Young 2 || Niall Horan

27

'Roos? Heb je nu zin om even een rondje te sporten?' vraagt Mark die de woonkamer binnen gelopen komt.

Ik schud mijn hoofd en gaap. Ik ben best wel moe, ik denk niet dat ik dat nu aankan.

'Oke, dan doen we het een andere keer.' glimlacht hij en loopt weer weg. Mark helpt me om langzaam het sporten weer op te pakken. Nou ja, sporten. Meer bewegen. Het gaat nog niet zo hard allemaal. Mijn conditie was echt heel slecht en hoewel er verbetering in zit, is het nog lang niet goed.

'Hoezo wil je niet sporten? Ben je moe?' vraagt Niall. We liggen samen op de bank tv te kijken. Ik lig tussen zijn benen in.

'Ja.' mompel ik en nestel me dichter tegen hem aan.

'Wil je naar bed?' vraagt hij en aait over mijn hoofd heen. Ik schud mijn hoofd. Het is nog maar middag en dan verpest ik mijn slaapritme.

We kijken beide weer naar de tv, totdat mijn telefoon afgaat. Het is Bryan. Ik neem op en Bryans hoofd verschijnt in mijn beeldscherm.

'Hey Roos! Hoe gaat het?' vraagt hij vrolijk. Hij is in een onbekend, leeg huis. Het zal toch niet..?

'Hey Bry, het gaat prima! Waar ben je?' vraag ik.

'Mijn nieuwe appartement! Ik heb net de sleutels gekregen!' zegt hij vrolijk en rinkelt zijn sleutels voor zijn gezicht zodat ik ze zie.

'Oh my god!' gil ik blij en schiet overeind. 'Ik wil het zien! Kan ik langs komen?'

Bryan kijkt me glimlachend aan. 'Dat moet je even met Niall overleggen.'

Ik kijk Niall aan en hij schudt gelijk zijn hoofd. 'Waarom niet?' vraag ik verbaasd.

'Er zijn niet genoeg bewakers. We kunnen binnenkort wel heen maar dat moet je even van tevoren zeggen. Niet nu.' zegt hij. Gefrustreerd kijk ik hem aan. Altijd moeten er zoveel bewakers zijn. Waarom zijn 1 of 2 bewakers niet genoeg?

'Het is toch veel leuker als je komt als er al wat in staat? Het is nu allemaal nog kaal.' zegt Bryan om me op te vrolijken.

'Maar ik wil je helpen met inrichten.' zeg ik met een pruillip.

'Dat kan ook wel. Je kan wel via internet dingen opzoeken. Je conditie is toch nog niet goed genoeg om echt te gaan verhuizen.' zegt Bryan. Beteuterd kijk ik hem aan. Gaat mijn grote broer eindelijk op zichzelf wonen, kan ik hem niet eens helpen met verhuizen. 'Niet zo kijken Roosje.'

'Moet je alles dan alleen doen?' vraag ik. Bryan schud zijn hoofd. 'Kimberly en haar zus komen me helpen.'

'Oh ja.' knik ik. Kimberly is nog steeds de vriendin van Bryan. Ik zie haar alleen bijna nooit, dus soms vergeet ik dat. 'Hoe is het met haar?'

'Goed.' glimlacht Bryan. Toch merk ik dat hij niet zo enthousiast over haar is dan normaal. Ik kijk hem met spleetogen aan maar hij begint ergens anders over. 'Zal ik anders straks even langskomen? Dan kan ik je de foto's laten zien. En dan kan je me helpen met bedenken hoe ik het moet inrichten.'

Ik knik en hij glimlacht. 'Oke Roosje, tot zo.'

'Tot zo.' zeg ik terug en dan hangt hij op. Ik zucht en leun weer tegen Niall aan.

'Wat is er?' vraagt Niall.

'Ik heb het gevoel dat het niet zo goed gaat tussen Bryan en Kimberly. Maar ik kan het ook fout hebben.' zeg ik en Niall knikt. Hij focust zich weer op de tv en ik kijk naar hem.

De laatste tijd vraag ik me steeds weer af of hij zich nog herinnert wat er in Amerika is gebeurd. Het ging zo goed tussen ons. We hebben het er nooit meer over gehad sinds ik terug ben. Ik had ook teveel angst om daaraan te kunnen denken. Maar langzaam kruipen de herinneringen van die ene nacht weer terug in mijn hoofd, en ik ben echt nieuwsgierig of dat bij hem ook het geval is.

'Niall?' vraag ik en hij kijkt me aan. Beschaamd kijk ik naar beneden. Nu moet ik het wel vragen.

'Ja?' vraagt hij.

Ik begin hevig te blozen. 'Weet jij eigenlijk nog iets over die laatste nacht dat we in Amerika waren?'

Niall kijkt me even moeilijk aan en richt zijn blik dan op iets anders. Hij is even stil voor hij antwoord geeft.

'Ik hoopte eigenlijk dat je dat vergeten was.' mompelt hij.

'Hoezo?' vraag ik zacht. Wilde hij het niet?

'Omdat je gewoon een goede vriendin bent. Wat ik deed was echt een grote fout, dat had ik nooit mogen doen. Het spijt me.' mompelt hij. Hij kijkt me nog steeds niet aan.

Auwtsj. Ineens ben ik ook maar "gewoon een goede vriendin"? Ik dacht dat we beste vrienden waren, en na die nacht misschien wel iets meer. Maar blijkbaar niet.

'Oh.' mompel ik. Ineens voel ik me niet zo fijn meer en ongemakkelijk zelfs tussen zijn benen in.

'Ik wil er gewoon voor je zijn nu, zonder gedoe. Het gaat er gewoon om dat jij je weer fijn voelt, toch?' vraagt Niall en kijkt me nog steeds niet aan.

'I guess.' mompel ik.

'En trouwens-'

Voordat Niall mijn gevoelens nog meer naar beneden kan stampen gaat de deurbel. Gauw sta ik op om de deur open te doen en geef Bryan een stevige knuffel.

'Je bent net op tijd.' glimlach ik zwak en Bryan kijkt me verbaasd aan, maar knuffelt me wel terug.

-

Ik heb nog nooit zoveel moeite gehad met een hoofdstuk schrijven😂 Ik heb corona opgelopen (werd ook tijd, ik ben al zo vaak in contact geweest) en ben er best ziek van. Wel gevaccineerd, maar toch. Maar ik heb mn best gedaan!