Emir cebinden çıkarıp bana uzattı Poyraz arıyordu.

"Efendim Poyraz." dedim sesimdeki gerginliği saklayamayarak "Güzelim iyi misin sesin bir değişik geliyor?"

"İyiyim karnım ağrıyor sadece niye aradın sen?" dedim ve camdan dışarı baktım "Ya şu dediğim kız vardı ya hani,Sevgilisi varmış utanmadan birde diyor ki işte ama sorun olmaz seninlede takılırım bende tabii resti çektim biraz moralim bozuk seninle takılırdık diye düşündüm ama karnım ağrıyor diyorsun."

"Poyrazım bak bende çok isterdim ama kendimi şu an pek iyi hissetmiyorum söz bak telafi edeceğim." dedim başımı ovarak.Aşırı derecede başım ağrıyordu.

"Tamam Birtanem sorun değil görüşürüz." burukça gülümsedim "Görüşürüz." Telefonu kapatınca başımı cama yasladım.Şu an Kuzeyi nasıl bulucaktık onu da bilmiyordum.

****

Karakola gelmiştik ve Emir burda ki herkesi tanıyordu.Tanımadığım numara şu an araştırılıyordu.

Reşat resmen bana acı çektirmek için yapmıştı bunu.Bir polis yanımıza gelince Emir ile ayaklandık.Saatlerdir konuşmuyorduk gerçi benim ağzımı bıçak açmıyordu.

Yıldızların sahibi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin