Yıldızların sahibi

XII -Sığınmak-

"...Kalbim beni buraya getirdi,beni sana getirdi."

Emirin anlatımıyla:

Yiğit bana baktı "Abi sen bu kıza karşı bir şey mi hissediyorsun?Çok düşünüyorsun sanki onu." ofladım "Bilmiyorum kafam karışık.Ama ona bir şey olmasından o güzel gözlerine bir daha bakamamaktan korkuyorum."

Yiğit sırıttı "Yanmışsın oğlum sen küllerin kalmış bir tek,aşıksın ona aşık." ofladım "Öyleyim galiba."

"Hele şükür itiraf ettin şunu ya." elimdeki suyu dikleyip bitirdim. "Ama o bana aşık değil." Yiğit kaşlarını çattı "Nasıl?Nerden biliyorsun ki?"

"Ya çok değişik dengesiz,ama sanki bir tek bana öyle.Ateş ile gidiyor konuşuyor şakalaşıyor,bana gelince tersliyor anlamadım gitti!" Yiğit gülümsedi "Bence Ela ne yapıcağını bilmediği için öyle yapıyor,hem oğlum sende kıza emir verip ona ters ters davranma,iyi davran nazik ol.Ayı gibi olma."

Güldüm "Çok biliyorsun sen sanki hiç aşık oldun da."

****

Kapıyı açıp içeri girdiğimde Annemin ağlama sesleri gelince hızla seslerin geldiği yöne doğru koştum.

"A-anne ne oldu?Anne iyi misin?" Annem bana baktı "Emir,Emir defne kapısını açmıyor intihar edicem diyor Emir bir şey yap." Defnenin kapısının önündeydik.

Korkuyla kapıya vurdum "Defme aç Güzelim kapıyı konuşalım hı?" Defnenin hıçkırıklarını duydum "O beni öldürecek Abi...Ablamı öldürdüğü gibi beni de öldürecek ama ben buna izin vermiceğim."

"Hayır Defne yapma güzelim lütfen bak aç kapıyı." Anneme baktım "Anne geri çekil.Defne bak kapının önündeysen çekil."

Kapıya bir kaç tekme attıktan sonra kapı açıldı Anneme baktım "Ben bir konuşayım tamam mı?" Annem başı ile onaylayıp dışarda kalırken odaya girdim.

Defne elinde haplar ve kızarmış gözlerle bana bakınca içim gitti.

"Defnem.." dedim titrek sesimle "Gelme Abi!Gelirsen içerim hepsini." ona doğru bir adım attım "İçsen ne olucak?Seni kuçaklar hastaneye götürürüm miden yıkanır kurtulursun."

Ofladı "Aradı beni tehdit etti.." Defneye yavaşça yaklaşıp onu kollarımın arasına çektim "Defnem." diyerek kokusunu içime çektiğimde ağlamaya başladı.

Elindeki hapları alıp yere fırlattım ve başını göğsüme koyup onunla birlikte yere oturdum. "Ne yapıyorsun sen?Ne yapıyorsun?Sen gidersen ben kimin için yaşıyacağım,zaten bir tek sen ve Annem kaldınız hayatımda sende gidersen ne olucak benim halim hı?Defnem yapma böyle içim gidiyor ölüyorum."

Defne daha çok ağlamaya başladı "Babamı istiyorum!Ablamı istiyorum!" Defne çırpınıp ağlarken anladım sinir krizi geçiriyordu "Sakin ol Birtanem lütfen sakin ol."

Artık bende ağlamaya başlamıştım "Yapma bunu bana Her şeyim lütfen." biraz sakinleşince saçlarını okşadım "Ben özlemiyor muyum sanıyorsun?Babamı,Ablamı özlemiyor muyum?Bak kıydım mı canıma?Kıymadım,çünkü sen varsın.Sen daha on iki yaşındaydın Babam ve Ablam gittiğinde.Ben o gün yemin ettim,seni hiç bırakmamaya yemin ettim.Şimdi sen beni bırakıyor musun hı?Beni bu kadar az mı seviyorsun?" Defne akan yaşlarımı sildi.

"Bırakma beni Defnem." kendi yaşlarını sildi "Bırakmam söz abi söz veriyorum seni asla bırakmicağım."

****

Defne göğsümde uyuya kalınca onu kucaklayıp yatağına yatırdım ce üstünü örtüp saçlarından öptüm.

Odadan çıkınca Anneme baktım.O da perişan bir haldeydi "Takma artık kafana Annem konuştum ben onunla." Annem bana sarılınca onu öptüm "Tamam geçicek merak etme her şeyi yoluna sokucağım."