Yıldızların sahibi

XLVII -Aile-

"Hiç bir yıldız senin kadar aydınlatamaz kalbimi."

*****

"Sen benim Ailemsin.."

Emir yanıma gelince gülümsedim.İki haftadır yürüyebiliyordu ve bu beni aşırı mutlu ediyordu.

Anlıma uzun bir öpücük bıraktı "Doktor dedi ki haftaya işe başlayabilir mişim." dedi neşeli bir sesle.Kıkırdadım "Vallah bazen düşünüyorum işini mi daha çok seviyor bu Adam yoksa beni mi?"

"En çok seni ve Defnemi sonra işimi." gülümsedim "Bende seni çok seviyorum."

Ellimi eline aldı "Ee Ailenle ne saman tanışıyorum?" yutkundum "Önce Babamla konuşmam lazım,yani sonra gelirsin tanışırsınız."

Gülümsedi "Sonra belki bir nişan yaparız." yüzüm düşünce Emir yüzümü avuçlarının arasına aldı "Ne oldu?"

Yutkundum "Konuşmamız gereken şeyler var." kaşları çatıldı "Tamam konuşalım."

Bir Banka oturunca derin bir nefes aldım "Biliyorum benimle evlenmek istiyorsun Emir ama şimdi sana anlatıcaklarım fikrini değiştirebilir." Emirin kaşları daha çok çatıldı.

"Güzelim kötü bir şey mi var." boğazım düğümleniyordu nasıl anlatıcam bilmiyorum "Sen çoçuğunun olmasını istersin değil mi Emir?" dedim titreyen sesimle.

"Evet Elam ama çoçuğumun değil çoçuğumuzum olmasını isterim." yutkundum "İşte o neredeyse imkansız,hatta çok az bir ihtimal var sadece." kaşları çatıldı "Nasıl yani?"

Gözümden akan yaşları tutamadım "Ben dört sene önce Yumurtalıklarım da çok büyük kistlerin olduğunu öğrendim ve bu kistleri almak için Ameliyat olduğum da yumurtalıklarım fazlasıyla zarar gördü.Bu yüzden de çoçuğum olmama ihtimali çok yüksek.Ayrıca çoçuğum olsa bile büyük ihtimalle sadece birtane olabilir."

Yaşlarımı sildim "Emir eğer senin bir Baba olma hayalin varsa,ki var biliyorum ben o hayali gerçekleştirmeye bilirim." Yaşlarımı sildi "Gerçekleştirme.Olsun.Evlat ediniriz,bu benim fikrimi değiştirmez.Çoçuğumun olmasını isterim evet ama bizim çoçuğumuz olsun isterim.Başkasının çoçuğunu istemem ki ben.Benim bu hayalimi sadecesen gerçekleştirebilirsin ve bu eğer olmuyorsa ne yapalım taktiri ilahi."

Ağlamaya başladım "Özür di-" sözümü kesti "Şşş ne özürü saçmalama.Ağlama Elam.Bu senin suçun değil ve ayrıca küçükde olsa bir ihtimal var yani belki o ihtimal gerçekleşir,gerçekleşmezse de ne yapalım."

Ona sarıldım "Teşekkür ederim,çok korkmuştum üzülürsün diye." kollarını bana sardı "Üzüldüm ama sen üzüldün diye,Ameliyat oldun diye,Ameliyat olduğun da yanın da olamadım diye üzüldüm.Çoçuğumuzun olup olmama ihtimali olduğu için üzülmedim."

Başımı kaldırıp yaşlarımı sildim "Seni çok seviyorum." Anlımdan öptü "Ben seni daha çok." kaşlarım çatıldı "Ne?Hayır,hayır yok öyle bir şey."

Kıkırdadı "Var güzelim var ben daha çok seviyorum seni." kaşlarım çatıkdı "Allah allah ya.Allah allah nerden çıktı bu şimdi?"

Elimi alıp göğsüne koydu elimü altın da atan kalbini hissedince gülümsedim "Burdan." ay eriyorum.

"Yia Emir." değip onu öptüğüm de kıkırdadı.

****

Hızla dosyaları götürmek için odamdan çıktım ve seri adımlarla koridor da yürümeye başladım.Birine çarpınca elim de ki dosyalar yere düştü.