Yıldızların sahibi

XXX -Gitme-

"Sen bu dünya da başıma gelen en güzel ama bir o kadar da çirkin şeysin."

Yazarın anlatımıyla:

Emiri yoğun bakım ünitesinden çıkardıkların da perişan bir halde Kuzeye,Ateşe,Defneye,
Nile,Yiğite,Poyraza ve Yıldıza baktı.

"İyi değil mi?" diye sordu Kuzey ona dolu gözlerle.Emir yutkundu "K-kalbi..Kalbi durdu." diye fısıldadı gözünden bir yaş akarak.

Kuzey duyduklarına inanamaz bir halde sendelerken Ela'nın Anne ve Babası koşarak Yoğun bakıma girdi.

Defne hızla Abisinin yanına gidip yüzünü avuçlarının arasına aldı "Bir şey olmayacak sakin ol tamam mı?"

"Defne.Ela'nın kalbi durdu." Defne ağlayan Abisinin yanağını okşadı "Gidiyor..bırakıcak beni." Defne başını onaylamazca salladı "Hayır hayır öyle bir şey olmayacak."

Emir Defnenin gözlerine baktı "Eğer Elaya bir şey olursa,Reşatı geberticeğim ama öyle böyle değil."

"Sen düşünme şimdi bunları tamam mı?Ela'yı düşün sadece."

Kısa bir süre sonra Ela'nın Annesi yanlarına geldiğinde Kuzey yanına gitti "Anne?" korkuyordu kötü bir haber almaktan deli gibi korkuyordu.

"Ela iyi.Hatta hayati tehlikeyi bile atlatmış durum da.Sadece iç organları fazlasıyla zarar görmüş sanırım biri onu çok acımasızca dövdü bu yaralanmadan önce sanki birisi sopayla karnına vurmuş.Her yerinde darp izleri var.Güzel kızım neler çekmiş Allah bilir."

Kuzey burnunu çekti "Görebilir miyim?" Esila Kuzeyin yaşlarını sildi "Şimdi normal odaya alıcağız henüz uyuyor ama görebilirsin.Songül Hemşire sizi odasına götürür."

****

Hepsi odanın önüne gelince Songül hemşire onlara baktı "Tek tek girin lütfen ve ayrıca hastayı yormayalım."

İlk olarak Kuzey içeri girince göz yaşlarını tutamadı.Hıçkıra hıçkıra ağlayarak Yatağın baş ucuna gelip oturdu.

Ela'nın elini eline alıp öptü. "Elam benim." değip anlından da öptü "Uyan lütfen,çok korktum biliyor musun?Sana bir şey olucak diye öldüm öldüm dirildim.Sen benim her şeyimsin.Çoçukluğum,sevdiğim,küçük kardeşim ama bir yandan da en yakın arkadaşımsın."

"Emir.." diye sayıkladı Ela,Kuzey kıkırdadı "Ay yemedik Emirini dışarda ama önce ben geldim yanına ikizinim ya senin ondan.Neyse ben çıkayım Emir gelsin hem belki o zaman uyanırsın." Kuzey onu son kez öpüp gülümsedi.

"Seni seviyorum ikiz."

Emir odaya girdiğin de elleri titriyordu yavaşça yatağın başına geçip sandalyeye oturdu ve yutkundu.Yavaşça Ela'nın elini eline aldı "Hep benim yüzümden bu haldesin..bunlara rağmen beni bırakmadığın için teşekkür ederim sevgilim.Seni seviyorum.Öyle böyle değil hemde aşırı derece de seviyorum."

Emir yavaşça yanağını okşamaya başladı sevdiğinin "Çok güzelsin..her şeyden,herkesden güzelsin ama benim Çirkinimsin."

Emir akan yaşlarını sildi "Hadi aç gözlerini Birtanem." burnunu çekip Ela'yı yanağından öptü "O güzel gözlerini çok özledim hadi aç gözlerini."

Ela yavaş yavaş gözlerini açınca Emir heyecanlanmaya başladı.Ela'nın gözüne gelen ışık ile Ela kaşlarını çattı.Emir hızla elini ışığın hizasına tuttup Işığın Elanın gözlerine vurmadını engelledi.

"Nerdeyim ben?" diye mırıldandı Ela kısık sesiyle "Hastanedesin sevgilim." Ela Emire baktı "Sevgilim derken?Kimsiniz siz?"

Emir şaşkınlık ve korkuyla yutkundu "Güzelim benim Emir hatırlamıyor musun?"