Yıldızların sahibi

LIV -Bebek-

"Neyi fark ettim biliyor musun?İnci çiçeği çok güzel ama senin yanın da bir ayrı güzel oluyor."

Yutkundum "Çekil önümden." Telefonum da yanım da değildi ne yapıcaktım ben?

"Şş Ela bir konuşalım hasret giderelim özlemedin mi beni?" ona sinirle baktım "Bak başlatma özlemine hasretine."

Ağzıma bastırılan bez parçasıyla kaşlarım çatıldı ve kısa süre içinde her yer karardı.

****

Gözlerimi açtığım da kaşlarım çatıldı olduğum Depoyu gözlemledim.Kısa süre sonra duyduğum ayak sesleriyle yutkundum.

Reşat yanıma geldi "Hamileymişsin Ela!Hayırlı olsun." elim anın da karnıma gitti ona bir şey yapmazdı değil mi?

Koluma baktığım da kanımın alındığını gördüm.Demek böyle öğrenmişti.

İki tane adam kollarımdan tuttunca kaşlarım çatıkdı "Bırak beni bırak!Eğer ona bir şey yaparsan Emir yaşatmaz seni." güldü "Asıl sana bir şey yaparsam yaşatmaz beni,sen beni koruyorsun Ela.Emir sen olmasan beni gözünü kırpmadan öldürür ama güzeller güzeli Elası o hapisteyken kahrolmasın diye bana bir şey yapamıyor.Ama senin hamile olman onu şimdi çok mutlu edecek ve Emirin mutlu olmasın istemiyorum o yüzden,bebeğinize maalesef veda edeceksiniz."

Gözlerim doldu "Hayır yapamazsın.Bak lütfen yapma nolur." Reşat kıkırdadı. "Sopayı getirin."

Ağlamaya başladım her ne kadar kurtulmaya çalışıp çırpınsam da bir şeye yaramıyordu. "Kusura bakma Elacık." Karnıma yediğim darbeyle acıyla inledim "Yapma nolur."

"Bu hapiste geçirdiğim yıllar için." karnıma tekrardan yediğim darbeyle ağlamam şiddetledi "Bu Emirin planlarımı bozduğu için,bu Emirin babasının her şeyi mahvettiği için,bu da Emirin mutlu olduğu için."

Sesler uğultuya benzer bir şekil alınca gözlerim de yavaşça kapandı.Akan yaşlar yanaklarımı ıslatırken bir iç çektim.

Nolur bırakma bizi bebeğim,Baba çok üzülür.Daha senin varlığından haberi bile yok.

Emirin anlatımıyla:

Eve girdiğim de gördüğüm özenle hazırlanmış masayla gülümsedim "Elam?Nerdesin Bebeğim?" Ela'yı hiç bir yerde bulamayınca kaşlarım çatıldı.

Onu aradığım da telefonunun sesi mutfaktan geldi.Endişelenmeye başlamıştım.Hızla karakolu arayıp Ela'nın nerde olduğunu araştırmaları için talimat verdim.

Ateşi de aramıştım ve Ela'nın hastanede olmadığını söylemişti.Arabaya binip karakola doğru sürmeye başladım.

Gelince Engin yanıma geldi "Amirim Yengenin yerini tespit ettik kesin Reşat bir şey yaptı." Reşat iki hafta önce beraat etmişti.Ama belli ki hapisi çok özlemiş.

Hızla Enginin verdiği adrese doğru sürmeye başladım.Depoya girdiğim de hızla ışıkları açtım arkada olan Ela'yı görünce koşarak yanına gittim Ela'nın etrafın da ki kan beni korkuturken yüzünü avuçlarımın arasına aldım.

Kendinde değildi "Güzelim dayan."

****

Hastaneye geldiğimizde Ela'yı götürdüler.
Kafayı yiyecektim.Bu işte Reşatın parmağı olduğuna adım kadar emindim.

Yutkundum şu an tek istediğim şey Ela'nın iyi olmasıydı.

Yaklaşık iki saat sonra Ateş yanıma gelince ona baktım "İyi mi Ela?" başıyla onayladığın da rahatladım "Ela iyi ama." dedi ve dolu gözlerini kaçırdı "Ela iyi ama Bebek düşmüş." kaşlarım çatıldı "N-ne?Ne Bebeği?"