"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yayımlanma Tarihi; 16.02.22)
•••
* Son sahneler yetişkin içerik barındırır. *
Hızlıca hazırlanıp hastaneye geçtiğimiz o günün ardından şimdi tamı tamına 3 hafta geçmişti. Hastaneye varır varmaz Erenleri bulmuş ve Melike ablanın durumu hakkında az da olsa bilgi almıştık. Erdem abi.. kötüydü. Yüzündeki bariz endişesi ile bir sağa bir sola yürüyor, kendi kendisine kızarak dikkatsizliğinden olduğunu söyleyerek homurdanıyordu. Odadan çıkan doktor tarafından herkesin dikkati bir anda Erdem abiden doktora çevrilmiş, verdiği güzel haber ile hepimizde küçük çaplı bir şok etkisi yaratmıştı.
Melike abla hamileydi ve Erdem abi artık bir baba adayıydı.
İlk önce haberi algılayamadığı için küçük çaplı bir duraklama yaşasa da saniyeler sonra bulunduğu yere çökerek kesintisiz yarım saat ağlamıştı. Asrın, Eren ve Atıf her ne kadar onu yerden kaldırmaya çalışsa da başaramamış, bir süre sonra onlar da yanına oturmuşlardı. O gün Eren ve Atıf, Erdem abi ile yere çökerek ağlamaya başlarken bakışlarımı merakla devime çevirmiş ve Asrın'ın da gözlerinin dolduğunu fark etmiştim. Kalbim o anda sebepsiz bir acıyla sıkışırken yavaş adımlarla yanına ilerleme ihtiyacı hissederek koluna sarılmış ve ne olduğunu anlamaya çalışmıştım.
Mutluluktan ağladıklarını düşünüyordum ama bu kadar uzun süreli ağlayışları nedensizce huzursuz hissetmeme sebep olmuştu.
Dakikalar sonra herkesin ağlamasının asıl sebebinin ne olduğunu Asrın sayesinde öğrenmiştim. Müsait bir zamanda beni kollarının arasına alarak Erdem abinin bundan 4 sene önce esir düştüğü kampta günlerce işkenceye uğradığını, bu işkence sırasında birkaç organında küçük çaplı hasarlar oluştuğunu ve bu sebepten dolayı tedavi görmesine rağmen çocuk sahibi olmalarının yüzdelik dilimde neredeyse bir ölçüde olduğunu öğrenmiştim.
Bu.. çok acı vericiydi.
Erdem abinin yarım saati geçen ağlayışı durdurduğunda mutlulukla karışık endişesi tekrar gün yüzüne çıkmış, doktoru bulmak için hızlıca ayaklanmıştı. Ağladığı için kıpkırmızı olan gözleri ile hiç birimizle konuşmadan direkt olarak hızlı adımlarla doktorun odasına doğru ilerlemişti. Doktora defalarca kez sonuçların doğru olup olmadığını sorduğuna ve Melike ablanın uyanıp uyanmadığını kontrol edip bebeğin ne kadarlık olduğunu öğrendiğine şahit olmuştuk. Doktordan tahlillerin doğruluğunu öğrendiği andan itibaren öyle heyecanlıydı, öyle mutluydu ki geldiğimizden bu yana bizi bir kere bile görmeyen gözü bir anda açılmış, hastanede bulunduğumuz saatler içinde her birimize defalarca kez sarılmıştı.
