"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yayımlanma Tarihi; 18.09.21)
•••
/ EFNAN /
Gelmişti.
Onca üzüntüme, halsizliğime, bitikliğime rağmen içim biraz da olsa ondan yana rahatlamıştı. İyiydi, sağlıklıydı ve tam da karşımdaydı çok şükür!
3 gün önce annemden aldığım bir telefonda babamın ani bir kalp krizi geçirdiğini öğrenmiş ve apar topar İstanbul'a gitmiştim. İstanbul'a varır varmaz soluğu hastanede almama rağmen yetişememiştim.
Yarım saat ile onu görmeyi kaçırmıştım.
Babamın kalp damarlarının %93'ünün tıkalı olduğunu ve acil bir ameliyata alındığını öğrenmiştim. Nasıl olmuştu da fark etmemiştik?
Bu konuda bize hiçbir şey söylememişti. Kendisi de mi fark etmemişti? Böyle bişey mümkün olabilir miydi?
Asaf'ı arayan gözlerim annemden onun gelmeden hemen önce amcamlara bırakıldığını öğrendiğimde anlık rahatlama hissiyle kapandı. Babamın yanından genelde ayrılmadığı için şans eseri onun yanında kalp krizi geçirmediği için içim büyük ölçüde rahatlamıştı.
Yaklaşık 4 saat süren bir ameliyat sonrası babam ameliyattan çıksa da yüzü bembeyazdı ve onu bu halde görmek kalbimi bir bıçakla deliyorlarmış gibi fazlasıyla acıtıyordu.
Sanki vücudundaki bütün kanı çekilmiş gibi bir hali vardı. 3 tane stent takılmıştı ve hâlâ damarlarının tamamı açılmamıştı.
Yorgun, bitik ve halsizdi.
Daha bu sabah buraya dönsem de babam ameliyattan sağ sağlim çıktıktan sonra hastanede geçen dakikalarımda Asım amca ile irtibat halinde kalıp saat başı onu rahatsız ederek Asrınların dönüp dönmediğini sormuş onu fazlasıyla daraltmıştım.
Şu an karşımda olması, iyi olduğunu gözlerimle görmem beni büyük ölçüde rahatlatmıştı.
"Hoşgeldin, konuşalım tabii. Herkes iyi, kimsede bişey yok değil mi? Sende iyisin?"
Art arda sıraladığım sorularımla derin bir nefes aldı. Gözlerim sapasağlam görünen vücudunun aksine kıstığım gözlerimle hızlı bir sağlık taraması yaparken o ise beni izliyordu.
Gözlerini sımsıkı yumup açarken art arda yutkunduğunu görmüştüm, sanki kendisini frenlemeye çalışıyor gibi bir hali vardı.
