Bölüm 70: iyi şeyler olacak
Jeongin
Birini sevmek.
Aşık olmak.
Kırılmak.
Ve onarılmak.
Bunların hepsi 'pratikte' oldukça tuhaf şeylerdi. İnsan bunları dibine kadar yaşadığında 'ne oluyoruz? ' diye kalıyordu.. Ancak Hyunjin ile yaşadığım onca şeyden sonra anlamıştım ki sırasıyla bunları yaşamak gerekiyordu. Bazı şeyleri anlamak için, daha iyi sevmek için belki.. Bunların hepsi birkaç süreçti bence ve aslında ilişkiniz bu süreçleri nasıl atlattığınıza bağlıydı.
Biz Hyunjin ile birkaç süreci iyi kötü atlatmıştık. Şimdiyse arkadaşlarımız atlatıyordu.
"Merhaba.." dedi kısık seste salona doğru adımlayan Jisung.
Gidişinin üzerinden yirmi dört saat bile geçmemişti. Ancak o geri gelmişti. Gece boyunca evde Felix, ben ve Hyunjin ayakta kalmıştık. Sabaha karşı uyumamız gerektiğini söylesem de etrafta Jisung'u sayıklayarak gezen Felix buna pek olanak sağlamamıştı.
Şimdiyse akşam üzeriydi ve Jisung birden kapıda belirmişti. Felix onun yüzüne endişeyle bakarken Jisung ona hiç bakmadı. Büyük ihtimalle Felix ondan nefret ettiği için bakmadığını düşünüyordu ancak bence böyle değildi.
Jisung ona bakamıyordu çünkü kırılmıştı.
Gözlerine bakarsa affetmekten korkuyordu.
Böyle olduğunu biliyordum çünkü aynılarını yaşamıştım Hyunjin ile..
Jisung bir koltuğa Felix de karşıdaki koltuğa oturduğunda Hyunjin'i omzundan tuttum
"İsterseniz biz gidelim-"
Ben daha sözümü bitirmeden Jisung başını iki yana salladı ve yorgun bakışlarını bize çevirdi
"Gerek yok, kalın." dedi ruhsuz bir sesle. Anlaşılan o da uyumamıştı gece.. Felix'in onun üzerinde gezen bakışları endişeyle parladı.
Hyunjin ile olduğumuz yerdeki ikili koltuğa oturduk ve bekledik. Jisung da zaten kimsenin konuşmasına izin vermeden konuşmaya başladı.
"Sana bir defa soracağım Felix,"diye hala gözlerine bakmadan ama bedenine bakarak söyledi Jisung.
Jisung'un ne diyeceği konusunda hiçbir fikrim yoktu. Ayrıca gece yaptığı tehdit de kafamı karıştırmıştı.Felix oturduğu yerde kıpırdandı ve başını salladı. Buna karşılık Jisung dudaklarını ıslatıp devam etti.
"Tedavi olmak istiyor musun?"
Sorusu, Hyunjin ile birbirimize bakmamıza sebep oldu. Şüphesiz bunu pek beklemiyorduk çünkü işimiz vardı. Görevler vardı ve Seungmin tüm bunlar içinde Felix'e izin vermezdi hatta uyuşturucu kullandığını duysa sinirden köpürür, öldürürdü onu.
Felix de şaşırmış olmalı bir süre öylece bakakaldı. Ağzı yarımca açıldı sonra kapattı ve yutkunup konuşmaya başladı.
"Jisung eğer biz.. Yani demek istediğim sen beni affeder-"
"Hayır." dedi ve sözünü hızla kesti Jisung. Gözlerini yumdu "Seni affedip affetmeyeceğim hakkında hiçbir şey söylemedim Felix." ardından gözlerini yeniden açtı
"Bana sadece tedavi olmayı kabul edip etmediğini söyle."
Felix onun bu sert tutumuna afallamış olnalıydı zira yine öylece baktı sadece. Ardından gözleri bizi buldu. Kafası karışmış ifadesi canımı çok yaktığından hafifçe gülümsedim. O da geri Jisung'a döndü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stolen Cookies | Hyunin
FanfictionBulundukları şehirden sıkılan Hyunjin ve Jeongin, Jeongin'in çaldığı kurabiyeleri satarak kazandığı paraya ve Hyunjin'in babasından kalan külüstür motoruna güvenip hayatlarından kaçmaya çalışırlar. Bu sırada dostlarını kaybeden Jisung ve Felix ikili...