Fourth of July

CHAPTER TWELVE

HER POV

Ilang araw nang hindi umuuwi sa mansyon si Gabriel. Kaya nakakaalis ako ng mansyon kada matatapos 'yung paglilinis ko. Pinapayagan naman ako ni Nanay dahil wala naman daw akong ibang gagawin do'n sa mansyon.

She seemed a bit cold to me, though. I get it. Maybe it was because of what happened the other day, noong nag-tangka akong pumasok sa vintage room na 'yon. Although, we are both talking, but she really just seemed distant and different.

Hindi ko naman magawang tanungin siya o ungkatin pa 'yung topic na 'yon dahil baka mas magalit siya sa'kin. Siya na nga lang 'yung kakampi ko dito at inaasahan kong makakapagbigay sa'kin ng infos about Gabriel, eh.

Speaking of the devil, I don't know if it's a good thing na hindi siya umuuwi dito. Dahil nakakalabas ako ng mansyon at malaya akong nakakabisita sa opisina pati na rin kay Winn. Pero hindi ko alam kung hanggang kailan siya hindi uuwi, mapapatagal pa 'yung misyon ko n'yan, eh.

According to Nanay Simeona, last time daw na umalis si Gabriel dito, it took him couple of years to finally come back home. He stayed in his condo unit, 'yun nga lang ay hindi niya rin alam kung saan 'yon. Hindi naman daw nagsasabi si Gabriel sa kaniya. Basta na lang siya lulubog o lilitaw dito.

Nang matapos ang misa ay lumabas na 'ko ng simbahan. Lumingon pa 'ko muli pabalik at nag-sign of the cross bago tuluyang lisanin ang simbahan.

I received a text from Winn saying that he's already there.

I smiled and sent him 'like' emoji.

Hindi naman ganu'n kalayo 'yung coffee shop dito sa simbahan kaya nilakad ko na lang. Para exercise na rin, isa pa, para bawas pamasahe. Mahal pa naman maningil dito kapag mag-isa lang. Minsan ay naghihintay pa ng ibang kasabay bago umalis ng pila.

Nang makarating ako sa coffee shop ay agad kong hinagilap si Winn pero halos napuntahan ko na lahat ng table pero wala akong nakitang ni-anino ni Winn. Nag-hanap na lang ako ng pwesto malapit sa may bintana habang naghihintay sa kaniya.

I tsked and typed a message.

Bago ko pa mapindot ang send button ay naramdaman kong may mabigat na braso ang pumatong sa balikat ko. Napaayos naman ako ng tayo dahil do'n.

"Ano ba, damit ko naman!" Singhal ko sa kaniya.

"Woah, naka-off shoulder ka pa ngayon, ah. Galing kang simbahan 'no?" Natatawa niyang tanong. Alam kong pabiro 'yung tanong niya pero tumango nalang ako.

After all, he was right. I was wearing white ruffled off shoulder blouse and high-waist pleated skirt, tapos ay pinartneran ko ng flats.

"Ikaw, sa'n ka galing?" I asked him. He was wearing long sleeves na nakatupi ang sleeves no'n hanggang siko and men's jeans. Iba rin 'yung style ng buhok niya ngayon, probably dahil sa character niya sa project na ginagawa nila.

"Mamaya ko na i-kwento. Kumain muna tayo.."

He ordered Espresso and slice of blueberry cheesecake for me and black coffee then carrot cake for him. Nasa kalagitnaan kami ng pag kain nang tumawag si Cedrick.

"Ceddy.."

"What the hell did I just heard? Was there something creepy and wrong in that mansion?" He asked me. Probably he was referring to what happened the other day.

Lumingon naman sa'kin si Winn at parang nagtatanong 'yung mga mata niya kung sino si Ced. I just gestured my hand and tell him not to speak.

"I know it really sounded crazy, but.. I'll do my best to know what's inside that room. Maybe not now. I still have to study Gabriel's profile, then maybe I'd be able to find some clues."