Yıldızların sahibi

XLIV -Dayanamamak-

"Dayanamıyorum artık..ama seni her şeyden çok seviyorum ela gözlü Elam."

Yazarın anlatımıyla:

Ela Emirin göğsünde uyuya kalınca Emir gülümseyerek ona baktı ve saçlarını okşadı.Ela ona daha çok sokulunca onu kucağına aldı ve Odasına götürüp yatağa yatırdı.

Odadan çıkıp Salona gidip masa da ki puding kaplarını alıp Mutfağa götürdükten sonra Ela'nın yanına gitti.

Ela'yı kendi yastığına sarılmış uyuyorken görünce gülümsemeden edemedi.

Ela'nın kollarının arasından yastığı alıp onu kendine doğru çekti.Ela ona sıkı sıkı sarılıp başını boynuna gömdü.Emir de onun saçlarına uzun bir öpücük bırakıp ona sıkıca sarıldı.

****

Ela karnın da ki ağrıyla açtı gözlerini.Kendisine sarılmış Emirin kollarından çıkıp kazağını yukarı sıyırdı.Gördüğü kan ile ofladı.

Dikişleri patlamıştı.

Doğrulmaya çalışsa da ağrıdan doğrulamıyordu.Her ne kadar istemese de Emiri uyandırmaya çalıştı.

Emir gözlerini aralayıp gülümsedi ve Ela'yı öptü "Günaydın Bebeğim." Ela'ya baktığın da bir şeylerin ters gittiğini fark etmesi uzun sürmedi.

"Bir şey mi oldu Birtanem?" Ela başıyla onaylayınca onu dikkatlice kendine doğru çekip anlından öptü "Ne oldu?"

"Dikişlerim patlamış." dedi Ela acı için de.Emir telaşla Ela'nın kazağını yukarı sıyırdı. "Ne yapıcağız?"

"Bir şey yapmicağız Hastaneye gitmemiz lazım." Emir onu dikkat ederek kucağına aldı. "Çok ağrın var mı?" Ela'nın her ne kadar çok ağrısı olsa da başını onaylamazca salladı.

Emirin daha çok telaşlanmasını istemiyordu.

Apartmandan çıktıktıkların da birden gelen silah sesleriyle Ela çığlık attı.Emirin karnına denk gelen kurşun onun yere yığılmasını sağlarken Ela da yere düşmüştü.

Dikişleri patladığı için haraket etmekte zorlanıyordu "Emir!Emir!" Ela hıçkıra hıçkıra ağlıyordu "Ağlama Bebeğim.." diye mırıldandı Emir acı için de.

Gelen bir diğer kurşun Ela'nın kolundan sıyrılıp geçince Ela acıyla inledi "Ela iyi misin?" Emir kalkmaya çalışsa da başaramıyordu.

Ela eliyle kanayan kolunu tuttu "İyiyim." Bir kurşun daha Emirin omuzuna girince Emir dişlerini sıkmaya başladı fazlasıyla ağrısı vardı "Emir!Emir!" Yiğit koşarak gelince Ela ona baktı "Ambulansı ara çabuk!" Yiğit hem ambulansı arayıp hem de Kurşun atan kişilerin arkasından koşuyordu.

Ela tüm ağrılarına rağmen gücünü toplayıp Emirin başını dizlerine koydu "Emir..Emir." diye mırıldanarak ağladı.

"A-ğlama." dedi Emir zorlukla "İyi olucağım." Ela müdahale etmek istese de kolunu kaldıramıyordu.

"Emir sakın gözlerini kapama tamam mı?" Emir yutkundu "Dayanamıyorum artık..ama seni her şeyden çok seviyorum ela gözlü Elam." Emir gözlerini kapatınca Ela'nın ağlaması şiddetlenmişti.

Yiğit yanlarına geldi "Ambulans her an gelir." dedi dolu gözlerle.Ela Emirin yanağını okşadı. "Dayan Sevgilim az kaldı."

"Ela senin de kolun yaralanmış." Ela başıyla onayladı "Biliyorum am şu an önemli değil şu an tek önemli şey Emirin iyileşmesi." Ambulans gelince sağlık görevlisi Ela'ya baktı "Ela Hocam?" Ela burnunu çekti "Hadi Gizem zamanımız yok." Ela kalkamıyordu Yiğit Gizeme baktı "Ben Ela'yı getiririm siz gidin."