'Doe wel voorzichtig.' Niall kijkt me bijna smekend aan. Ik knik.
'Ja, doe ik.' antwoordt ik. Niall zucht en geeft me een knuffel.
'Verlies haar niet uit het oog.' zegt Niall tegen Bryan.
'Niall.' zucht Bryan en rolt met zijn ogen. Dat heeft Niall al drie keer tegen hem gezegd.
Bryan en ik gaan vandaag wat leuks doen met z'n tweeën en Niall wil dat liever niet. Het liefst heeft hij dat ik thuis blijf bij hem of anders dat hij mee gaat. Hij wil niet dat ik naar openbare plekken ga.
Alleen wil ik niet de hele tijd binnen zitten. Ik ben weer vrij om te gaan en staan waar ik wil en nu ik me wat beter voel wil ik dat ook gaan doen. Daarom neemt Bryan me mee naar de kermis. Het is iets kleins maar dat is juist handig om te kijken of ik het aan kan.
Ik voel me wel redelijk veilig met Bryan naast me en alle beveiligers om ons heen. Ik vind Niall super lief maar ik wil ook wel eens een keer iets zonder hem doen. We zitten de hele tijd al op elkaars lip.
'Kom, we gaan.' zegt Bryan. Ik knik en wil achter hem aan lopen maar Niall grijpt mijn hand vast en trekt me weer in een knuffel.
'Sorry.' mompelt hij in mijn nek. 'Ik weet dat jij het niet zo spannend vind maar ik vind het heel eng.'
'Het komt echt wel goed.' fluister ik en hij laat me langzaam los. Onzeker kijkt hij ons na als Bryan en ik naar de auto lopen. Ik zwaai nog even als we wegrijden.
'Denk je dat het goed met hem gaat als ik weg ben?' vraag ik aan Bryan als we in de auto zitten. Er rijdt een auto voor en achter ons met bewakers, de rest is al bij de kermis.
Bryan knikt. 'Zolang het met jou goed gaat zal hij zich ook wel redden.'
Na een kort ritje staan we bij de parkeerplaats die naast de Kermis staat. Niall was eerst van plan om het helemaal af te huren, maar dat wilde ik niet. Zo kom ik nooit te weten of ik weer tussen de mensen durf te zijn.
'Ben je er klaar voor?' vraagt Bryan en kijkt me aan. Ik knik en we stappen allebei uit de auto. Gelijk worden we omringd door een heleboel bewakers. Meer dan dat we afgesproken hadden.
'Mensen denken nog dat er hier een beroemdheid rond loopt.' mompel ik terwijl we richting de kermis lopen. Bryan grinnikt.
'Je weet dat je dat ondertussen ook wel een beetje bent he.' grinnikt hij. Ik kijk hem fronsend aan. 'Wist je dat je op Instagram al bijna de 1 miljoen volgers aantikt?'
Ik kijk hem met grote ogen aan. 'Echt? Waarom zouden zoveel mensen mij willen volgen?' Ik doe letterlijk niks bijzonders. Ik heb ook al maanden lang niks meer op mijn social media accounts gepost. Ik kijk er ook niet echt veel op.
'Ja dat vraag ik me ook af.' grapt Bryan. Ondertussen staan we op de kermis. 'Waar wil je graag heen?'
Ik haal mijn schouders op. Eerder wilde ik altijd in de botsauto's en de wilde dingen, maar nu heb ik daar niet zoveel zin in. We zijn op een kleinere kermis aan de buitenkant van Londen. De grote kermis midden in Londen is altijd super groot en heel druk bezocht. Daarom konden we daar niet heen.
'Zullen we eendjes vangen?' vraag ik en Bryan grinnikt.
'Prima.'
Ik vang een paar eendjes bij en mag dan een klein teddy beertje uitzoeken. 'Kijk.' zeg ik trots tegen Bryan en laat hem de teddy beer te zien. Bryan begint hard te lachen. 'Wat?' grinnik ik.
'Sommige mensen doen super veel moeite om een knuffel uit een grijpautomaat te halen of doen moeilijke spellen om allerlei grote knuffels enzo te winnen, en jij bent super trots op het beertje dat je hebt gewonnen door vier eendjes te vangen.' lacht hij.
'Nou.' grinnik ik. Bryan slaat lachend zijn arm om me heen.
'Het is wel lief hoor. Ik bedoel het niet gemeen.' zegt hij en ik knik lachend.
'Kom we gaan daar heen.' zeg ik en wijs naar een tent van een waarzegster.
'Oh, alsjeblieft niet.' kreunt Bryan. 'Ik kan die onzin niet aanhoren.'
