SENİ SEVİYORUM

26

Fotoğraf Eslin.

Bütün gerizekalılar beni buluyor zaten.
İlk sırada Eray sonrada bu Kuzey denilen çocuk.
Evet yakışıklı birine benziyor ama ben uzun süredir kimseyle çıkmadım. Bugüne kadarda kimseyle çıkmayı düşünmüyordum.
Kuzey'e cevap verdim.
"Hayır. Kimseyle çıkmayı düşünmüyorum"
"Bi denesen olmaz mı? Uzun süredir senden hoşlanıyorum Eslin. Seni hep uzaktan izliyordum ama sen görmüyordun. En fazla 1 hafta lütfen" biri bana yalvarmasın lütfen. Kimseyi kırmak istemiyorum.
Bir insanın canının nasıl yandıgını biliyorum çünkü.
Ee ben ne diyeceğim şimdi bu çocuga. Beni uzun süredir izliyormuşta ben nasıl farkına varmadım. Tekrar profline girdim çocugun. Biraz ekranı büyülttüğümde birden beynimde bir sima belirdi. Tanımıyorum çocugu fakat sanki biryerden hatırladım.
Çocugu kırmak istemiyorum bu yüzden ondan süre isteyecektim. Belki ozaman soğurdu benden.
"Biraz zaman veriri misin?"
"Uzun sürmeyecekse olur"
"Sürmez"  normalde ağzının payını verirdimde kimseyi kıramıyorum işte. Bu huyumdan nefret ediyorum.
Daha fazla konuşmayı uzatmamak için 'iyi geceler' yazıp facebooktan çıktım.
Yarın ilk işim etrafta göz gezdirmek olacaktı.
-------
"Ben diyorum kesin şu" en sonuda sinirle Belinay'ın yakasına yapıştım.
Takmış bir çocuga diyorki kesin bu Kuzey. Fotoğrafını gösterdigim halde , hala yanlış kişiyi doğru sanıyordu.
"O değil salak. Bak şu" Seray'a ters ters baktım. Görsel hafızaları ne kadar düşük. Daha iki dakika önce fotoğrafı gösterdim. Aslında benimde görsel hafızam iyi değildi ama bunu bilmelerine gerek yok dimi.
Gözlerimi devirdigim sırada gözlerim Kuzey'le kesişti. Tam karşımdaki bankta oturuyormuş ve ben burnumun ucundaki çocugu göremiyorum.
"Kızlar birşey söyleyeceğim" dedim oturdugum yerde rahatsızca kıpırdanarak.
İkiside 'söyle ' deyince derin nefes alarak konuştum.
"Sakına bakmayın. Tam karşımızda oturuyor" ikisife direk oraya bakınca suratımı eğdim. Okadarda bakma demiştim.
"Bence kabul et. " Seray'ı cimcikledim.
"Hala bakıyor" Belinay'a 'bakmıyor' de diye baktım fakat o sadece omuz silkti.
"Gidelim burdan"
Kızlar beni onaylayınca kantine gittik.
"Abimlerim masasına gidelim"
"Aras vardır orada "
"Hayır yok" dedim Eray'ların masasına bakarak. Eray telefonla uğraşıyordu. Seymende kendi çapında takılıyordu. Belinay Aras'ın olmadıgını duyup Eray'ların masasına ilerledi.
Masaya oturunca gözler bize döndü.
"Seray hariç diğer iki fıstık hoş geldiniz" seymenin böyle diyişine güldüm.
"Neden ben hariç"
"Valla Seray artık sana hoş geldin demekten yoruldum"
"Sanki diyordunda"
"Doğru söylüyorsun aslında" gülümseyerek ikisini izliyordum. Cidden komik bir çiftti bunlar.
Eray'a baktığımda hala telefonla uğraştıgını gördüm. Açıkçası içimi merak sarmadı değil.
"Belinay konuşabilir miyiz?" arkadan Aras'ın sesi gelince ona döndüm.
"Konuşmak istemiyorum" Belinay kestirip attıgında ayağına tekme attım.
"Kızım ne inatçısın sen ya. Peşindemi koşacağım senin. Affet işte"
"oğlum ne odunsun sen ya. Peşimde niye koşuyorsun. Affetmem seni" bu hallerine kıkırdayınca ikiside bana baktı.
Aras "Naparsam affedersin"
Belinay "Hiçbişey"
Aras "Affetmeyecek misin?"
Belinay "Hayır"
Aras "Belinay. Bak bir kız peşinde ilk defa koşuyorum hadi affet" kenardan sandalye çekerek Aras'ta bizim masaya oturdu.
"Beni görmek istemedigini söyledin. Nasıl affedeyim"
"Ya yok öyle birşey. Sinirle dedim işte"  ahanda Aras'ta Belinay'a karşı birşey hissediyor.
"Nasıp yani. Beni görmek istiyormusun?" Belinay'ın bu sorusuyla Aras boş boş baktı.
