"..teşekkür ederim beni bu kadar güzel sevdiğin için."2 ay sonra:
Hafif çıkmış karnıma bakıp gülümsedim ve aşağı indim Emir kahvaltı hazırlamıştı.Hiç ona bakmadan yerime oturup yemeğe başladım.
"Elam.." onu susturdum "Konuşmak istemiyorum." İki aydır onunla konuşmuyordum.İlk hafta Kuzeyde kalmıştım ama sonra Eve dönüp Emirle hiç konuşmamıştım.
Canım birden karpuz çekince kaşlarım çatıldı "İyi misin?Sancın mı var?" Emire baktım "Sanane?" ayaklanıp salona gittim.
Emirde peşimden gelip yanıma oturdu "Bebeğim lütfen konuşalım."
Emire baktım "Sen bana güvenmedin üstelik bana bağırdın ne yapmamı bekliyorsun?"
"Tamam haklısın ama beni de anlamaya çalış,ben seni çok özledim.Seninle uyumayı,konuşmayı öylece elini tutmayı bile çok özledim." Gözlerim doldu "Ama bana çok bağırdın.." diye mırıldandım.Ellerimi tuttup öptü "Özür dilerim bin kere yüz kere."
"Bir daha bağırmayacaksın ve beni dinlemeden sinirlenmeyeceksin tamam mı?" hızla başıyla onayladı "Söz bir daha asla seni dinlemeden etmeden bir şey yapmayacağım.Ama sende bir daha böyle bir şey olursa bana anlat olur mu?" başımla onayladığımda bana sarıldı.
Bende onu çok özlemiştim.Yine çiğerlerime dolan kokuyla kocaman gülümsedim.
Şimdi bana sakın kızmayın niye Emiri iki ay süründürdün diye.Emir bu huyundan yoksa hiç vazgeçmezdi ve her sinirlendiğinde kalbimi kırmaya devam ederdi o yüzden bu en iyisi oldu.
Başını boynuma gömmüş Emire baktım. "Bugün kontrolüm var gelecek misin?" başını kaldırıp gülümsedi gözleri parlıyordu resmen "Tamam olur."
Emirle konuşmadığımız için kontrollerime hiç gelememişti bugün ilk defa gelecekti.
"Ha birde Karpuz alalım mı?" Emir bana şaşkınca baktı "İlk defa aşerdin." kıkırdadım "Evet." Emir başını dizlerime koyup karnımı okşadı "Babacım?Canın Karpuz mu çekti senin?" dedi gülümseyerek ve karnımı öptü.
Başını kaldırıp bana baktı "Teşekkür ederim bana bu mutluluğu yaşattığın için." gülümsedim "Asıl ben teşekkür ederim beni bu kadar güzel sevdiğin için."
****
Emir ile el ele hastaneye girince hemşireler ve doktorlar beni selamlayınca bende onları selamladım.
Ateş bizi görünce yanımıza geldi "Kontrole mi?" başımla onayladığım da gülümsedi "Yakıştı sana hamilelik." gülümsedim "Gerçekten mi?" o da gülümsedi "Gerçekten Elam benim."
Emir elimi hafif bir şekilde sıkınca Ateşe baktım "Neyse biz geç kalmayalım sonra görüşürüz Senaya selam söyle!" gülümsedi "Söylerim."
Odaya girince Duygu gülümseyerek bana baktı "Hoş geldiniz Ela hocam sizi şöyle alayım." Hızla yattıp karnımı açtım "Babamız da ilk defa burda galiba." Emir başıyla onaylayınca gülümsedim aynı küçük bir çocuk gibiydi.
Duygu yavaşça ultrason cihazımı karnımda gezdirirken durdu "Bakın işte burda." dedi Emire bakarak.Emirin gözleri doldu "Daha çok küçük." Duygu gülümsedi "Evet çünkü daha iki buçuk aylık.Kalp atışlarını dinlemek ister misiniz?" Emir hevesle bana bakınca gülümseyerek gözlerimle onayladım. "Evet istiyoruz." dedi Emir kısık bir sesle.
Bebeğimizin kalp atışları kulaklarımızı doldururken Emirin gözünden akan yaşı hızla sildim.Duygu bize baktı "Biraz zaman isterseniz çıkabilirim?" Emir başını onaylamazca salladı "Yok gerek yok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızların sahibi
Novela Juvenil"Ne bu tavırlar?Annem misin,Babam mısın,Kardeşim misin Sevgilim misin?Anlamıyorum seni?Gerçekten aklım almıyor.Dengesizsin!Neden böyle yapıyorsun?" Başını yerden kaldırıp bana baktı ve üstüme doğru yürümeye başladı.Ne yapıcağımı bilmeden arkaya doğ...