65

1.9K 122 33
                                    

Fotoğraf:Eray

"Yo, hayır," dedim gözlerim dolarken.

"Öpmedim de."

İnkar etmesini bekledim. Ama o sadece gözlerini kaçırdı. Gözlerim akma aşamasına geldiğinde kafamı iki yana salladım.

"Başka çarem yoktu."

Alayla güldüm.

"Nezarete ne için girdim ben? Bu olay yüzünden değil mi? Şimdi ne diye öpüyorsun?"

"Senin çaresiz olduğunu bilmek, benide çıkmaza götürüyordu. Başka yapabileceğim bir şey yoktu."

Omuzlarından ittim.

"Senden nefret ediyorum."

Kollarımı tuttuğunda direndim ama yinede kurtulamadım. Şöylediği şey, sanki beni yerle bir etmişti.
Beni göğsüne yasladığında seslice ağlamaya başladım. O kızdan nefret ediyordum. Her şey onun yüzünden oluyordu. Hep canı yanan ben oluyordum. Eray, Gizem'i benim için öpmüştü evet, ama bunu bana daha erken söyleyebilirdi. Sonradan söyleyipte canım yanmazdı.

"Gitmeni istiyorum."

Biliyordum, ben gitmek istesem izin vermezdi.

"Gitmeyeceğim."

Kollarından çıkmak istedim.

"Busefer kolay affetmeyeceğim. Bırak!" kollarının kasıldığını fark edince debelenmeyi bıraktım.

"Gidersem... Gelmem."

Burnumu çektim. Geri gelirdi. Bırakmazdı beni. Bu yüzden;

"Git," dedim.

Benim şuanda duyduklarımı sindirmeye ihtiyacım vardı. Gizem ve Eray'ın öpüşme sahnesini gözümün önünden yok etmeye ihtiyacım vardı. Eray'ın suratına her baktığımda gözlerim dudaklarına kayacaktı ve asla o görüntü gözlerimin önünden gitmeyecekti. Kolları gevşedi, yavaşça da bıraktı beni. Koskoca bir boşluğa düştüm sanki, öyle hissediyordum. Suratıma bile bakmadan odadan çıkıp gitti. Bu gidiş son değildi. Gelecekti. Bu yüzden rahattım.
Sessizce yatağa girip cenin pozisyonu aldım. Kimse duymasìn diye suratìmı yastığa bastırdım ve sabaha kadar ağladım..

2 gün sonra

Bu odadan çıkmaz olmuştum. 2 gündür Eray eve gelmiyordu. Ben ona 'gelme' dememiştim. Sadece 'git' demiştim. Gelecek zannetmiştim ama gelmiyordu. Aramalarıma bile cevap vermiyordu.
Gözlerimi silip aşağı indim.

"Olmayan beynine sıçtırtma beni," dedi Aras.

"Olmayan beyin? Lan göt, beynimin olmadığını nereden biliyorsun?"

Kızlar mutfakta olduğu için erkekler küfürlü konuşuyordu.

"Bilmeme gerek yok. Olmayan şey anlaşılıyor zaten."

"Seninde çü-"

"Hey," diye Seymen"in sözünù kestim. Kızlar olmadığı zaman oldukça küfürlü konuşuyorlardı. Ve eminim ki Seymen'in son söyleyeceği söz, terbiyesizce bir şeydi.

"Oo fıstık." Seymen yanıma gelerek kolunu omzuma attı.

"Eray'la konuştunuz mu?"

"Evet," dedi Aras.

İçim rahatlamıştı birden.

"Nasılmış?"

"Sence?"

Aras'tan gözlerimi kaçırdım. Bu iki gündür  bana soğuktu.

"Boşver Aras'ı. Eray iyiymiş. Bir otelde kalıyormuş."

SENİ SEVİYORUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin