Unicode........
တစ်နေ့လုံး မောပန်းလေးလံတဲ့ စိတ်တွေနဲ့ အရာအိမ်ကိုပြန်ရောက်ခဲ့သည်။
မနက်က ဖြစ်သွားတဲ့ကိစ္စအတွက် ရင်လေးနေဆဲပင်။
အခုချိန်ထိ ကိုယ်တိုင်တောင် ဘာတွေဖြစ်သွားမှန်းမသိ။
အရာနဲ့ ရှိန်းခ အကြောင်း မမမြမေးလာပါက ဖြေဖို့အဖြေပင် ရှာမတွေ့။
"လေးလေး..ဘာလို့ ငိုင်နေတာလဲ..ဆင်းလေ"
"အော်..အင်း"
ကားရပ်ပြီး ငိုင်နေမိတဲ့ အရာကို အသက် က လက်တို့သည်။
ကားစက် သတ်လိုက်ပြီး အိမ်ထဲဝင်ဖို့ အပြင် မမမြ ထွက်လာသည်။
"ပြန်လာကြပြီလား..? အဆင်ပြေရဲ့လား..အသက်။
အလုပ်ထွက်မလို့ဆို"
"အလုပ်က မထွက်ဖြစ်ဘူး။သူဌေးက သဘောကောင်းပါတယ်"
"အော်. တော်သေးတာပေါ့။ အရာ..ငါနဲ့ဟိုဘက် ခဏသွားရအောင်"
မမမြရဲ့ မျက်နှာဟာ လုပ်ပြုံးတစ်ခုနဲ့သာ ပြောနေမှန်း အရာသိသည်။ အသက်ကတော့ သတိမထားဘဲ အိမ်ထဲကိုသာ ဝင်သွားလိုက်သည်။
အသက်အိမ်ထဲဝင်သွားတာနဲ့ မမမြရဲ့ မျက်နှာဟာ မှောင်မည်းလာပြီး အရာလက်ကို ဆွဲကာ ခြံပြင်ထွက်လိုက်သည်။
"မနက်က ကိစ္စရှင်းအုံး..ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ..!"
အရာ ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည်။အခြေအနေတွေက ရုတ်တရက်ဆိုသလို ဗြုန်းတိုင်း။
မမမြ ဆက်ပြောသည်။
"ငါ မနက်က အသက်လေး အလုပ်ထွက်ရမှာစိုးလို့ လိုက်ပြောပေးမလို့..လိုက်သွားတာ။မြင်လိုက်ရတာက နင်နဲ့...သူဌေး..ကျစ်..!"
မမမြ ကျစ်တစ်ချက်သပ်ကာ မျက်နှာ တစ်ဖက်သို့ စောင်းလိုက်သည်။ အရာ ခေါင်းကို ငုံ့ထားဆဲပင်။
"အော်..ဒါတွေကြောင့်ကိုး..!
လက်စသတ်တော့ နင့်ကြောင့် အသက်ကို သူဌေးက လက်မခံချင်တော့တာ။
အကုန်လုံးက နင့်ကြောင့်ချည်းပဲ။ နင် သူဌေးကို ယောက်ျားတန်မဲ့ မြူစွယ်လိုက်တာလား...ဟမ်..!
ရာလွန်းပိုင်..!"
အရာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လှုပ်သွားသည်။ လက်သီးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ထားမိသည်။ မမမြရဲ့ စကားလုံးတွေမှာ နာကျင်စေသည်။ ဘဝမှာ ဒီကောင်လေးကြောင့်နဲ့ ဒီလောက် စော်ကားခံနေရတာ အရာကိုယ်တိုင်ကလည်း ယောက်ျားတစ်ယောက်ပဲ မဟုတ်လား။
မာနရှိသည်။ အရာ အံငိုကြိတ်ရင်းမှ
YOU ARE READING
Preciously-"U" (Completed)
Romance*****Preview****** Unicode...... "ဦးရာ...ခင်ဗျားက ကျွန်တော့ထက် အသက်ကြီးမှန်းလည်းသိတယ်။ကျွန်တော့ထက်လည်း ရင့်ကျက်ချင်ရင့်ကျက်လိမ့်မယ်။ဒါပေမယ့်ဗျာ...။ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ကာကွယ်ပေးချင်တယ်။လုံခြုံမှုပေးချင်တယ်။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကြောင့်နည်းနည်းမှ မထိခိုက်...
