"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yayımlanma Tarihi; 05.11.21)
•••
Küçük ama şirin bir restoranın önünde durduğumuzda bakışlarım bulunduğumuz çevreyi dolaşıp yavaşça Asrın'a döndü, onun yüzünde huzurlu bir ifadeyle beni izlediğini fark ettiğimde gülümsemiştim. Benim ona dönemle, "Geldik." diye mırıldanmış ve kemerini çıkararak kapısını aralamıştı.
Uyuduğu için göz altlarındaki kızarıklık ve halkalar büyük ölçüde azalmış yok denecek kıvama gelmişti. Saçları özenle yapılı değil hafifçe dağınıktı ve itiraf etmek gerekirse böyle de çok yakışıklı görünüyordu. Üzerine giydiği gömlek esmer tenini ortaya çıkarıyor ve bakanın dönüp bir daha bakmasını sağlayacak bir görsellik sunuyordu.
Başımı sallayarak aracın kapısını açtığımda o da kendi tarafından inip arabayı kilitleyerek yanıma yaklaştı. Heybetli bedeninin yanındaki varlığımla bir an için ninja kaplumbağalar ve usta splinter'ı andırdığımızı düşünmedim de edememiştim.
Büyük, ince parmakları küçük parmaklarımın arasından geçerek elimi sıkıca kavradı. Birlikte içeriye ilerlediğimizde restoranın küçüklüğünden dolayı Erdem abileri etrafta aramakta zorlanmamıştık. Kapıdan girişten gözüken Atıf ve İshak'ın yüzleri ile yanlarına doğru ilerlerken ellerimiz sanki ayrılacakmışız gibi birbirine daha sıkı dolanmıştı.
İlerlediğimiz sırada birkaç kızın oturduğu sandalyelerden dönüp dikkatle Asrın'a baktığını fark etmiş ve içimi saran kıskançlığı bastırmak için gözlerimi birazdan oturacağımız Erdem abilerin masasına dikmiştim.
Dikkat çekici bir adam olduğunu zaten biliyordum. Heybetli bedeniyle her yerde kendisini ön plana çıkarıyor ve farkında olmasa da bütün ilgiyi üzerine topluyordu. Bu durum benim için rahatsız edici olsa da benim devime olan güvenim tamdı.
"Geldi benim en first yengeminatörüm." diyerek ayaklanan Atıf ile herkesin bakışları bize dönerken Erdem abinin, İshak'ın ve Serdar'ın yanındaki benimle yaşıt ya da birkaç yaş büyük olduğunu düşündüğüm kadınların da gözleri Asrın ile bana dönmüştü.
Erdem abi, ayaklanıp Asrın ile tokalaşırken ben de Atıf ve Eren ile sarılmış diğer ismen bildiğim tim üyeleriyle ve eşleriyle çekinerek uzaktan selamlaşmıştım. Asrın, bizim için ayrılan iki kişilik yan yana olan boş saldalyelerden birini çekip oturmamı sağlarken Erdem abi, "Hoşgeldiniz." diyerek yanındaki kadına döndü. Eliyle beni işaret ederek, "Sana bahsettiğim Asrın'ın kız arkadaşı, Efnan. Aynı zamanda çocukları çok seven iyi bir ilkokul öğretmeni." dediğinde eşinin gözleri bana dönerken, "Abicim bu da benim kalbimin sahibi, evimin neşesi Melike'm. Sonunda sizi tanıştırmak nasip oldu." diyerek içten bir şekilde güldü.
