SENİ SEVİYORUM

33

Fotograf Eray

Hiç beklemediğim biranda Eray'ın bana böyle demesiyle afallamıştım.
Biz arkadaştık.
"Arkadaşlar birbirini öpmez Eray. Bırak beni" dedim suratımı suratından uzaklaştırırken. Eray'ın elleri belimden beni tutup duvara yasladı.
"Biz arkadaş değiliz Eslin" bunu söylemesiyle dahada afalladım. Buda ne demekti?
Yutkunarak cevap verdim.
"Nasıl yani?"
Suratını yine bana yaklaştırdıgında kafamı duvara yaslayabildigim kadar yasladım.
Şuanda içimde heyecan duygusu vardı. Niye bu duygu vardı bende bilmiyorum.
"Biz seninle arkadaş degiliz."
"neyiz ozaman biz. " diyerek hala ensesinde olan ellerimi indirip onu itmeye çalıştım. Kalbim küt küt atıyordu. Eray'la bukadar yakın olmak içimde hisler oluşturuyodu. Anlayamadıgım hisler.
"biz, aptal ve gerizekalıyız ama arkadaş değiliz" suratımda hafif bir tebessüm oluştu. Dedigini anlamasamda, dedigine güldüm.
"Eray saçmalıyorsun. Biz arkadaşız. Bu yüzden bırak beni" omuzlarından ittigimde kıpırdamadı.
"Bize 'arkadaş' kelimesi yakışmıyor Eslin. Biz arkadaş degiliz. Senin eksik parçanın tamamı ben, benim eksik parçamın tamamıda sensin. Şimdi gelipte bana biz arkadaşız deme"
Anlamayarak Eray'a baktım. Ne demek istiyor. Kullandıgı cümleler , cümle değildi , sırdı sanki.
"Açık konuş. Anlamıyorum"
"aptalsın çünkü" aptallıkla alakası yoktu bence. Anlamıyorum dediklerini. Yada aptallıkla alakası vardı. Ama ben aptal degilim ki.
"Tamam aptalım ben. Hadi bırak beni" kalbimin deli gibi attıgını duymasından çok korkuyorum.
"Seni öpecegim" Eray birden böyle deyince gözlerim dudaklarına kaydı.
O dudaklar bana degerse etkisinde kalmaktan korkuyorum. Ben hiç biriyle öpüşmedim ki. Bu yüzden korkuyorum.
Suratını bana iyice yaklaştırınce kasılıp kaldım.
"Hayır... Lütfen" diye sessizce fısıldadım. Bedenimi duvara yasladıkça yaslıyordum ki Eraydan uzak kalabileyim.
Bukadar yakınımdayken kalp atışlarımı duymaması imkansızdı.
Dudaklarıma minicik mesafe kala fısltıyla konuştu.
"Birgün seninle öpüşecegim ama o gün bugün degil. Bugün öpecegim sadece" itiraz etmeme kalmadan hafifçe dudaklarıma dudaklarını deydirdi. Gözlerim şaşkınlıkla açılırken heyecandanda bacaklarım titremeye başlamıştı. Öpmek le öpüşmek aynı degil mi ki?
Onun dudaklarını hissediyorum. Hafifçe duruyordu dudaklarımda. Dudaklarından bana enerji aktarılıyordu sanki. İçim huzurla doluyordu. Eray'dan bana karşı anlayamadıgım elektrikler alıyordum sürekli. Bunun farkındaydım ama ne oldugunu anlayamıyordum. Çok hafif geri çekildiginde ela gözleriyle gözlerime baktı.
"seninle öpüşecegim. İşte ozaman dünya yansa durduramazsın beni" hızla geri çekilip birkez bile bana bakmadan ilerlemeye başladı. Ben arkasından şaşkınca bakarken o gözden kaybolmuştu bile.
Neden birden sinirli konuşmuştu. Yoksa tahrik mi oldu? Tahrik olunacak birşey geçmedi ki aramızda.
Şaşkınlıgımı üzerimden atıp ilerlemeye başladım.

