Yıldızların sahibi

XVI -Uzak duramamak-

..çünkü artk Emir Elasız olmazdı,olamazdı.

"Ela!Ela kapatma gözünü güzelim nolur aç hadi." Emir ağlamaya başlamıştı.Hastaneye geldiğinde arabayı park edip Elayı kucağına aldı "Ela..Elam nolur nolur Ela gözlüm dayan."

Sedye gelince Emir Elayı oraya yerleştirdi "Nolur dayan Güzelim ne olur."

Sedye giderken Emir korkuyla baktı.Zaten sevdiği herkes gitmişti şimdi de Ela mı gidecekti?

Kuzey haberi Anne ve Babasından aldıktan sonra hemen arabaya binmiş ve gelmişti Hastaneye.Koridorda Emiri görünce sinirle onun yakalarına yapıştı.

"Geberticem lan seni!Niye alet ediyorsun benim kardeşimi bunca şeye hı?Biliyordum bunun olucağını!Ona senin yüzündem zarar geleceğini biliyordum!"

Emir Kuzeyin yüzüne bakamıyordu.Kuzey sonun kadar haklıydı onun gözünde.Emirin hayatına giren herkes zarar görüyordu.Bu onun mu uğursuzluğuydu,yoksa kader mi böyle olmasını istiyordu,Emir bilmiyordu,
anlamıyordu,anlamaya gücü yetmiyordu.

"Ona bir şey olursa ben ne yaparım sen biliyor musun?Onsuz yaşayamam ben!" Kuzey geri çekilip sandalyeye oturdu ve dolu gözlerini yere çevirdi.

"Kuzey bak ben cidden böyle olsun istemezdim,Elanın saç teline dahi zarar gelmesin diye b-" Kuzey onun sözünü kesti "Oldu ama Emir,tamam eyvallah çok iyi birisin ama Eladan uzak dur şu Reşat pisliği varken kardeşimden uzak dur!Ya o benim her şeyim ya,senin kardeşine bunların olduğunu düşünsene kendini benim yerime koy."

Emir elini saçlarından geçirdi "Yapabilsem durmaz mıyım sanıyorsun?Yapamıyorum,uzak duramıyorum ondan.Onu bir dakika bile görmeyince özlüyorum.Deli oluyorum,sanki onsuz hiç bir şey olmuyormuş gibi hissediyorum."

Kuzey ona çatık kaşlarla bir bakış attı. "Aşıksın yani Elaya." Emir gözlerini kaçırınca Kuzey anladı "Emir bak,Reşat pisliğinden kurtulmadan,kardeşimden uzak dur bu kadar!" Emir istemeye istemeye başıyla onayladı.

Her ne kadar Kuzeye hak versede o Eladan uzak duramazdı,çünkü artk Emir Elasız olmazdı,olamazdı.

****

Aradan üç saat geçince Elanın Anne ve Babası Ameliyathaneden çıktı.Poyraz,Gökhan,Yıldız ve Nil haberi alır almaz toplanmıştı hastaneye Kuzey umutla baktı Anne ve Babasına.

"Anne?Ela iyi değil mi?" Annesi yanağını okşadı "İyi oğlum iyi,sadece bitkisel hayata girmiş durumda.Ne zaman uyanıcağını bilmiyoruz.Üç gün içinde de uyanabiir,üç yıl içinde de."

Kuzeyin gözleri doldu "Nasıl yani?Ya uyanmazsa." Kuzeyin Annesi Esila akan yaşını sildi "Oğlum bilmiyoruz,her şey Ela ya bağlı."

Ela ve Kuzeyin Babası da yaşlarını sildi "Benim kızım güçlü,ona bir şey olmayacak.Uyanıcak."

"Anne görebilir miyim Ela'yı?" diye sordu Kuzey buruk sesiyle,Annesi başıyla onayladı.

Kuzey yoğun bakıma doğru giderken yaşlarını tutamıyordu.İçinde kocaman bir korku vardı.Elayı gördüğün de hızla yatağın yanına oturup elini eline aldı.

"Elam..Birtanem benim." dedi titreyen sesiyle "Ben sana dedim,Emirle olmaz dedim ama sen uzak durmadın ki!"

Yaşlarını sildi "Uyanmazsan ne yaparım ben?"

****

Aradan bir buçuk hafta geçmişti,Ela hala bitkisel hayattaydı.Kuzey her gün hastaneye geliyordu,aynı Emir gibi.Ama Emir bir kere bile görememişti Elayı.İçi içini yiyordu ama Kuzeyi sinirlendirmek istemiyordu.