Young 2 || Niall Horan

44

Zuchtend leg ik mijn laptop aan de kant en pak een stuk papier uit mijn tas. Ik probeer een ontwerp te tekenen maar het programma werkt niet zoals ik het wil. Dus probeer ik het eerst wel met pen en papier.

Ik loop met het papier naar de tafel die in onze gezamenlijke ruimte staat van het hotel waar we nu inzitten. We zijn op dit moment in Spanje waar de jongens vanavond een show hebben. Maar het is nog vroeg dus bijna iedereen ligt nog te slapen. Ik ben vroeg opgestaan omdat ik wat werk in te halen had.

'Goeiemorgen- oh sorry, stoor ik?' Luke komt met een slaperig hoofd binnen gelopen en kijkt me aan.

'Nee hoor.' antwoord ik en ga verder met mijn schets. Luke en ik hebben nog niet heel veel gepraat sinds ik weer terug ben op tour. Ik heb hem wel verteld dat ik niet boos op hem ben en we hebben wel een fijn gesprek gehad, maar dat was het dan ook.

'Ik kan wel beneden in het restaurant gaan zitten?' stelt Luke voor.

Ik kijk op. 'Luke, het is niet erg. Je mag hier wel zitten. Ik heb geen last van je.' maak ik hem duidelijk en hij knikt. Hij ploft op de bank neer en scrollt een beetje door zijn telefoon.

'Oh, hier ben je.' zegt Niall die ook binnen komt lopen. Hij werpt een blik op Luke maar negeert hem verder. Hij gaat naast me zitten en kijkt wat ik aan het doen ben.

'Ook goeiemorgen.' grinnik ik.

'Goeiemorgen.' glimlacht Niall en slaat zijn arm om me heen. 'Waarom ben je al zo vroeg op?'

'Om te werken. Je had het kunnen weten, ik heb het je gister verteld.' vertel ik hem.

Hij knippert wat met zijn ogen en gaapt. 'Oh ja.'

Ik gum weer wat uit op het papier wat toch niet zo mooi staat. Niall kijkt aandachtig naar de tekening. Ik kan duidelijk merken dat hij nog moe is.

'Misschien kan je beter nog even gaan slapen.' glimlach ik naar hem.

'Ga je dan mee?' pruilt Niall en steekt zijn armen uit als een baby die opgetild wil worden.

Ik lach en schud mijn hoofd. 'Ik loop een beetje achter, ik wil dit graag af hebben zodat ik vanavond naar jullie concert kan kijken.'

'Dan blijf ik ook hier.' zegt Niall en werpt weer een blik op Luke. Die zit nog steeds op zijn mobiel te scrollen.

Het zit nog steeds niet goed tussen die twee. De rest van de jongens hebben geen ruzie meer met elkaar maar er hangt een spanning tussen Niall en Luke. Ik heb het gevoel dat dat vooral door Nialls houding naar hem toe komt. Volgens mij is hij nog steeds boos op hem.

'Niall.' zucht ik zacht waardoor hij me aankijkt. 'Toch niet om hem?'

Hij haalt zijn schouders op. 'Ik vertrouw hem gewoon niet.' fluistert hij.

Ik rol met mijn ogen. Soms is hij echt een kleuter. Luke heeft sorry gezegd en het is echt wel duidelijk dat hij me met rust laat nu. Waarom heeft hij dan nog zo'n probleem met hem?

'Hij heeft toch gezegd dat hij me met rust zou laten?' zeg ik zacht.

'Dus? Hij heeft duidelijk nog wel gevoelens voor je.' mompelt Niall geïrriteerd. Wat moet ik hier nou weer mee?

Luke kijkt voorzichtig op en ziet dat wij hem aanstaren. 'Uhm, zal ik weg gaan?' vraagt hij.

Ik schud mijn hoofd maar tegelijkertijd zegt Niall: 'Ja.'

'Niall!' zeg ik en geef hem een duw. 'Doe niet zo gemeen.' Ik ben echt klaar met het geruzie. Niall haalt zijn schouders op en kijkt naar Luke, die opstaat. 'Nee Luke.' zeg ik en ga voor de deur staan. 'Jullie gaan het nu uitpraten. Ik heb geen zin meer in dit gedoe.'

