Stolen Cookies | Hyunin

32

Bölüm 32: bence soyunmak çok daha seksi

Felix

Gözlerime giren lanet güneş ışığı uyanmama sebep olmuştu. Gözlerim hala daha kapalı olmasına rağmen oldukça rahatsız ediciydi. Bu yüzden elimle yüzümü kapatmaya karar verdim. Fakat kolumu kaldırmaya çalıştığım her vakit, göğsüm ve omzum üzerinde hissettiğim ağırlık buna engel oldu.

Uyku mahmuru ne olduğunu anlayamadım ve gözlerimi zor da olsa aralamak zorunda kaldım. Başta gözlerim fazlasıyla yansa da alışmıştım. Kafamı aşağı eğip göğsüme baktım ve

Hasiktir!

Han Jisung?

Çıplak göğsümde bebekler gibi uyuyan çıplak Han Jisung..

Dün gece tüm ayrıntılarıyla kafama dolarken nefesim kesilir gibi oldu, şaşkınca boşluğa baktım fakat sonra gülümsedim.

Benden hoşlandığını söylemişti.

Yeniden göğsümde uyuyan bebeğe çevirdim bakışlarımı. Saçları dağılmıştı, tombul yanağı göğsüme yattığı için katlanmış ve bu dudaklarının da büzülmesine sebep olmuştu. Verdiği nefesler boynumu gıdıklıyordu.

Elimi çıplak koluna sardığım anda buz gibi olduğunu hissettim. Onu rahatsız etmemek için yavaşça ön koltukta duran ceketime uzanıp üzerine örttüm fakat birden homurdanmaya başladı. Gözleri hala daha kapalıyken burnunu göğsüme sürdü. Birkaç saniye sonra da durup gözlerini açmıştı. Başta masumca bakan gözleri anında endişeyle parıldamış ve kaşlarını çatmıştı.

"Günaydın." dedim, sesim çok boğuk çıkmıştı. Jisung sonunda bakışlarını bana çevirdi. Hızlıca minik bir gülümseme sundum ona. İçimden bir ses dün gece olanlar yüzünden pişman olduğunu söylüyordu çünkü şu an oldukça şaşkın bakıyordu bana. Neyseki kısa sürede o da gülümsedi bana.

"Günaydın." diye mırıldandı. Kolunda duran elimle kolunu okşamaya başladım.

"Üşüdün mü?"

Gözlerini benden alıp başka tarafa bakmaya başladı "Hmhm.. Birazcık."

Utandığını düşünüp gülümsemeden edemedim. Üstümüzde duran ceketimi onun omzuna kadar çektim hemen ve o da daha sıkı sardı belimi. O kadar sevimli geliyordu ki gözüme oturup ağlayasım gelmişti. Ya da dün gece olduğu gibi her yanına öpücük kondurmak.. Sahiden gerçek gibi gelmiyordu dün gece. Birkaç hafta öncesine kadar okuldaki ineklerden biri olarak bildiğim Han Jisung'du o.

Ve ben de Lee Felix.

Çok tezattık anlayacağınız ama yine de dün gece yarın yokmuşcasına sevişmiştik. Üstüne üstlük Jisung hayatımda duymadığım güzel şeyler söylemişti bana. Her şey bir video gibi başa sarıyordu zihnimde ve Jisung'un hala daha kollarım arasında oluşu içimde güzel umutlar doğuruyordu.

Mutlu olacağıma dair umutlar.

Onunla mutlu olacağıma dair.

"Felix." dedi ve yeniden bana baktı. Gözlerimi onun gözleriyle buluşturdum "Efendim bebeğim?"

Bebeğim dediğimden olsa gerek birkaç saniye duraksadı ve ardından gülümsedi. Belimde sarılı olan elini yüzüme çıkarıp yanağımı okşadı

"Nasılsın?"

Bir süre sadece bana merakla bakan gözlerini inceledim. Eli yanağımı yavaşça okşarken dudaklarımı avuç içine bastırıp uzunca öptüm. Sonra gözlerimi kapattım ve mırıldandım "Çok iyiyim."