(Yayımlanma Tarihi; 25.09.21)
•••
Asrın, kadının yüzündeki ifadeyi incelerken kendisini kaybedip öylesine derin düşüncelere dalmıştı ki kadının, "Buyrun? Ne için gelmiştiniz?" dediğini neredeyse son anda duymuştu.
Kadının da eski resmiyete döndüğünü anladığında ilk önce kaşları havalanmış ardından da ağır çekimde çatılmıştı. Sıkıntılı bir nefes eşliğinde bakışlarını yere çevirirken, "Müsaitseniz biraz konuşabilir miyiz?" diye sordu, kadından gelecek tepkiyi izlemek için bakışlarını huzursuzca tekrar yukarı kaldırdı.
"Buraya kadar geldiğinize göre önemli olmalı. Yanlış anlamayın, merakımdan soruyorum. Tekrar bağıracak mısınız yoksa normal iki insan gibi mi konuşacağız?"
Asrın'ın yüzündeki ifade kadının sinirli halini ilk defa bu kadar net gördüğü için öncelikle afallar gibi oldu. Kendisine gelir gelmez ise tekrar kaşlarını çattı, "Size bağırmadım Efnan Hanım, eğer sesimi yükselttiysem üzgünüm. Müsait değilseniz Diyarbakır'a döndüğünüzde de konuşabiliriz."
Kadının başını ağırca sallamasıyla bedeni biraz da olsa rahatlamıştı. En azından konuşup özrünü dileyebilecek, kırdığı kalbi onaramasa da üzgünlüğünü anlatabilecekti.
"Arka bahçeye geçelim, verandaya geçip beni bekleyebilirsiniz."
Asrın başını kısaca sallayarak adımlarını Efnan'ın işaret ettiği taraf doğru yönlendirdiğinde Efnan'ın arkasından baktığını çok net hissediyordu. Sırtına dikilmiş olan iki göz kesinlikle biraz sonra canına okuyacaktı.
Verandaya ilerleyerek büyük bir masanın etrafında bulunan sandalyelerden birini çekti ve yavaşça oturdu. Gözleri ile etrafı incelerken içten içe kıza hayran olmadan da edememişti. Böyle bir yaşamı bırakıp başka bir şehire her insan gitmezdi.
Ama O gelmişti.
Bu hareketiyle bile cesaretli, hırslı ve iyi yetişmiş bir kadın olduğunu belli ediyordu. Dizinin tekini ağır ağır sallamaya başladığında arka tarafında bulunan camlı bahçe kapısı hızlıca açıldı. Asrın'ın bakışları ağırca oraya doğru dönerken elinde bir tepsi ile kendisine doğru gelen kadını istemsizce süzdü.
Ev haliyle olduğunu belli eden bir pijama, biraz dağınık saçları ve sıfır makyaj bulunan yüzüyle bile güzel bir kadındı.
Fazlasıyla ilgi çekici ve güzel..
Asrın, tam önündeki masaya elindeki tepsiyi bırakan kadının farkında olmadan açılan boynu ile gözlerini sımsıkı kapatırken çenesini sıktığını fark etmemişti bile. Kahvesini kendisine uzatan kadının eline değmeden kahveyi elinden alırken bakışlarını kaçırarak, "Teşekkür ederim. Zahmet etmeseydiniz." diye mırıldandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARFINAZAR ~İçimdeki Yıldırım~
Teen Fiction"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözler...