"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
(Yayımlanma Tarihi; 09.06.22)
•••
40 Gün Sonra
Her sabah saat 07.00'da kalkmaya alışkın olan bünyem bu sabah da ezberini bozmadan aynı saatte beni uyandırmıştı. Asmin her sabah olduğu gibi babası ile birlikte saat 05.00'da uyanmış ve onu geçirdikten hemen sonra karnını doyurup kısa bir gaz ve bez değiştirme merasimi ile tekrar uykuya dalmıştı. Bugün diğer günlerden biraz daha farklı bir gündü. Bu akşam Su'nun kınası vardı. Özel ve çok güzel bir gündü ve benim bu gece için mükemmel planlarım vardı.
Derin bir nefes alıp yan tarafımda mışıl mışıl uyuyan güzel kızıma sevgi dolu gözlerle baktım. Tamamen babacı olan minik kızıma. Asrın'a karşı ayrı bir bağlılığının olması beni hiçte kıskandırmıyor, aksine fazlasıyla mutlu ediyordu. Onunla birlikte uyuyup uyanması, babasının sesini duyar duymaz boşluğa attığı gülücükler, kucağında olduğu her an rahatlayarak uyuma pozisyonuna geçmesi başlı başına mutluluk sebebimdi.
İntikamımızı tabii ki unutmamıştım.
Lohusalığım birkaç gün önce bitmişti ancak ben her ne kadar her önümde soyunuşunda kalıp bir tereyağı gibi erisem de kendime hakim olup sesimi çıkarmadan alacağım intikamı hatırlayarak kendimi avutmuştum. Ne zaman böyle bir plan yapsam en ufak bir hareketiyle yüreğimi hoplatıyor ve kendimi kollarının arasında buluyordum. Ona karşı koymak inanılmaz derecede zordu. Her şeyi ile beni etkisi altına alabiliyordu ama bu sefer çok daha dirençliydim.
Bu gece biz kınadayken onlar da tim olarak Erdem abiler ile birlikte Serdar için küçük bir kutlama yemeği yiyeceklerdi. Gece sonunda Serdar'ın parmağına da kına yakılacağı için hep birlikte kına yapılacak salonda buluşacaktık. Benim ve yakışıklımın giyeceği her şeyi sabah kalkar kalkmaz ilk iş olarak hazırlamıştım. Diğer günlerde de olduğu gibi gün içinde Asmin uyurken evi biraz toparlamış ve Asrın geldiğinde yemeklerin hazır olması için hızlıca mutfağa girmiştim.
Saatler birbirini kovalarken zaman bir çırpıda geçmiş ve yatak odamızda Asmin'i emzirdiğim sırada salon tarafında küçük bir tıkırtı duyulmuştu. Saniyeler içinde yatak odamızın kapısı aralanmış, Asrın üzerindeki aşık olduğum askeri üniformasıyla sessizce kapıda belirmişti. Sakin adımlarla yanımıza yaklaşırken kızının gözlerinin açık olduğunu fark etmiş ve kasılı halde duran bedeninin gevşemesine izin vermişti. Omuzları hafifçe düşmüş, dudakları küçük bir hareketlilikle iki yana kıvrılmıştı. Bütün ilgisi bizim üzerimizdeyken oturduğum yerde kıvranmamak için kendimi sıkmak zorunda kalmıştım. "Hoşgeldin birtanem." diyerek ilk konuşan ben olurken, "Hoş buldum yavrum. Bu ne güzel bir kaşılama." diye mırıldanarak bize aynı hızla yaklaşan da o olmuştu.
