Unicode.........
ရေသောက်ချင်လို့ဆိုပြီး ဆိုဖာပေါ်ကနေ ထကြည့်လိုက်ပေမယ့် အခန်းထဲမှာ ရေကကုန်နေပြီ။အချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ည11နာရီပင်ခွဲကျော်နေပြီဖြစ်သည်။
ဘူးခွံအလွတ်တွေပဲကျန်တော့တာမို့ အခန်းပြင်ဘက်မှာ ရေသွားယူဖို့ အရာ ထလိုက်ရသည်။
ပန်ကိတ်လေးကို ကြည့်တော့ အပူပင်ကင်းစွာ အိပ်စက်နေသည်။
ပန်ပန်လေးကို စောင်သေချာခြုံပေးလိုက်ကာ အပြင်ကိုထွက်လိုက်သည်။
အပြင်မှာတော့ စင်္ကြန်တစ်လျှောက်လုံး မီးလင်းနေသည်။
ရှိန်းခတို့အခန်းထဲမှာတော့ မီးမှိတ်ထားသည်။
အရာ ရေသန့်စက်ရှိရာ အခန်းလွတ်ထဲသို့ ဝင်လိုက်ကာ မီးဖွင့်လိုက်တော့
"အမယ်လေး..လန့်လိုက်တာ..!"
အခန်းလွတ်ရဲ့ထောင့်တစ်နေရာမှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ထိုင်နေသူက ခေါင်းမော့လာတော့ အရာနဲ့စုံလာသော ထိုမျက်ဝန်းနီတစ်စုံဟာ...
"ရှိန်းခ...မင်းလား..?"
တကယ်ပင် ရှိန်းခမင်းညံ ဖြစ်နေသည်။ဒီကောင်လေးက ဒီချိန် မအိပ်သေးဘဲ ဘာလို့ ဒီအခန်းမှာ လာထိုင်နေရတာလဲ..!
ဒါမှမဟုတ် သူ့မျက်လုံးတွေက ငိုထားတာလား..?
"ကျနော် ဒီချိန် ဘယ်သူမှ မလာလောက်တော့ဘူးထင်နေတာ"
ရှိန်းခရဲ့ အသံတိုးတိုးကထွက်လာသည်။ အရာ သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ...
"ဥက္ကဥ ကြောင့်လား..?
မင်း တစ်ခုခုကို ခံစားနေရရင် ငါ့ကိုပြောလို့ရတယ်။"
အရာ ကောင်လေးကို အတတ်နိုင်ဆုံးနူးနူးညံ့ညံ့ပြောလိုက်သည်။
ရှိန်းခ ခေါင်းငိုက်စိုက်ပြီး ပြန်ဖြေလာသည်။
"ကျနော့အမေ မနက်ဖြန် ဆေးရုံဆင်းရတော့မယ်"
"ဟုတ်လား..?ဒါကောင်းတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူးလား?
ပန်ပန်လေးလဲ မနက်ဖြန် ဆေးရုံဆင်းတော့မှာပဲလေ"
ရှိန်းခ အရာ့ကိုကြည့်လာတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံဟာ ဝမ်းနည်းမှုအရိပ်အယောင်တွေပြည့်နှက်နေတယ်။
မကြာခင် ပြိုကျလာတော့မယ့် တိမ်စိုင်မည်းတစ်ခုလိုပဲ။
အရာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စကားမှားသွားမှန်း သိလိုက်ပေမယ့် ပြန်မပြင်နိုင်သေးခင် ရှိန်းခ က ဖြေတယ်။
YOU ARE READING
Preciously-"U" (Completed)
Romance*****Preview****** Unicode...... "ဦးရာ...ခင်ဗျားက ကျွန်တော့ထက် အသက်ကြီးမှန်းလည်းသိတယ်။ကျွန်တော့ထက်လည်း ရင့်ကျက်ချင်ရင့်ကျက်လိမ့်မယ်။ဒါပေမယ့်ဗျာ...။ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ကာကွယ်ပေးချင်တယ်။လုံခြုံမှုပေးချင်တယ်။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကြောင့်နည်းနည်းမှ မထိခိုက်...
