Stolen Cookies | Hyunin

22

Bölümde sadece hyunin ve çok it bir karakter var 😳

Acaba kim 😦

İyi okumalar yorum yaparsanız sevinirim 😽

Bölüm 22: aradan çekileceksin

**

"Bağışıklık sistemim kuvvetlidir." diyerek, karşımda hasta haliyle yatan Hyunjin'e geçen gece söylediği lafı hatırlatmış oldum.

Hyunjin yorganı başına doğru çekerken "Öyleydi!" diye mızmızlandı. Güldüm ve yorganı indirip başını ortaya çıkarttıktan sonra alnına bir öpücük kondurdum

"İyi haber! Ateşin düşmüş."

Hyunjin anında yatakta dikleşip bana baktı, "Yani dışarı çıkabilir miyim?"

Başımı iki yana salladım, "Olmaz. Biraz daha dinlen, hem işin mi var?"

Garip sesler çıkartarak yatakta kıvranmaya başladı, "Sıkılıyorum."

Derin bir nefes alıp saate baktım, "Ben de geç kalıyorum.. Bir şey olursa beni ararsın tamam mı? Çok sıkılırsan da Chan'ı çağır. Onun da işi yok zaten."

Eğilip başını öptükten sonra kapıya doğru ilerledim.

"Görüşürüz Jinnie."

°°

Minho kollarını önünde bağlamış, kıstığı gözleriyle bana şüphe ile bakarken, kafamı 'ne var?' manasında salladım

"Hyunjin hasta oldu demek?"

"E evet?" dedim ben de sorar gibi

Minho derin bir iç çekip sol kaşını havaya kaldırdığında gözlerimi devirdim

"Minho şöyle bakmayı kes, Hyunjin'i öldürmüş falan değilim." derken masalardan topladığım menüleri yerine koyuyordum

"Hem neden artık onu sevdiğime inanmıyorsunuz ki!" gerçekten kızgın bir şekilde söylediğimde Minho kıkırdamış ve elini omzuma koymuştu

"Hayır hayır sana inanıyorum. Sadece.. Bilirsin, belki Hyunjin yürümekte zorlanıyordur."

Bununla beraber kaşlarımı çattığımda Minho karşımda sırıtmaya devam ediyordu

"Neden zorlansın- ah hayır Minho!" başta masumca soracak olduğum soruyu yarım bıraktım ve omzumdaki elini ittirip siparişleri almak için tezgaha doğru ilerledim.

"Tanrım.. Neden sürekli bu tür şeyleri karıştırıyorsun ki sen?!"

Minho resmen kahkaha atmaya başladığında kafede oturan az sayıda kişi de bize dönmüştü. Neyseki sesini kısıp bana doğru yaklaşmıştı

"Sadece şüphe etmiştim."

"Kaç yaşındasın sen? Azgın bir ergen gibi davranıyorsun, asıl benim böyle olmam lazımdı!"

Gerçekten de bazen Minho ile yaşlarımızın yer değiştiğini düşünüyordum. Doğrusu Minho hala çözemediğim biriydi bazenleri oldukça agresif oluyor; Chan, Hyunjin ve beni mum duruşunda tutuyordu. Bazenleri ise, mesela az önce, arsız ve rahat oluyordu. Fakat değişmeyen bir şey varsa eminim bu, Minho'nun ağzına geleni söylüyor olmasıydı.

"Sadece seninle uğraşmak hoşuma gidiyor." derken elime tepside bir kahve fincanı verdi "Neyse bunu şu sarışın çocuğa götür."

Sesli bir şekilde nefesimi verip tepsiyi elime aldım. Dediği müşteriye ilerlerken hala daha arkamdan güldüğünü duyuyordum. Tanrım, bu konuda deli gibi utandığımı, ki bence çok normal bir utanma, bildiği halde beni gıcık ediyordu. Fakat bilirsiniz bu konularda pek aşağıda kalmayı sevmem. Bu yüzden müşteriye kahvesini verirken de Minho'yu nasıl gıcık edebileceğimi düşünüyordum