Yıldızların sahibi

XLI -en güzel varlık-

"Her halin ayrı güzel,bu dünya da gördüğüm en güzel varlıksın."

6 ay sonra:

Gülümseyerek hastaneden çıkıp Emirin yanına gittim ve kollarımı boynuna doladım.Saçlarımı koklayarak öpüp derin bir oh çekti "Nasıldı günün Birtanem?"

"Çok güzel seni görünce daha da güzel oldu." burnumdan öptü "Hımm öyle mi?" başımla onayladığım da gülümsedi "Hadi gel bir şeyler yemeğe gidelim."

Arabasına binince elimi saçlarına götürüp okşamaya başladım.Bunu yapmayı çok seviyordum.

Her zaman geldiğimiz Restorana gelince Emir elimi tuttu beraber içeri geçip bir masa bulduk ve oturduk.

Garson yanımıza gelince gülümseyerek bana baktı "Ne bakıyorsun lan?" Garson sıçrayıp Öküz olan sevgilime baktı.

"Pardon efendim ben sadece hanımefendiye ne istediğini sorucaktım." Emir kaşlarını çattı "Ela ya Tavuklu salata bana da Palamut getir."

Buraya her geldiğimiz de Tavuklu salata yiyordum.Garson gidince Emir elimi eline aldı "Çok kabasın."

"Değilim sadece sana hayvan gibi bakmasından rahatsız oldum." gözlerimi devirdiğim de elimi öptü.

Yemekleri yerken Emire baktım "Sevgilim?" bana bakıp gülümsedi "Söyle Birtanem,her şeyim,Bebeğim söyle." gülümsedim "Ben seni artık Ailemle tanıştırmak istiyorum." Emir yutkundu "Babanla?"

Başımla onayladım.Kuzey iki aydır Emir ile olan ilişkimizi biliyordu başta biraz kıskançlık etse de şimdi Emir ile çok iyi anlaşıyordular.

"İyi tamam ne zaman peki." omuz silktim "Yakın da ama tam bilmiyorum önce bizimkilerle konuşmam lazım."

****

Levent elimi eline alınca kaşlarım çatıldı "Ela biliyorum böyle şeyler pat diye söylenmeye gelmez ama..ben sana aşığım." Anın da elimi elinden çektim "L-levent ben.Ben ne diyeceğimi bilmiyorum yani benim bir Sevgilim var."

"Biliyorum ama bence bu çok ta büyük bir engel değil." kaşlarım çatıldı anın da ayaklandım "Sen bana ne demeye çalışıyorsun hı?Terbiyesiz." değip ona bir tokat attığım da bileğimi sıkıca tuttu.

Kolunu sırtına sabitleyip bacağına bir tekme atıp onu yere serdim.Emir bana kendimi korumayı öğretmişti.

"Seni bir daha ne Hastanemde nede kendi yakınım da görmek istemiyorum."

Hızla odama gidip oturdum.Leventin bana aşık olduğunu biliyordum ama böyle bir şey isteyeceğini tahmin edememiştim Emir kuşkuların da haklı çıkmıştı.

Telefonum çalınca cebimden çıkarıp açtım "Sevgilim?Napıyorsun." yutkundum "Hiç dosyalarla uğraşıyordum sen?"

"Bir dakika güzelim." bir kaç saniye sonra Emir konuştu "Ela Levent Reşatın Oğluymuş." hızla ayaklandım "Ne?"

Birden odamın kapısı bir hışımla açıldı "Demek öğrendin!" Levent yanıma elin de ki Neşter ile gelirken geriye adımladım "O kalp benim olmayacaksa Ela kimsenin olmaz."

Bileklerimi tuttunca kendimi savunmaya çalıştım ama ağırlığını üstüme verip beni koltuğuma dayadığı için olmuyordu.Elim de ki telefon yere düşünce Levent bana baktı.

Başını boynuma doğru eğip öpmeye başladı bir yandan da Neşter ile koluma kesikler atıyordu "Bırak bırak beni!" öpmesi derinleşirken ağlamaya başladım "Yardım ed-" Ağzımı kapayınca sesim boğuk çıkmıştı.