ŞEBEĞİM / Yarı Texting

1

0532: Bi güzellik yapsana, gece bende kalsana

Asker'im: Ne diyosun abicim sen

0532: Lan aramız 4 yaş ne abicimi?

Asker'im: Nereden buldun numaramı kardeşim

0532: Kardeş deme lazım olur, kendimi tanıtayım hemen.

0532: Gelecekteki karın, olacak çocuklarının anası Gamze ben :)

Asker'im: Ne ara ya, nereden gördün de buldun beni. Ben 1 yıldır görevdeyim.

Asker'im: Ya sabır kızım işine git bak şimdi komutandan azar yiyeceğim

0532: Babama derim damadını azarlamaz

Asker'im: lan sen hangi komutanın kızısın

0532: Hı, söyleyeyim sonra bul beni

0532: Git çalış çocuklarımız için bak bende çalışıxağım yakında, iyi birikim yap balayında yiyelim o parayı

Asker'im: Ya sabır engelliyorum

Asker'im sizi engelledi^

0532: Ya ayıp be, insan gelecekteki karısına bunu yapar mı?

(iletilmedi)

0532: Allah bi çarpar dümdüz eder valla bak diyim

(iletilmedi)

Ufak çaplı bir sinir krizinden sonra odamdaki perdeden eğitim yapılan alana baktım. Babam yüzbaşı idi, benim aşkım yani Mert ise üstğemendi.

Yani babam sayesinde tam altı aylık araştırma sonucu onun numarasını bulmuştum fakat zeki adam beni engellemişti.

Acaba otuz olmasına 2 yıl kaldı onun gerginliğimi vardı. Neyse Mert tam 28 yaşındaydı ben ise 25 yaşında bir hemşireydim. Daha atanamamıştım ama bazen askeriyenin hastanesinde yardıma gidiyordum, anlarsınız babamın kolu iyice uzun olduğu için.

Tekrar camdan baktığımda Mert ormanlık alana yakın bir yerde şınav çekiyordu,çok rahat çekiyordu şınavı. Ben hayatımda bir kere çektim onda da olmadı.

Onu izlerken telefonuma mesaj geldi ve baktığımda babamdı.

Albay'ım: Kızım akşam yemeğe yokum ben, sen ye yemeğini.

Gamze: Tamamm, iyi çalışmalarr

Albay'ım: Sağol kızım

Alt kata indim ve yemek hazırlamaya başladım. Aslında canım çok fastfood istiyordu ama askeriye biraz şehirden uzak olduğu için getirmiyorlardı, bende kendim yaptım.

0532: Şimdi burada olsan, kendi yaptığım pizzayı sana yedirsem

0532: Sonra film açsak sen dizime yatsan

0532: Ben saçlarınla oynarken sen uyuya kalsan, neden yaşamıyoruz biz bunları

0532: LAN İLETİLİYOR. Allah roman havası açacağım şimdi!

Asker'im: Kızım bir dur ya, telefon zır zır oldu

Asker'im: eğer sana güvenseydim gelip pizzayı alırdım ama olmaz.

0532: Şöyle yapalım, ben pizzaları hastanenin çaprazında olan çardağa bırakayım. Sen gelip al aç kalma, sana güç kuvvet lazım.

0532: Ben git al dediğimde git oraya

Asker'im: Sana da güvenmiyorum ki ben

0532: O kadar cani değilim. Hem babam yüzbaşılardan biri. Yani sana birşey yapmam, yapsam severim.

Asker'im: İyi hadi, hızlı ol açım

0532: evden çıktım bekle azcık ayı, o kadar kasın var açlıktan bayılmazsın

0532: Koydum git al ve ye. Afiyet olsun askerime:)  (19.38)

Pizzayı çardağa bıraktım ve büyük olan adını bilmediğim ağacın arkasına geçtim ve Mert'in gelmesini bekledim. Geldi tipini mıncırdığım, ve kapağı açtı. Allah valla yiyor.

Yürümeye başladı, bir yandan elinde pizzayı yiyerek yürüyor. Ulan ben yemeden götürdüm, adam afiyetle yiyor ben aç şekilde izliyorum.

Asker'im: Eline sağlık baya iyi olmuş, geçti puanlamamdan.  ( 20.04)

0532: Ayy afiyet olsun. Da sen niye beni telefona kaydetmedin? Foton yok.

Asker'im: Bekle unutmuşum.

0532 adlı kişi Şebeğim olarak değiştirildi

Şebeğim: Ne diye kaydettiiin

Asker'im: Şebeğim diye. Büyük ihtimal senle karşılaştık, böyle bıcır bıcır bi kızsın. Başıma da bela gibi geldin. Şebeğim diye kaydettim.

Şebeğim: Kalbim buna dayanmaz, ve evet beni bazı yemeklerde gördün. Neyse ben kapatıyorum eğer cesaret gelirse bana belki resmimi atarım:)

Asker'im: Tüm gece cesaret gelsin diye dua edeceğim:)

ARKADAŞLAR BU KİTAPTA HEMEN BİRBİRLERİNİ GÖRECEKELER ZATEN AYNI LOJMANDALAR. NEYSE OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER