Chapter-46🌻

4K 306 11
                                    

Unicode........

"မေမေ ...အခု ပန်ပန်တို့က ဘယ်သွားမလို့လဲဟင်"

ပန်ပန်က jean boilerလေးနဲ့အတူ အသက်ရဲ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ခုန်ဆွ ခုန်ဆွ လျှောက်ရင်းမေးသည်။

"ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ အားကစားလုပ်ရအောင်လို့ မေမေခေါ်လာတာလေ....မနက်စောစော လမ်းလျှောက်မှ ပန်ပန်လေးက ကျန်းမာရေးကောင်းမှာ"

"ဝါး...! သမီး က အိပ်ချင်နေတုန်း"

ပန်ပန်လေးက သမ်းရင်း ပြောသည်။
အသက် သမီးလေးရဲ့ ခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ကာ

"ရောက်ပြီ...ပန်ပန်"

မြို့နယ်ကစားကွင်းမှာ ပန်ပန်နဲ့ အတူတူ အသက်ရော ခြေလက်အားကစား လုပ်နေလိုက်သည်။
တခဏ အကြာမှာတော့ စောင့်နေရတဲ့သူရောက်လာသည်။
ထိုကောင်လေးကို မနက်ခင်းမှာတွေ့ရတော့ အသက်စိတ်ထဲ ပို၍ချစ်စရာကောင်းသလို ထင်ရသည်။
အအေးဒဏ်ကြောင့် နှာထိပ် များက ရဲနေကာ နှုတ်ခမ်းဖူးငုံငုံကလဲ ရဲနေသေးသည်။
ဒီကောင်လေးကို ဇွဲထက် ချစ်မိတာကလဲ မဆန်းပေ။
သူက အသက်ကို လက်ပြကာ အသက်တို့ရှိရာဆီကို လျှောက်လာသည်။

"မေမေ...အဲဒါ ဦးခ မို့လား..?
သမီး သူ့ကို မုန်းတယ်..မေမေ"

အသက်က နှုတ်ခမ်းတစ်ချက်ကိုက်ပြကာ ပန်ပန့်ကို ခြိမ်းခြောက်သလိုကြည့်ပြီးမှ

"မေမေ...အဲ့လို သင်ထားတာလား..ပန်ပန့်ကို...ပါပါးကရော မုန်းတယ်ဆိုတာကို သင်ဖူးလို့လား..?
အဲ့လို လက်လွတ်စပယ် မပြောရဘူး"

"ဟင့်အင်း...သမီး မသိဘူး။
ဦးခ ရောက်လာရင် ဖေဖေက သမီးကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူး"

ပန်ပန့်ကို ဆုံးမဖို့လုပ်နေစဉ် နေယံခ အနားရောက်လာတော့ အသက် နှုတ်ဆိတ်လိုက်ကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

"မသက်...အစောကြီးခေါ်တွေ့ရလို့ တောင်းပန်ပါတယ်"

"မဟုတ်တာ...ခရယ်။
မသက်လဲ ပန်ပန်လေးနဲ့ အခုလို ဆောင်းတွင်းမှာ အားကစားအတူလုပ်‌ချင်နေတာ"

မမသက် စကားပြောပြီးတော့ ခ က သူ့ပေါင်လယ်လောက်သာ ရှိသေးတဲ့ ကလေးမလေးက မော့ကြည့်နေတာကို ခံစားရသည်။
ခ သူ့ကို ပြန်ကြည့်တော့ ပန်ပန်လေးက နှုတ်ခမ်းစူပြသည်။
ခ ဒူးတစ်ဖက်ထောက်လိုက်ကာ ပန်ပန်လေးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို ကိုင်ဖို့လုပ်ပြီးမှ တွန့်ဆုတ်သွားသလို လက်ကို ပြန်ချထားလိုက်သည်။
ပြီးတော့ ပန်ပန်လေးကို အနူးညံ့ဆုံး အပြုံးဖြင့်ကြည့်ကာ

Preciously-"U" (Completed)Where stories live. Discover now