"beyinsiz, pat diyede gidiyor, salak, tam dayaklık, nolcak odun işte." karşıdan yere bakarak yürüyen ve kendi kendine konuşan Belinay'ı gördüm. Beni bile görmeden yanımdan geçiyorsa kesin Aras'la tartıştı.
"Kime kızdın bakalım bukadar" Beliny sesimi duyunca pat diye kafasını kaldırdı.
"Aras'a"
"Naptı yine?"
"Beni kıskandıgını söyleyip , pat diye gitti"
"Nee" Aras Belinay'ı kıskandıgını mı söyledi.
"Sınıfta konuşalım" Belinay'ı onaylayıp sınıfa gittik.
Bana olayı anlatırken hiçte şaşırmamıştım. Aras'ın Belinay'ı sevdigini anlayabiliyordum. Seven insan kıskanır. Kıskanması bile Belinay'ı sevdigini gösteriyordu.

Derste hocayı dinlemiyordum. Aklımda Eray vardı. O, beni öpmüştü. Elim dudaklarıma gitti.
Hissetmiştim onun dudaklarını. İçim yine tuhaf duygularla kaplanırken Belinay beni dürttü.
"Neyin var?"
"Eray beni öptü"
"OHA" Belinay bağırınca herkes bize döndü. Belinay sesini yükselttigi için hocadan özür diledikten sonra bana döndü.
"Anlat. Hemen"
Dersten kovulduktan sonra Eray'la yaşananları anlattım.Belinay'ın Tek dedigi şey 'seni seviyor'
"Öyle birşey yok Belin"
"Nasıl yok. Sen onun parçasıymışsın. Bukadar aptal olma Eslin. Söyledigi sözler bile bunu sana açıklamak için yeter. " Eray beni sevse hissetmez miydim? Eğer beni seviyor diye düşünüp kendimi ona bağlamaktan korkuyorum. Beni seviyor diye kuruntu yapıp kendimi onu severek bulmak istemiyorum. Sonra sevmedigini ögrenecegim ve acıyı ben çekecegim. Hayır. Bir erkek için acı çekmek istemiyorum.

Eray'ı görmemek için tenefüslere inmemiştim. Ama okul çıkışı yine görüyordum.
Gözlerim dudaklarına kaydı.
O dudak bana deymişti. Hala inanamıyorum.
Kendimi silkeledim. Ne düşünüyorum ben böyle.
"Ee nereye gidiyorsunuz" diye sordu Seray.
"bakkala gidiyorlar Seray. "
"Ha-ha . Seymen yine komikligin üzerinde" dedi Seray.
İkisi sürekli tartışıyordu. Eray'da görüyordu fakat birşey demiyordu. Sevgili olsalar birşey der miydi acaba? Tamam gömerdi onları ama yinede ne bileyim kızmazmış gibime geliyor.
"Ben hergün komigim"
"Avut kendini böyle" gülümsedim. Biz 6'lı grup olarak cidden tuhaftık.
"Belinay'la biz tartışmayınca yerimizi doldurmak için Seymen devreye giriyor."
"Tartışmayınca diye birşey yok. Biz her saniye tartışıyoruz. Hemde senin yüzünden"
"Ben naptım şimdi"
"Hep birşey yapıyorsun"
"Yalana bak"
"Yalan degil" Belinay'la Aras'ında konuşma mı yoksa tartışma mı anlayamadıgım bir diologtan sonra konu kapanmıştı. Eray'ın suratına bakmıyordum. Bakamıyordum aslında.
"Neyse görüşürüz" diyerek ben ilerlemeye başladım.

