Young 2 || Niall Horan

57

Zuchtend stap ik uit de tourbus. We zijn eindelijk aangekomen bij het volgende hotel. Het is al avond, vanavond hebben de jongens gelukkig geen show. Morgen pas weer.

'Jullie koffers worden naar boven gebracht.' zegt Paul en ik knik dankbaar.

De bus staat ergens aan de achterkant van het hotel geparkeerd en we kunnen zo naar binnen lopen. Nergens staan mensen, het is stil en rustig.

Niall slaat zijn arm om me heen terwijl we naar binnen lopen. 'Ik kan niet wachten om weer in een echt bed te slapen.' mompelt hij. Ik glimlach en leun mijn hoofd tegen hem aan. De bedden in de tourbus zijn niet heel erg comfortabel, en al helemaal niet als je er met z'n tweeën in probeert te liggen. Vaak slaap ik alsnog in mijn eentje in een bed, maar ik slaap altijd het beste naast Niall.

'We zitten op de bovenste verdieping.' zegt Harry die aan komt lopen met pasjes voor de kamers.

'Oeh, penthouse?' vraagt Louis enthousiast. Harry grinnikt en haalt zijn schouders op.

We stappen de lift in en het duurt een poosje totdat we bij de bovenste verdieping zijn. Als we er zijn, en de deur gaat open kijk ik mijn ogen uit. Het penthouse ziet er luxe uit en heeft een minimalistisch design. De architect in me maakt een sprongetje. Hier zit zoveel denkwerk in. Alles past perfect bij elkaar.

Er staat zelfs een piano. In het wit natuurlijk, alles is in het wit. Terwijl de jongens hun slaapkamers bekijken, ga ik achter de piano zitten. Je hebt uitzicht over het water en daarachter de skyline.

Zachtjes tik op de toetsen van de piano. Er zit mooi geluid in. Helaas weet ik niet echt hoe ik liedjes moet spelen. Veel verder dan Vader Jacob en Twinkle Twinkle Little Star kom ik niet.

Ineens pakken twee handen me bij mijn heupen vast en schuiven me een stukje op. Niall komt naast me zitten en kijkt me aan. Ik glimlach naar hem.

Hij laat zijn vingers over de piano glijden en speelt dan een paar klanken. Een deuntje die ik nog niet eerder gehoord heb. Hij begint er ook bij te zingen.

' I'm like a crow on a wire
You're the shining distraction that makes me fly
Oh, home
I'm like a boat on the water
You're the rays on the waves that calm my mind
Oh, every time'

'Is dat een nieuw liedje?' vraag ik zacht als hij stopt met zingen. Het is heel mooi.

Niall haalt zijn schouders op. 'Ik had het laatst bedacht. Het gaat over jou.' mompelt hij en ik zie zijn wangen rood worden. Ik merk dat die van mij dat ook doen.

'Het is prachtig.' fluister ik. Hij glimlacht en staart me aan via de reflectie in het raam. Hij speelt nog verder met de toetsen tot hij iets hoort wat hij goed genoeg vind.

' I'm the first to admit that I'm reckless
I get lost in your beauty
And I can't see
Two feet in front of me'

Ik staar hem aan terwijl zijn prachtige en heldere stem door het penthouse klinkt. Ik hou van hem. Ik zou me geen wereld zonder hem kunnen voorstellen.

Niall haalt zijn handen van de piano af en legt ze om me heen. Hij trekt me dichter naar hem toe en we kijken beide naar het prachtige uitzicht buiten.

'Ik hou zoveel van je.' fluistert Niall.

'Ik ook heel veel van jou.' zeg ik zacht en hij kijkt me aan. Hij komt dichterbij en zoent me zachtjes. Ik zoen hem terug. Ik ben echt het gelukkigste meisje op de wereld.

'Get a room.' grinnikt Zayn die zijn slaapkamer komt uitgelopen. Niall en ik laten elkaar los en ik voel mijn gezicht rood worden.

'Is goed.' zegt Niall en steekt zijn tong uit naar Zayn.

'Geef die maar weer terug aan Roos.' lacht Zayn.

Niall staat op en trekt me grinnikend mee naar onze kamer.