SENİ SEVİYORUM

35

Fotograf : tüm herkes

Ulusal egemlik ve çocuk bayramımız kutlu olsun.

Yutkunarak arkamı döndüm.
Kendi evine degil benim evime geliyormuş meğersem.
İyide neden? Neden bana böyle sahip çıkıyor? Ve benim evde tek olduğumu nereden biliyor?
"Nereden biliyorsun tek oldugumu?"
"Kuşlar söyledi" kendimi çok tuhaf hissediyordum. Ağzımı açıpta doğru birşey diyemiyordum. Kelimeler sanki beynimde yarım kalmış, dışarı çıkmak istemiyorlar.
"Nasıl girdin eve"
"Çok soru soruyorsun?" sormak hakkımdı. Benden habersiz evime nasıl girmişti. Eray kolaylıkla girebiliyorsa bir başkasıda girebilirdi.
" Kantin boşaldı siz hala oradasınız. Gelsenizeee" Diye bağırdı Seymen.
"Bu konuyu konuşacağız" diyerek ilerlemeye başladım.
"Akşam size geldigimde konuşuruz" güldügünü hissettigimde tebessüm ettim. Gerizekalı çocuk. Sanki eve alacaktım onu.

---------
"Eve gitmek istemiyorum. Tek canım sıkılıyor" diye yakında Seray.

"ama eve gideceksin. Hemde hiçbir yere uğramadan" Eray gibi bir abim olsun istermiydim acaba? Ama nasıl bir abilik yapıyor bilmiyorum ki .

"bize gidelim" dedim. Belki Seray gelirde Eray gelmez diye böyle demiştim.

"Yok yaaa. Ödevlerim var. Başka zaman" Eray bana bakarak sırıttıgında gözlerimi devirdim.
"Ben gidiyorum. Çok uykum var" diyerek Belinay bizle vedalaştı.

"Sürekli uyumaktan şişmişsin zaten"
"Önce kendine bak. Heryerin yağ Aras " Aras sırıtarak cevap verdi.

"Yağ değil , kas. Değmek ister misin?"
"Aman yok kalsın."

"Hadi bende gidiyorum " Seymen de bizle vedalaştıktan sonra gittiler.
Tabii Belinay hala duruyordu.
"İyi bende gideyim madem. Görüşürüz" Belinay gidince Eray'la tek kaldım.

Seray'ı Aras'lar bırakacaktı . Eray 'işim var' diyerek gitmemişti.

"Düşündümde akşam değilde şimdi gelecegim size"

"Düşünme Eray. Çünkü seni eve almayacağım" dedim gururla.
Eray tek kaşını kaldırdı.
Kaldırdıgı kaşıyla birlikte gözleride açılıyordu ve ela gözleri daha bir belirgin oluyordu.

"Uykum var Eslin. " uyutucu değilim ki ben.
"Normal birşey"
" aptal kız. 2 gündür başında nöbet tutuyorum ve uyumadım. Şimdi beni uyutacaksın" benim başımda mı beklemişti?.
"İyide neden bekledin?"

"Yağmur yağarsa korkma diye" beni düşünmüştü. Benim için uykusundan vazgeçmişti. Bunların hepsi benim içindi. Hafif bir tebessüm oldu suratımda ve hemen yok ettim o tebessümü.
Eray bana bukadar yakın olursa ben ona bağlanırım. Ben kimseye bağlanmak istemiyorum.
Ama sanırım artık çok geç.

"Yürü gerizekalı yürü"

-------
"Ciddi mi söylüyorsun?" bana inanamayarak bakan Eray'a yavaş yavaş gözlerimi devirdim.

"Yalan söylüyor gibi halim var mı?"
beyfendi acıkmış. Bende yemek yapamıyorum. Şimdi de benimle alay ediyor.

"Sen kocaya gittiginde napacaksın.?"
"kocama yaptıracağım" dedim alayla.

Pis pis sırıtırken hafiften o sırıtış kayboldu suratından.
"Evleneceksin yani?" 'Sen ciddi misin?' der gibi baktım.
"Sen evlenmeyecek misin?" bu soruyu sorarken içim niye tuhaf oldu.
Eray'ı damatlıkla hayal etmeye çalıştım. Eminim ki çok yakışacaktı.
Siyah takım elbisesinde nefes kesecegine inanıyordum.
Peki... Gelin? Gelin'i neden hayal edemiyordum. Aslında ediyordum ama ettiğim hayalde ben gelin olarak beliriyordum. Saçma saçma hayaller görmeye başladım.
Eray ve ben. Evlenmek? Birden kahkaha atınca Eray bana tuhafça bakmaya başladı.
Tamam komik birşey değildi ama ne bileyim onunla evlenmek bana bir garip gelmişti.