SENİ SEVİYORUM

20

FOTOGRAFTAKİ SEYMEN.
Korkuyorum..
Bana zarar gelmesinden.
Bana dokunmalarından.
Benden intikam almalarından korkuyorum.
Suçsuz oldugum halde bilmedigim birşey için mesajlar alıyorum.
Telefon elimden düşerken ben sadece yere bakıyordum. Hiçbirşey söylemiyor hiçbirşeyle ilgilenmiyordum. Sadece yere bakıyordum. Belinay'ın yere eğilip telefonu aldıgını gördüm. Yinede tepki vermedim.
"Eslin. Kendine gel" Seray beni sarstı. Hayattan soyutlaşmak istiyordum. Bu dünyada yaşamak istemiyordum. Ben hiçbirşey istemiyordum.
"Erayla yattın mı?" Belinay'ın sorusuyla gözlerimi kapadım.
"Nee" Seray şaşkınca bana baktı. Gözlerimi bir Belinay birde Seray'ın üzerinde gezdirdim. İkiside şaşkındı. Eğer sınıftakiler 'yattın mı' kelimesini duysalardı yanımda biterlerdi. Demekki duymadılar.
Belinay "Cevap versene Eslin. Noldu?"
Seray "Bak Eslin. Söyle bize. Çekinme bizden. Abimle aranızda birşey oldu mu?" gözüm dolarken kafamı iki yana salladım.
"Olmadı. Yemin ederimki olmadı" dolan gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile.
Belinay "Tamam. İnanıyorum. Gel sakin bir yerde konuşalım"
Belinay'ı onayladıgımda koluma girdi.
Seray hala şaşkın gibi duruyordu.
Boş olan bir kenar buldugumuzda derin nefes aldım. Ve olayları ilk başından anlatmaya başladım.
Borç konusunu. O borç konusu yüzünden sarılmamızı. İlk 'bekaretim'le tehtit edildigim anı ve dün birlikte uyuma nedenimizi anlattım.
İlk gelen mesaj dalga için atıldı sanmıştım ama yine mesaj atıldı ve busefer mesajda Eray geciyor. Busefer kesin olarak o mesajın bana atıldıgına kanaat getirdim.
Seray "Abime anlatacagım" arkasını dönüp giderken hızla kolunu tuttum.
"Saçmalama. Olay büyür. Hem daha kimin attıgını bilmiyoruz"
Seray "Eslin sen saçmalıyorsun. Abim o mesaj atanı hangi delige girse bile bulur. Şimdi söylemeye gidiyorum ve sende benimle geliyorsun" beni kurtarsın diye Belinay'a baktım. Hiçbirşey demiyordu. Bana kızmıştı. Anlayabiliyordum. Ondan birşey sakladıgım için kızgındı.
"Belinay. Sen birşey de lütfen" belinay omuz silkti.
"Seray dogru söylüyor. Eray'ın bilmesi iyi bence" bidakkada Eray benim neyim oluyor ki? Hiçbirşeyim. "kendi sorunumu kendim halletmeye çalışacagım. Cidden abin öğrenmesin"
"Sen benim arkadaşımsın. Olayın içinde abiminde ismi geçiyor ve senin bekaretinle ilgili tehtit geliyor. Hah. Şimdi gelip bana söyleme diyemezsin" Eray kendi için yaparsa yapardı birsey. Benim için yapmazdı ki.
"Hadı gidelim" Seray'ın arkasından sessizce ilerlemeye başladık. Bu olanlar çok saçma. Ben naptımda mesaj geliyordu bana. O degilde kim atıyordu o mesajı. Hee bide Eray ne tepki verecekti. Çok merak ediyordum.
Onların sınıfına girdigimizde bizi ilk Seymen gördü. Sarı saçlarıyla oynuyordu.
"Fıstıklarım gelmiiiş" bu halde bile gülümsetebiliyordu beni.
"Abi gelsene. Çok önemli birşey söyleyecegim" Eray'ın suratına bakamıyordum. Birden utanç sarmıştı beni.
Aras "Bizden saklayacak kadar önemli yani"
Seymen "Aynen. "
Seray "Abim anlatır size. Hadi abi" Eray tek kaşını kaldırarak ayaga kalktı. Seray dış kapıya ilerlediginde zil çalmıştı.
Kapıya gelince Seray direk konuşmaya başladı.
"Eslin tehtit alıyor. Hemde bekaretiyle. Senin adında geçiyor" ben nefes alarak konuşurdum. Seray ise soluksuz konuşuyor.
Eray'ın çatılı olan kaşı dahada çatıldı.
Belinay'ın elinde olan telefonumu Seray aldı ve abisine uzattı.
Eray elinden telefonumu alıp 2 mesajıda okumaya başladı.
Keşke bekaret mesajını silseydim. Olay büyümezdi belki.
Eray "Tamam. Siz sınıflarınıza ben halledecegim" Tam arkamı dönüp yüreyecektimki Eray'ın konuşmasıyla durdum.
"Eslin sen kal"
Belinay ve Seray gidince Eray konuşmaya başladı.
"Benimle ilgili bir sorun bu. Kim oldugunu tahim ediyorum. Bu yüzden korkma. Sana birşey olmasına izin vermem" beni kapıda şaşkınca bırakıp içeri girdi.
Korkmamı istemiyor. Ve beni koruyor. Daha korumadı ama 'sana zarar gelmesine izin vermem ' dedi. Buda bir koruma cümlesidir. Dimi?

