Yıldızların sahibi

FİNAL: LVIX -Sonsuz Aşk-

Ateş yanıma gelip yüzümü avuçlarının arasına aldı "Ela ağlama Bebegin zarar görecek." kaşlarım çatıldı "Ateş bebek yok öldü."

"Hayır hayır ölmedi Dosyalar karışmış ben senin Ameliyatına girdim Asistanım da Duyguya yanlış dosyayı vermiş." elimi karnıma koydum "Nasıl yani?Bebeğim yaşıyor mu?" Ateş yaşlarımı sildi "Evet yaşıyor."

Sena da yanıma geldi "Ay çok korktum ya." bana sarılınca bende ona sarıldım "Bebeğim gitmemiş." gülümsediğim de onlar da gülümsedi.Karnımı tuttum "Gerçekten gitmedi değil mi?" Ateş ayaklanmama yardım etti "Gel bakalım Ultrasonla senin de için rahatlar hem." başımla onaylayıp Ateşe tuttunup ondan destek alarak yürümeye başladım.

Ultrason odasına gelince uzandım kısa süre sonra Ateş gülümseyerek ekranı bana çevirdi "Bak burda." gülümsedim "Allahıma şükürler olsun."

Odaya Yiğit girip yanıma geldi "Yengesu!İyi misiniz?" gülümsedim "İyiyiz iyiyiz Emirden haber varmı?"

"Var,adamları dövüp bayıltmış sonrada kaçmış yeni hastaneye geldi pansuman yapıyorlar.Derin bir nefes aldım "Annem bak Babada iyiymiş." diyerek karnımı okşadım.

Kısa süre sonra sesler gelince kaşlarım çatıldı "Ya bırakın beni!Elama gideceğim iyiyim ben!" Bu Emirin sessiydi.

Kapı açılınca oraya baktım.Emir yüzü gözü yara içinde yanıma gelip anlımdan öptü "Güzelim?İyi misiniz?" Ateş ve Yiğit odadan çıktı "Ela hocam pansuman yapmak istedim ama izin vermedi."

"Tamam sen buraya bırak eşyaları ben yaparım." Karnımdaki jeli silip Emirin yüzünü avuçladım "Merak etme iyiyiz biz.Asıl sen nasılsın?" Anlımdan öptü "Beni merak etme sen."

Doğrulup Emiri öptüm "Eve gidelim mi yoruldum." Elimi eline alıp öptü "Sen nasıl istersen." zorlukla ayaklandım tam o sırada Ateş geldi "Ela noluyor?Yat hemen yerine yeni ameliyat oldun iç kanama geçirdin ya!"

Ofladım "Ateş lütfen ya sevmiyorum ben hastaneyi biliyorsun." başını onaylamazca salladı "Hayır!Kesinlikle olmaz!" Emir beni kucağına aldı.

"Hadi Güzelim odana gidelim,biliyorum sevmiyorsun burda kalmayı ama Bebeğimizi düşün." başımla onayladım "İyi tamam."

Emir beni odaya götürüp yatağa yatırdı ve üstümü örttü "Pansuman yapalım sana Emir." Ateşin dediği ile başımla onayladım.

Ateş hızla gerekli malzemeleri getirince doğruldum "Ben yaparım." Ateş başıyla onaylayıp odadan çıkınca Emir yatağın kenarına oturdu.Dikkatlice pansuman yaptıktan sonra Emirin yaralarını tek tek öptüm "İyisin değil mi?"

"Sen iyi misin?" değip elimi eline aldı başımla onayladım "O zaman bende iyiyim." gülümsedim ve kollarımı açtım.Emir dikkatlice bana sarılıp kokumu içine çekti "İyi ki varsın."

****

Eve gelince derin bir nefes aldım.Bir buçuk hafta Hastanede kalmak beni bunaltmıştı.Emir ayakkabılarımı çıkarıp ellerimi ellerine alıp öptü "Ne yapalım bugün Birtanem?" gülümsedim  "Bana Fark etmez sen yanımda ol da gerisi önemli değil."

Yüzünde tatlı bir gülümseme yayılınca ayakuçlarıma çıkıp yanağından öptüm.

"Her şey için teşekkür ederim." anlımdan öptü "Etme çünkü ben her şeyi içimden geldiği için yapıyorum."

6 ay sonra:

Ofladım ve aynada kendime baktım "Hiç yakışmadı ya!" denediğim kaçıncı elbise hatırlamıyorum bile.

Bugün Hastanemin daveti vardı ve elbise giymek istiyordum ama kocaman karnım yüzünden olmuyordu ve çok kötü görünüyordum.

Yere oturup ağlamaya başladım.Bebeğimi sekiz buçuk aylıktı ve karnım baya büyümüştü ve hiç bir şey bana yakışmıyordu.