Yıldızların sahibi

LVII -Öfke-

"Çok aşığım sana Ela Hiçyılmaz!"

Yanağımın okşanmasıyla gözlerimi araladım "Bebeğim?" Emire bakıp gülümsedim "Uyuyakalmışım." anlımdan öptü "Sancın oldu mu bugün hiç?" gülümsedim "Evet oldu sonra uzanayım dedim uyumuşum."

Aklıma gelen şeyle alt dudağumı ısırdım "Sana yemek yapmayı unuttum özür dilerim." hızla doğrulduğum da Emir ellerini ellerime aldı "Bebeğim sorun değil ben yaptım ikimize de ayrıca sen yemek yapmak zorunda değilsin."

Emir beni kucaklayınca gülümsedim "Yemek yiyelim şimdi tamam mı?" gülümsedim "Tamam zaten bütün gün midem bulandı hiç bir şey yiyemedim."

Anlımdan öptü "Sen öyle güzel bir insansın ki,bu acılara bile katlanıyorsun ve şikayet etmiyorsun." gülümsedim "Etmem çünkü her şey çocuğumuz için."

Emir beni yere bırakıp yanaklarımı ard arda öptü "Çok aşığım sana Ela Hiçyılmaz!" gülümsedim "Bende sana Emir Hiçyılmaz!" diğerek onu öptüm.

"Hımm öyle mi?" dedi gülerek ve beni gıdıkladı.

****

Yemekten sonra sancılandığım için koltuğa uzandım ve dolu gözlerle tavana baktım "Bebeğim?Daha iyimisin?" titrek bir nefes alıp Emirin elini tuttum "İyi olucağım."  anlımdan öpüp saçlarımı okşadı ve öylece beklemeye başladı.

O da ne yapıcağını bilmiyordu.Bu halime çok üzülüyordu.

Bir süre sonra sancılar azalınca derin bir nefes verdim "Daha iyi misin?" gülümsedim ve başımla onayladım.

Emir beni göğsüne yatırıp karnımı okşamaya başlayınca başımı boynuna gömdüm "Seni seviyorum." diye mırıldanıp gözlerimi kapadım.Bu sancılar beni fazlasıyla yoruyordu.

Emirin anlatımıyla:

Ela uyuya kalınca saçlarından öpüp kollarımı ona sardım.Sancılanması beni korkutuyordu nedense hem ona hem çocuğumuza bir şey olucak diye korkuyordum.

Elaya bakıp gülümsedim.Öyle güzel bir Anne olucaktı ki.Ona çok yakışıcaktı annelik.

"Bırak artık beni.." sayıklamaya başlayınca kaşlarım çatıldı "İstemiyorum."

Elanın nefesleri sıklaşmaya başlayınca onu uyandırmaya çalıştım "Bebeğim..Bebeğim uyan." Ela sıçrayarak gözlerini açıp bana baktı "Bebeğim iyi misin?" Ela yutkundu "Hı hı."

Ayaklanıp mutfağa gittim ve ona bir bardak su getirdim bir yudum alıp masaya bıraktığında saçlarından öptüm "Anlatmak ister misin Güzelim?" başını onaylamazca salladı "Gerek yok." başını göğsüme yaslayıp bana kedi gibi sokulunca kollarımı ona sardım.Bir şey vardı bu aralar Ela da ama hayırlısı..

****

Ela battaniyeyi katlayıp kenara koydu.Gözlerini bir an kapatıp koltuğa tutunduğun da kalkıp belini kavrayıp ona baktım "Bebeğim?"

Ela birden kollarımda bayılınca şaşkınca onu kucağıma aldım "Elam?"

Onu hızlıca arabaya götürüp arkaya yatırdım.

"Tamam bir şey yok normaldır bu kesin." diyerek kendimi avutmaya çalışıyordum ama telaşlanmadan da edemiyordum.

****

Odadan çıktığım da Doktor yanıma geldi.Emin olmak için "Ela iyi mi?" diye sordum.Doktor gülümsedi "Şu an iyi ama Kan değerleri çok düşmüş ama bence bayılmasının nedeni bu değil Piskolojik bence onu bir şey üzüyor ve bir şeyi içten içe çok düşünüyor.Lütfen onunla konuşun." başımla onaylayıp odaya girdim.