Eve geldigimde annem bavul hazırlıyordu.
Endişeyle yanına gittim annemin.
"Noldu?"
"babannen hastalanmış yanına gidecegiz"
"Bende gelecegim" annem bavulun ağzını kapadıktan sonra bana cevap verdi.
"Okulun var senin, çok kalmayız zaten. Endişelenme"
"Bende geleyim. Neyi var ki babannemin?"
"Hayır sen evde kal. Eve göz kulak ol.
Bizde bilmiyoruz ki fenalaşmış" babannemi severdim. İnşallah kötü birşey yoktur.
Babam aceleyle merdivenlerden indi.
"haydi. Hazırsan çıkalım"
Annemle babama sarıldıktan sonra bol bol tembihledim onları.
"beni sürekli bilgilendirin. Saat kaç olursa olsun arayın tamam mı?"
"Tamam kızım. Sende eve ve kendine dikkat et. Derslerine çalış" ah anne ah. Sürekli ders konusunu konuşmaya katmasan olmuyor.
Allah'tan yarın cumartesi. Yatıp uyurum akşama kadar.
Mutfaktan birkaç birşey atıştırdıktan sonra odama çıktım.
Işıgı kapadıktan sonra güzel yatağıma yattım.
Tam gözlerimi kapamıştım ki, korktugum o sesler , kulaklarımı doldurdu.
Yağmur yağıyordu ve ben evde tektim.
Yorganımı kafama çektim. Vücudum titremeye başlamıştı bile.
Lütfen dinsin yağmur Allah'ım. Gözlerim dolmaya başladıgında ellerimle kulaklarımı kapadım yagmur sesini duymamak için. Ama yine sesler geliyordu. Vücudum dahada titremeye başladı. Evde teksem yağmurdan korkardım. Küçükken oluşmuştu bu korkum. Gözlerimi sıkıca yumup cenin pozisyonunu alarak ellerimi bacak arama koydum. Titrememek için vücudumu kasıyordum. Aklım dağılsın diye türlü türlü şeyler düşünüyordum fakat olmuyordu.

Birsüre daha titreyerek ağladıktan sonra bir tuhaf oldum. Sanki evde biri var hissine kapılmıştım.
Yağmur hala yağıyordu ve ben ilk defa böyle birşey hissediyordum. Sanki yanımda biri vardı.
Kafamı ürkekçe yorganın altından çıkarıp etrafa baktım.
Kimse yoktu.
Ne sanmıştım ki Eray'a yağmurdan korktugumu söyledigim için yanımamı gelecekti. Hem o nereden bilsin evde tek oldugumu.
Tek oldugumu bilse bile gelmez ki. Biz arkadaş bile degilmişiz.
Şimşek çakınca çıglık atarak yorganın altına sıgındım.
Göz kapaklarım ağlamaktan dolayı kapanmak istiyordu.
Evde biri oldugunu hissediyordum. Çünkü evde biri oldugu sürece güvende hissederdim . Şuanda güvende hissediyordum. Neden böyle oldugunu bende bilmiyordum.
Belinay'ı çağırsam olmaz. Saat geç oldu.
Seray desen oda gelmez.
Eray? Gelir mi ki?
Niye gelsin ki Gerizekalı çocuk.
Bugün beni öpmüştü. Sonra sinirlenip gitmişti. Neye sinirlendiginide bilmiyorum. Sinirli oldugu için gelmezdi.
Tektim evde ve yağmur yağıyordu.
Ağlamaktan gözlerim kapanmak üzereydi. Vüducumun titremesi hafiften yok oluyordu.
Yağmur seside azalıyordu.
Kafamı tekrar yorgandan çıkardım.
Yağmur diniyordu işte.
Kimseye muhtaç olmayacaktım şimdi. Ama Eray'la uyumak isterdim. Eray'ı düsününce hafif tebessüm oldu suratımda. Gözlerimi açamıyordum. kendimi uykuya teslim etmeden son kez fısıldadım.
"İyi geceler gerizekalı"

"İyi geceler aptal"
--------
Zorla yazdım bu bölümü. Hiç içime sinmedi.

Desteğiniz için çook teşekkür ederim.

Sizleri çook seviyoruuum.