Zuchtend tuur ik tussen de tralies van mijn kamer door naar buiten. Het is ondertussen al twee dagen geleden dat ik Niall en de politie zag.Waarom grepen ze niet in?
Ze hadden een van de mannen onder schot. Waarom schoten ze niet? Waarom zijn ze ons niet gevolgd? In de auto zaten alleen ik en Spike. Waarom schoten ze de banden van de auto niet lek?
Wat zouden ze nu aan het doen zijn? Ze hebben vast het kenteken van de Jeep wel onthouden, toch? Hoe zouden ze nu te werk gaan?
Ik ben ook echt benieuwd hoe ze wisten dat ik hier was. Als ze dat helemaal uitgevogeld hebben, dan moeten ze me hier vast ook wel kunnen vinden.
Ik probeer te kijken of ze ons misschien al gevonden hebben en zich in de bossen verstoppen, te wachten op het moment om in te grijpen. Maar ik heb nog niks gezien.
Er wordt aan de deur gerommeld en gauw ga ik recht zitten. Iris' hoofd komt te voorschijn.
'Kom mee.' zegt ze en loopt weer weg. Gauw spring ik van het bed en loop achter haar aan de trap af naar beneden.
Aan de enorme keukentafel heeft ze allemaal dingen klaar gezet, waaronder haarverf. Mijn haar is al bijna helemaal weer blond. Omdat het hier zo zonnig is groeit mijn haar sneller uit en het is ook redelijk kort.
'Ga maar zitten.' zegt Iris. 'Spike heeft ervoor gezorgd dat mensen je hebben gezien, dus we moeten je even weer een andere look geven.'
Ik ga zitten en Iris begint met het knippen van mijn haar. Als ze klaar is komt het tot mijn schouders.
'Wil je nog iets anders met je haar? Ik kan er een pony inknippen.' stelt Iris voor.
Ik haal mijn schouders op. Het kan me niet zoveel schelen. Ik vind het toch niet mooi, ik zie eruit als iemand die ik niet ben.
'Oke dan, dan krijg je een pony.' beslist Iris en knipt een pony in mijn haar. Als ze klaar is pakt ze de verf en verft laagje voor laagje mijn haar zwart.
'Je krijgt ook een paar lichtere highlights.' zegt ze. Ik knik. Ik kan er toch niks aan doen.
Als ze alle folies in mijn haar heeft zitten geeft ze me een paar nieuwe lenzen.
'Hier. Deze zijn beter dan je vorigen. Dit zijn echte lenzen, dus die voel je ook niet als je ze in hebt. Ik wil dat je deze standaard elke ochtend in doet.'
Ik knik en neem de lenzen van haar aan. Ze geeft me een spiegeltje zodat ik ze in kan doen, dus dat doe ik. Deze zitten inderdaad veel beter. Ik kijk in de spiegel en zie dat het weer bruin is. Het lijkt nu net of ik bruine ogen heb.
'En ik wil dat je deze ook iedere ochtend in doet. Niet alleen als we weggaan.' zegt ze en geeft me mijn lippiercing.
Ik zucht zacht. Ik haat dat ding. Ik voel het als ik aan het eten ben en ik zit er de hele tijd aan. Toch doe ik wat ze zegt en doe hem weer in.
'En hier is je bril.' zegt ze en legt hem op tafel. Eerst moeten al die folies weer uit mijn haar.
Iris begint met alle folies eruit te halen en loopt dan met me naar de wasbak. Ze doet er nog een aantal toners of wat dan ook in en föhnt het dan. Dan houdt ze me de spiegel voor.
'En? Wat vind je ervan?' vraagt ze trots.
Ik kijk naar mezelf. Het is niet lelijk ofzo, het past alleen gewoon echt niet bij me.
'Mooi.' lieg ik.
'Zie je wel.' zegt ze blij en ruimt alle rommel op. 'Nou kom, nu gaan we naar buiten. Ik heb het fucking warm.'
Ze gaat naar buiten en rent gelijk de zee in. Ik loop achter haar aan en ga op het strand zitten.
Ik hoop echt dat Niall en de politie me snel vinden.
JE LEEST
Young 2 || Niall Horan
FanfictionRozemarijn Dekker en Niall Horan "We've been friends for so long I can't remember which one of us is the bad influence" Vervolg op Young