"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yayımlanma Tarihi; 08.09.21)
•••
/ EFNAN /
Gözlerimi yüzüme vuran güneş ışığıyla kırpıştırarak aralarken yattığım yerin evim olmadığını gördüğüm beyaz tavandan anlamam birkaç saniyemi almıştı. Bedenimi taşıyan pekte yumuşak olmayan yatakta yana çevrilirken aklıma düşen görüntülerle gözlerim kocaman açıldı.
Ben yatakta yatıyorsam yoksa şu anda Asrın'ın yanına mı....?!
Gözlerimi sımsıkı yumarak yataktan yanımda uyuduğunu düşündüğüm Asrın'ı uyandırmamak için, koluma dikkat ederek ağır ağır doğruldum.
Yüzüm utançtan kızarmış adeta bir kırmızı biberle yarışacak kapasiteye varmıştım.
Gözlerimi sımsıkı kapatmış tam ses çıkarmadığım için zaferle yataktan ayaklarımı sarkıtmıştım ki refakatçi için ayrılan koltukta kısık, yoğun bakışlarıyla sanki kafayı yemişim gibi beni izleyen Asrın ile karşılaştım.
Yeni ameliyattan çıkan adamı yatağında uyuya kalarak refakatçi koltuğunda mı yatırmıştım?!
Pes..
Ultra süper rezillik!
"Ben.. Özür dilerim. Gece seni izlerken uyuyakalmışım, nasıl oldu anlamadım. Neden ayaklandın beni uyandırsaydın ya."
Mırıltıya benzer sesim tamamen utançtan kaynaklıydı. Yoksa onu izlediğim ve gece boyunca kendime görsel bir şölen sunduğun için hiç de utanmıyordum.
Gözlerimi kaçırarak zeminin taşlarını incelerken Atıf'ın içeriye paldır küldür girmesi ile bana cevap vermeden üzerimdeki yoğun bakışlarını birden çekerek kapıya dikti.
"Komutanım! Ben gazi oldum!" Atıf sol elindeki koltuk değneğini havaya kaldırdığı sırada beni fark etmesiyle gözleri kocaman açıldı.
"Yenge! Gelmişsin. Siz yoksa gece beraber miydiniz?"
Atıf eceline susadığını belli eden sorularına devam ederken Asrın'ın kasılı çenesini umursamadan yanıma kadar seke seke geldi. Kapıdan içeriye birkaç kişi daha girerken en son Eren ve İshak da görünmüştü.
Asrın'ın "Atıf!" diye hırlamasına ellerini kaldırarak teslim olurken, "Geçmiş olsun komutanım!" diyerek arkama saklandı. Bu haline dudaklarımı birbirine bastırarak gülümsedim.
