"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yayımlanma Tarihi; 07.01.22)
•••
Asrın'ın kollarının arasında mutfaktan çıkmış ve tam da tahmin ettiğim yere yatak odamıza girmiştik. Nefesim düzensizleşmiş, ellerim Asrın'ın boynuna sımsıkı dolanmıştı. Neden şu an evliymişiz ve birlikte yatağımıza girip uyuyacakmışız gibi hissediyordum ki?
Yüzümü boynuna gömüp kokusuyla mayışırken bir süre öylece yatak odamızı incelemesini bekledim. Odanın çoğunluğu krem ve kahve tonlarındaydı. Yatağımız odanın girişinde sağda kalıyor ve kapının ağzına kadar gelmeden içerisi hiçbir şekilde görünmüyordu. Bunu biraz da bilerek tercih etmiştim.
Odayı incelemeyi bitirdiğini iki adımda yatağa varmasından ve beni usulca yatırmasıyla anlamıştım. Beni yatağa bıraktıktan sonra tekrar doğrulmuş ve yüzündeki mükemmel ifadesiyle bana üstten bir bakış atmıştı. Dudakları hafifçe kıvrılırken bana olan bakışlarını anlatmaya kelimelerim yetmezdi. Öyle güzel, öyle buğulu bakıyordu ki iç çekmeden edememiştim.
Yerimde doğrulup elini kavradığımda onu da yanıma çekmeme itiraz etmeden yanıma uzanmış ve beni hızlıca kollarının arasına almıştı. Saç diplerime bıraktığı küçük öpücükler ve ılık nefesiyle birlikte, "Çok özledim." diye fısıldamış gözlerini tekrar yummuştu. Burnunu saç diplerimde gezdirirken hoşnut bir ifadeyle kedi gibi mırıldandığımda üzerindeki gömleğinin düğmesini üstten bir tane açmış ve tek eliyle iki yana çekiştirmişti. "Hımm."
Parmaklarını saçlarımın arasına daldırıp okşarken öyle huzurlu görünüyordu ki. "Güzel kokunu, kollarımın arasındaki varlığını, nefes alış veriş seslerini.. Seni özledim." Dudaklarım iki yana genişçe kıvrılırken gözlerimi kırpıştırdım. "Sizden bu iltifatları duyabilmek için ayrı mı kalmamız gerekiyordu Yüzbaşım?"
Ses tonumdaki bariz isyanla gözleri ağırca kısılırken dudakları muzip bir ifade ile kıvrıldı. "İltifat etmeyişim istemediğimden değil." Sırtının yatakla temasını keserek bana doğru kolunun üzerinde döndü. "Güzelliğine kelimelerimin yetmemesinden. Ama.. Bunun üzerine çalışabilirim."
Kıkırdayarak kollarımı boynuna sardım, bu hâli bana öyle tatlı geliyordu ki. Yanaklarını sıkarak onu Asaf'ı sevdiğim gibi sevmek istiyordum. "Anlaştık o zaman Yüzbaşım. Bir dahaki sözlü tarihinize daha sonra karar vereceğim."
Bakışları ilk cümlemin son kelimesi ile anında koyulaşırken dudaklarını ıslatarak eğildi ve sertçe çeneme bastırdı. Dudaklarımı büzerek o, güzel dudaklarıyla çenemi öperken ben de burnunun ucunu öpmüştüm. Başını kaldırıp dudaklarıma yöneleceği sırada bir anda vazgeçmiş ve yatakta doğrularak hafifçe oturur pozisyon almıştı, "Sana söylemek istediğim bir şey var."