Sınıfa indigimde hoca daha yeni girmişti sınıfa. Özür dileyip yerime ilerledim. Belinay camdan dışarıya bakıyordu.
Elimle kolunu dürttüm.
"Özür dilerim. Söz birdaha birşey saklamayacagım senden." bana döndü.
"Saklarsan sıçarım ağzına" gülümsedim.
"Söz saklamayacagım"
"İyi madem"
"Susuun" hoca bagırınca kağıda Eray'ın dedigi sözleri yazıp verdim Belinay'a kağıda birseyler yazıp bana verdi.
"Senden hoşlanıyor" gözlerim büyüdü. Eray mı benden hoşlanacaktı. Hah. güleyimde boşa gitmesin.
"Saçmalama mal" yazarak yolladım kağıdı.
"Sen söyledin. Birlikte uyumak için seni seçmiş " bu bir kanıt degildiki.

Seray ben ve Belinay çıkışa dogru ilerliyorduk.
"Abimle yakışıyorsunuz" 'yok artık' der gibi Seray'a baktım.
Belinay "Bencede"
"ne diyosunuz siz yaa"
Seray "Abimi ilk defa sürekli gülerken görüyorum. Senle tanıştıktan sonra oldu bu"
"Kuruntu yapıyorsun sadece"
"Kuruntu degil. Abimle çıkın siz. Çok tatlı bir çift olursunuz" bir an düsündüm. Erayla sevgili olsam nasıl olurdu? Beni kıskanırmıydı?
Seray'ın aklına uyup ne diyorum ben ya.
"Kapa konuyu seray"

Belinay ve Seraydan ayrıldıktan sonra eve gittim.
Aksam yemegi icin sofra kurulmuştu bile. Kendimi hemen sofraya atıp yemeye başladım.
Babam"kovalayan yokya yavaş ye"
Ekmegi agzıma atıp konuştum.
"Çok acıkmışım"
Annem "ağzında yemek varken konuşmasana kız" omuz silkip yemegime geri döndüm.

Biraz kitap okuduktan sonra kendimi uykuya verdim.

Herzamanki gibi alarma sövüp sıcak yatagımdan kalktım.
Sıcak bir duş alıp , ıslak olan saçlarımı kurutup düzleştirdim ve açık bıraktım.
Üzerimi giyinince aşağıya indim.
Herzamanki gibi sofra kurulu diyecektim ama busefer sofra kurulu degildi.
"Anneee. Kahvaltılıklar neredee?" koltuktan kafasını uzattı annem.
"Babana sandiviç yaptım. Yanı sıra sanada yaptın. Mutfakta, onu ye" annemi onaylayıp mutfaga gidip sandavicimi yedim.
"Ben çıkıyorum"
"Tamam. İyi dersler"
Ayakkabıları ayagıma geçirip yürümeye başladım.
Bugun hava soguk degildi. Soguktu ama kesici bir rüzgarı olmadıgı için yürümeye karar verdim.
Yürürken düşünmeye fırsatım oldugu icin yürüyordum aslında.
Bana mesaj atan kimdi? Eray sorun kendisiyle ilgili oldugunu söylemiştide ben ne alakayım bu konuda.
Kim bu çocuk. Nereden biliyor benim Eray'la uyudugumu ?
Telefonuma mesaj sesi gelince açtım. Yine o anonimdendi.
Önüne köpek çıkabilir Eslin-anonim
normalde asla ama asla cevap vermezdim ama bu yazdıgına cevap yazmazsam içime otururdu
"Sen mi?
--------
Anonim çocuk o yazdıgımdan mesajdan sonra cevap vermemişti.
Okul binasına girerken adımın söylenmesiyle arkamı dönüp Seray'a baktım. Hızla gelip yanaklarımı öptü.
"Naber"
"iyidir senden naber"
"Aynı" dedi. Arkasından Eray belirince aklıma onunla uyudugum an geldi. Kafamı direk yere egdim.
"Seray sınıfa çık geliyorum"
"Tamam" seray tekrar beni öpüp ilerlemeye başladı.
"Eslin bana bak" kırmızıya döndügüne emin oldugum suratımla Eray'a baktım.
"Efendim"
"Bu olayı en kısa zamandan halledecegim. Ve bu en kısa zamana kadar benimlesin"
"Nasıl?" dedim anlamayarak.
Ne dedigini farkında degil herhalde. Benimlesin ne demekti.
"Eve giderken, evden gelirken, dışarı cıkarken ne yapmak istiyorsan benle birlikte yapacaksın. Benden habersiz dışarı çıkmayacaksın" birden gülmeye başladım. Tanımadıgım bir çocuk bana,benim hayatıma engel oluyor.
"Dediklerime uyacaksın Eslin. Uymazsan bekaretin elden gider." birden ciddileştim. Buna izin veremezdim.
"Başka çözümü yok mu bu işin . Ve beni kim tehtit ediyor"
"Seni tehtit etmek degil. Sorunu benle. Çözümünü sende arıyor. Kim oldugunu ben tam netleştirince söylerim. Ha bu arada hayır başka çözümü yok, yani..." derin nefes aldı.
"Bir süre benimlesin"

----------
Umarım begenirsiniz. Benim içime sinmedi bu bölüm.

OY VEREN YORUM ATAN MESAJ YOLLAYAN HERKESE SONSUZ TESEKKURLEEER <33

Benimle ilgili, hikayeyle ilgili herhamgi bir sorunuz varsa çekinmeden mesaj atabilirsiniz.

SİZİ SEVİYORUM.