Young 2 || Niall Horan

37

Ik lig backstage op een bank te kijken naar het optreden van de jongens. We zijn in Dublin vandaag en Niall vind het optreden echt geweldig. Hij rent het podium over met de Ierse vlag over zijn schouders.

Vanochtend zijn onze beide families langs geweest. Het was echt fijn om na zo'n lange tijd mijn ouders en broertjes weer te zien. En Maura, Bobby en Greg natuurlijk. Nialls familie zit nu ergens in een vip box te kijken naar de show. Mijn ouders moesten helaas alweer naar huis, ze hadden het nog druk. Max en Noah wilden wel heel graag blijven dus ik vond het moeilijk om ze weer te laten gaan.

'Hey.' hoor ik dan achter me. Ik draai me om en zie dat Luke binnen komt lopen. Ze zijn al een poosje klaar hij heeft zich even gedoucht en omgekleed. Ashton, Calum en Michael zijn nog in de kleedkamers.

'Hey.' glimlach ik. Hij komt naast me zitten op de bank en kijkt ook naar de jongens. Vanavond gaan we zoals iedere avond weer wat met z'n allen doen. Vaak gaan we uit, maar soms houden we ook gewoon gezellige avonden met z'n allen in het hotel. Vanavond blijven we ook in het hotel omdat Nialls ouders hier zijn.

'Verveel je je soms niet? Omdat de jongens steeds zo druk zijn?' vraagt Luke.

Ik haal mijn schouders op. 'Soms. Maar ik heb wel werk te doen.'

'Wat dan?' vraagt hij nieuwsgierig.

'Ik werk bij LEB Architects. Als architect.'

Luke's ogen worden groot. 'Is dat niet zo'n miljoenenbedrijf? Heb je dan niet super veel te doen?'

'Nou de mensen daar zijn echt super. Ze weten dat ik aan het touren ben dus op dit moment werk ik maar aan 1 project, samen met anderen. Dus het valt wel mee, soms moet ik een online meeting houden of iemands schetsen nakijken en verbeteren. Als ik weer thuis ben krijg ik echt mijn eigen projecten.' leg ik uit.

'Zo, dat heb je goed voorelkaar.' mompelt Luke. 'Ze zijn maar lucky met iemand zoals jij.'

Ik grinnik. Het is inderdaad een hele fijne regeling voor mij. Ik krijg dan nu wel maar de helft van mijn salaris, maar dat is nog steeds best veel. Ik kan nu echt zelf wat dingen kopen in plaats altijd maar afhankelijk te zijn van Niall. Ik ben nog wel heel voorzichtig en als ik straks mijn hele salaris krijg ga ik ook zo snel mogelijk mijn schulden afbetalen.

De jongens zijn ondertussen met hun laatste liedje bezig. Nialls familie zal dan wel alvast deze kant op komen. Anders moeten ze straks door alle fans heen terug.

Ineens legt Luke zijn hand op mijn knie. Ik kijk hem verbaasd aan.

'Weet je eigenlijk wel hoe mooi je bent?' zegt hij zacht en likt zijn lippen.

Wat? Wat gaat hij doen?

Langzaam komt zijn hoofd dichterbij. In shock kijk ik hem aan, totdat zijn lippen die van mij raken. Geschrokken duw ik hem weg.

'Roos?!' hoor ik dan ineens de stem van Greg die binnen komt gelopen. Ik spring op van de bank en ren naar hem toe. Greg gaat beschermend voor me staan en pakt mijn arm vast. 'Wat gebeurde er? Zat hij aan je?'

'Eh, ja.' mompel ik. Ik ben nog steeds in shock. Ik dacht dat we gewoon vrienden waren? Luke lijkt ook geschrokken te zijn van mijn reactie en staart naar zijn voeten.

'I-ik bedoelde niet- Het was niet mijn bedoel-'

'Hou je stil.' snoert Greg hem de mond en kijkt me aan. 'Ben je oke? Gaat het?'

Op dat moment komen de jongens ook van het podium en rennen vrolijk naar backstage. Ze stoppen als ze ons zien staan. Niall heeft gelijk door dat er iets aan de hand is.

'Roos?' vraagt hij voorzichtig en loopt naar me toe. 'Wat is er?'

'Die fucking kerel zat aan haar.' gromt Greg, die me nog steeds vast heeft. Vijf paar ogen staren Luke aan en volgensmij kan hij wel door de grond zakken. Oh nee.