'Pleasee?' pruil ik en Bryan zucht.
'Vooruit dan.' Ik juich en loop er heen, Bryan achter me aan slepend. We lopen naar binnen en er zit een vrouw op een stoeltje. Naast haar staat een vrije stoel en ze wijst naar de stoel.
'Ga zitten, ga zitten!' zegt ze tegen me en ik doe wat ze zegt. Bryan blijft erbij staan en er komen ook twee bewakers de tent in. Het is wel een beetje krap.
'Wil je wat weten over je toekomst?' vraagt de vrouw. Ze heeft een rood pak aan met allerlei versieringen. Ik knik. 'Oke, kies maar vier kaarten uit deze stapel.'
Ik kies er vier kaarten uit en de waarzegster draait ze om. Schoppenzes, klavervrouw, klaverzes, hartenboer.
'Interessant.' mompelt de waarzegster. Ik kijk haar vragend aan, ik heb echt geen flauw idee wat deze kaarten betekenen. 'Schoppen is een neutrale kaart. De klavers zijn negatieve kaarten en harten is positief.' legt ze uit. Ik kijk nog eens naar de kaarten. Twee negatieve kaarten? Veel slechter dan wat ik al meegemaakt heb kan het toch niet worden.
'De schoppenzes is een toren. Het staat voor een goede carrière. Wat je ook van plan bent om te gaan doen, je gaat de goede kant op.'
Ik kijk Bryan aan. 'Duss, gewoon verder gaan met niks doen.' Bryan grinnikt en slaat zijn armen over elkaar. Volgensmij wil hij graag weg.
'De klavervrouw staat voor een slang. Het staat voor leugens, bedrog, jaloezie en stress. Er gaat iemand in je leven komen die je niet kan vertrouwen. Of misschien is die al aanwezig.' legt de waarzegster uit.
'Oke. Ik denk dat we wel genoeg gehoord hebben.' zegt Bryan en pakt me bij mijn arm.
'Nee, ik wil luisteren naar wat de andere kaarten betekenen.' zeg ik en schud Bryans arm van me af.
'Roos, please.' zucht Bryan. 'Al dit neppe gezeik gaat je alleen maar bang maken.'
'Wil je dat ik verder ga?' vraagt de vrouw. Ik knik. 'Oke. De klaverzes staat voor verdriet, leed, pijn, problemen en ongeluk. De kaart is een kruis. Dit zou best wel eens gepaard kunnen gaan met de slang.'
'Roos.' waarschuwt Bryan.
'Er is alleen nog een goede kaart.' zeg ik tegen hem.
'Hartenboer staat voor een hart. Een hart staat natuurlijk voor de liefde. Volgens mij heb jij je minnaar al gevonden alleen heb je nog niet helemaal door wie het is.' zegt de waarzegster.
'Bedankt.' zeg ik tegen haar en word dan al snel naar buiten getrokken door Bryan.
'Bry. Dat was niet heel aardig.' mompel ik.
'Ik ga haar niet jou al die onzin aan laten praten. Wie denkt ze wel niet dat ze is.' gromt Bryan.
'Rozemarijn?' Een van de bewakers zegt mijn naam en ik kijk hem aan. 'Het wordt aardiger druk nu. Misschien is het beter als we terug gaan.' Ik knik.
Bryan en ik lopen weer terug naar de auto. Als we erin zitten kijk ik op mijn mobiel en zie een appje van Niall.
Niall: Wanneer komen jullie weer thuis?
Niall: Ik heb geweldig nieuws!
Gauw typ ik een berichtje terug.
Rozemarijn: We gaan nu naar huis
'Niall heeft blijkbaar geweldig nieuws.' zeg ik tegen Bryan.
'Spannend.' antwoordt Bryan. We rijden weer naar huis en zodra ik de autodeur open, komt Niall al naar buiten gerend.
'Roos! Roosje!'
'Niall!' lach ik als hij me in een enorme knuffel trekt. 'Wat is je nieuws?'
'Ze hebben ze gevonden! Ze zijn opgepakt!' roept hij uit. Mijn mond valt open. Ik weet gelijk over wie hij het heeft. Spike en de anderen. Ze zijn opgepakt. 'Je bent eindelijk veilig.' mompelt hij.
'Allemaal?' vraag ik.
Niall knikt. 'Allevier.'
Vol blijdschap knuffel ik Niall terug. Ze zijn eindelijk opgepakt. Misschien had die rare waarzegster dan toch geen gelijk.
JE LEEST
Young 2 || Niall Horan
FanfictionRozemarijn Dekker en Niall Horan "We've been friends for so long I can't remember which one of us is the bad influence" Vervolg op Young