'Roos.' kreunt Niall gefrustreerd. 'Niet doen please. Ik heb geen zin om met hem te praten.'

Luke kijkt me schouderophalend aan. 'Ik weet niet meer wat ik moet doen hoor. Ik heb al zo vaak sorry gezegd tegen jullie allebei.'

'Maar meen je het ook?' mompelt Niall.

'Tuurlijk meen ik het!' zegt Luke verontwaardigt. 'Ik wist toch niet dat jullie wat hadden? Ik heb het je meerdere keren gevraagd en je zei van niet!'

'Nee want als een meisje elke avond bij me in bed slaapt en ik alles met haar samen doe zijn we vast niet meer dan vrienden.' zegt Niall sarcastisch. Ik frons. Nu ziet hij dat ineens wel allemaal?

'Dat is toch wat je iedereen vertelde! Je verteld aan de hele wereld dat jullie gewoon beste vrienden zijn! Ik kan toch niet ruiken wat jouw gevoelens zijn?' Luke wordt echt boos. Ik snap hem ook wel een beetje, hij doet al weken zijn best om het goed te maken maar Niall wil er niks van weten.

'Je had beter moeten weten!' zegt Niall, die nu ook boos begint te worden.

'Nee, jij had het moeten vertellen toen ik het je vroeg!'

'Dus daarom kan je zo maar iemand aanranden? Omdat er niemand anders zou zijn die haar leuk zou vinden?'

'Ik heb haar niet aangerand!' gilt Luke nu kwaad en loopt naar Niall toe. Ze staan nu recht tegen over elkaar en ik schrik ervan. Dit is niet wat ik wilde.

'Jongens, rustig.' mompel ik.

'Je zoende haar tegen haar wil in, dat vind je normaal?' schreeuwt Niall.

'Fuck you!' schreeuwt Luke. 'Ik dacht dat het wederzijds was, dat weet je!'

'Hij bedoelde het niet slecht.' zeg ik zacht tegen Niall maar hij besteed geen aandacht aan me. 'Alsjeblieft Niall. Het enige wat ik wil ik dat jullie geen ruzie meer hebben.' Ik pak zijn hand vast en kijk hem aan. Eindelijk kijkt hij me aan en worden zijn ogen wat minder donker. Hij lijkt iets te kalmeren. Luke daarin tegen zit nog vol adrenaline.

Niall kijkt naar de grond.

'Jullie waren altijd beste vrienden. Luke bedoelde het echt niet slecht Niall. En om eerlijk te zijn heeft hij ons echt heel vaak gevraagd of we samen waren. Ik dacht dat dat gewoon uit nieuwsgierigheid was om ons te plagen.'

'Nee. Als ik wist dat jullie wat hadden, dan had ik het nooit gedaan. Kom op Niall, je kent me toch. Je weet dat ik niet zo ben.' zegt Luke.

Zuchtend zakt Niall neer op de stoel. 'Nee, dat weet ik.' mompelt hij.

'Kunnen we alsjeblieft gewoon vergeten dat het gebeurd is?' vraagt Luke.

'Dat probeer ik de hele tijd al.' antwoord Niall. Ik geef hem een por. 'Ja, is goed.'

Het blijft even stil tussen de jongens maar ik ben allang blij dat ze weer op een normale manier met elkaar kunnen praten. Al moet ik toegeven, ik vond het stiekem wel hot hoe ze recht tegen over elkaar stonden. Maar ik hoop dat het nooit weer gebeurd.

'Het spijt me dat ik zei dat je haar hebt aangerand.' zegt Niall zacht.

Luke haalt zijn schouders op. 'Vergeven.'

Ik glimlach. 'Knuffelen!' roep ik.

Beiden rollen ze hun ogen naar me maar staan wel op om een echte bro hug te geven. 'Sorry.' mompelen ze beiden en gaan dan weer zitten.

'Dus nu is het weer goed?' vraag ik blij.

Niall knikt.'Je moet alleen beloven dat je nooit meer iets probeert bij haar.' zegt Niall.

'Absoluut niet.' zegt Luke. 'No offense Roos.'

'None taken.' grinnik ik.