"O nereden çıktı"
"Yok öyle birşey dedin" Aras ağzını oynatarak'siktir ' dedi.
"Yanlış anladın tekrardan. " Aras kıvırtmaya çalışıyordu. Oda Belimay'ı görmek istiyordu işte. Kendi agziyla dedi.
Belinay hafif tebessümle cevap verdi.
"Ben anladım anlayacağımı tamam"
"Yani beni affettin" Belinay kafasını onaylayınca Aras sırıtarak geri yaslandı.
"Oh lan. Rahatladım" Belinay ayağıma vurunca sırıttım.
Seray "Siz asıl bombayı bilmiyorsunuz"
Seymen "Neymiş bomba" hep birlikte Seray'ın diyecegi şeyi dinliyorduk bie kişi hariç. Oda Eray.
"Kuzey diye bir çocuk Eslin'e çıkma teklifi etti" Eray'ın kafası hızla kalkıp gözlerimi buldugunda ben hala şaşkındım. Seray'ın bomda dedigi Kuzey miydi.? Ah Seray. Neden söylüyorsun.
"Kuzey mi?" Eray sonunda ağzını açarak konuşmuştu.
Belinay "Evet" deyince Eray'ın tek kaşı kalktı.
Eray "Kabul ettin mi bari"
Merak mı etti bu?
"Evet " Belinay lafa katılınca şaşkınca ona baktım. Kabul etmemiştimki. Neden böyle birşey dedi?
Aras" hayırlı olsun"
Seymen "Fıstık senin başın mı bağlı şimdi." hiçkimseyi umursamadan sadece ela gözlere bakıyordum. Ne konuşuyor nede bir duygu belirtisi gösteriyordu. Sadece bakıyordu. O bakışlarda sanki birşey vardı ama ben anlayamıyordum. Herzaman baktıgından daha bir başka bakıyordu.
-------
Okul çıkışına kadar aşağı inmemiştim. Eray'ın o bakışından sonra bir tuhaf olmuştum. Belinay'a neden 'evet ' dedigini sordugumda ise 'kıskanacak mı diye kontrol ettim' diye yanıt aldım. Eray kimki kıskanacak beni.
Belinay'la merdivenlerden inerken Eray'ın sesini duydum.
"Eslin bekle" yutkunarak beklemeye başladım. Belinay yandan yandan bana dokunurken sinirle elini ittim.
"Ne be" Belinay'ı takmayıp kuul bir şekilde gelen Eray'a baktım. Ela gözler gözlerime deyince içim yine bir hoş oldi.
"Efendim"
"Benimle gel" Eray ilerlerken bizimkilere baktım. Hiçbiri birşey bilmedigine dair haraketler yapınca hızla onlarla vedalasıp Eray'ın peşine takıldım. Bir anda durunca ona çarpacaktımki son anda tuttum kendimi.
"Kuzeyle çıkmayacaksın" şaşkınca Eray'a baktım. Buda nereden çıktı.
"Ne"
"Kuzeyden uzak duracaksın. O çocuk tehlikeli. Oyun oynuyor seninle" sinirlenmeye başlıyordum. Nereden biliyordu tehlikeli oldugunu ki. Tamam tehlikeliyse bile bana belki tehlikesini bulaştırmayacaktı.
"Seni ilgilendirmez"
"Sen aptalsın"
"Sende gerizekalı" yukarıya sabir diler gibi baktı.
"Ne gerizekalılıgımı gördün" düşündüm biraz. Sonra cevap verdim.
"Herşeyinle gerizakalısın işte. Peki benim ne aptallıgımı gördün"
"Herşeyinle aptalsın işte" gerizekalı çocuk. Bana sırıtarak bakarken ben ona sinirle bakıyordum.
"Seni sakına onun yanında görmeyeyim. " ağzımı açık bırakıp gitti. Ne diyordu bu çocuk. Kuzey'i tanıyordu herhaldede böyle konuşuyordu.
"Lan. Eray'a bak sen" Belinay la Seray duvarın arkasından çıkınca şaşkınca onlara baktım.
"Bizimi dinlediniz"
"Iı. Aslında dinlemedik. Sadece hepsini geçerken duyduk okadar" Seray'ın koluna hafifçe yumruk attım.

Gülerek aşağı indigimizde suratım birden dondu kaldı.
Yerde Kuzey kanlar içinde yatıyordu.
"İnanamıyorum" Belinay eliyle gözlerini kapatırken Seray yardım istiyordu.
Şaşkınlığımı üzerimden atıp yere eğildim.
"Noldu Kuzey"
Zorla öksürdü.
"Döv-dövdüler" hangi cani bu hale getirebilirdiki insanı. Suratının her yeri kandı.
"Kim, kim yaptı"
"E-eray"
------
Farkındayım berbat bir bölüm oldu. Kusura bakmayın diger bölum duzelticem insallah.

Yorum ve oy veren herkese kocaman tesekkurleeeer.
Sizleri cokcaaaa seviyorum.
İyiki varsınız.