29

2.8K 150 45
                                    

Fotoğraf Eray

Dün rüyamda Eray'ı görmüştüm.
Tam suratı belli olmasada birşeyler mırıldanıyordu ama ne mırıldandıgını hatırlayamıyorum.

Yatağımdan çıkıp banyoya gittim. Yüzümü yıkayıp kendime geldim .

"Derslerine iyi çalış"
"Tamam baba" arabadan inip okula yürümeye başladım.
Eray'ın beyaz arabasını gördüm.
Sanırım onunla okula gelmeyi özlemiştim .

Sınıfa çıktıgımda Belinay  yerinde oturuyordu. Birşey düşünüyor gibi bir hali vardı.
"Hayırdır. Ne düşünüyorsun"
Belinay irkilerek bana baktı.
"Senmiydin. Korktum"
"Benimde, sen ne düşünüyorsun böyle" dedim yerime otururken.
"Aras'tan intikam nasıl alacağımı"
"Buldun mu bari"
Düşünür gibi yaptıktan sonra konuştu.
"bahçede yere düşürmeyi planlıyorum" gözleri parladı bunu söyleyince. Bu haraketine gülerken hoca geldi.
-------
"Bak uyarıyorum Aras gebertir seni" diyerek son kez Seray ikna etmeye çalıştı Belinay'ı.
"Karışmayın. " hep birlikte kantine iniyorduk ve Belinay Aras'a çelme takacaktı. "Dikkatli izleyin şimdi" Belinay Aras'ın hemen arkasında ilerlemeye başladı. İlerleyen Aras'ın, ayaklarına ayağını koyunca Aras dengesini kaybederek yere düştü. Belinay'ın planladıgı şey sadece Aras'ın yere düşmesiydi fakat kendide yerdeydi. Hemde Aras'ın üzerinde.
Birden bir kahkaha patlatınca bahçedeki görmeyen insanlarda benim gülüşüm sayesinde Belinay'la Aras'ı gördü ve kahkaha atmaya başladılar.
"Neden beni tutuyorsun"diye bağırdı Belinay.
"Neden beni düşürüyorsun" Belinay hızla Aras'ın üzerinden kalkarken gülmemi zorla engelledim.
"Tartışmaya bak şimdi" diyen Seray'a güldüm.
Bahçedeki herkes bizi izliyordu.
"Odun çocuk. İntikamımı maffettim" Belinay elini yumruk yaptı.
Aras "İnatçı kız. Aklını kullansaydın beni düşürecegini farkında oldugumu bilirdin"
Belinay "Akılsız değilim ben"
Aras "Görünen köy klavuz istemez"
Belinay "Parçalarım seni Aras"
Aras "Bu dişiligini bana burda gösterme. Uygun olan başka yerlerde biliyorum" birden Belinay sustu. Herkes 'ooo' lamaya başlayınca ben şaşkınca Aras'a baktım. Sapık düşünceye sahip bir insan.
Karşısında bir kıza böyle demesi çok terbiyesizce. Gözlerimi Eray'a çevirdigimde yine bana bakıyordu.
Kızarmış suratımdan anladı herhalde olaya el attı.
"Aras düzgün konuş. Karşında bir erkek degil bir bayan var" Eray cömert bir insan mıydı? Cömertse bile benim gözümde gerizekalıydı.
Aras "Ahh. Bıktım ama özür dilemekten. Ağzımdan yanlışlıkla kaçtı. Kusura bakmayın"
Belinay "Herşey yanlışlıkla oluyor zaten. Dün suratıma yanlışlıkla top attın. Bugün yanlışlıkla sapık bir cümle söyledin"
Aras "Yalan söylemem ben. Yanlışlıkla dedigim şeyler yanlışlıkla olmuştur. "
Ben çok sıkıldım kavgalardan. Sevgili olsalarda kurtulsak.
Seymen "Tamam. Dağılın. Sinema bitti" bu çocuk en ciddi zamanda bile bizi güldürebiliyor.
Seray "Bak sana bu 2. Katılışım. Aynen sinema bitti. Dağılın"
Hayır yaa. Şimdi ikisi başlayacak.
Seymen "Benim herbir kelimeme katılıyorsun zaten"
Seray "Kim ben mi?"
Seymen"yok abin... Pardon Eray seni katmayacaktım"  Seymenin bu haline güldüm.
"Birdaha tartışmayacaksınız. "
Heh. Eray son noktayı koydu diyecektimde Belinay konuştu.
"Şu oduna söyle sen onu" Aras tam konuşacaktıki Eray eliyle susturdu.
"Belinay çok kaşınıyorsun. Bikere alttan alan sen olda sus"
Kendimi tuttum. Buseferde Eray la ben kavga etmeyecektim ama arkadaşıma bunu demesinin nedenini soracaktım.
"İyi be. Hep ben suçluyum zaten" Belinay sinirle giderken Eray'a baktım. Dediginden pişman olmuşa benzemiyor.
"Tüm erkekler mi , bir kızın kalbini kırar ya" Eray bana baktı.
"Tüm erkeklerin kızların kalbini kırdıgını nereden biliyorsun?" diye sorunca ela gözlerinden gözlerimi kaçırıp konuştum.
"Size bakınca diger erkeklere bakmamıza gerek kalmıyor"
"Demek okadar yakışıklıyız" Seymen'e 'sen ciddimisin?' der gibi baktım. Böyle ortamda bile bunu mu söylüyor. Normalde gülerim ama şuanda ciddi ortamdayız.
"Yakışıklılıkla adam olunsaydı sizde adam olurdunuz"
İlerlemeye başladıgımda çıt cıkmadı arkamdan.
Eminimki hepsi şaşkınca bana bakıyordur.

Sınıfa Belinay'ın yanına gittigimde Serayda bizim sınıftaydı.
Hem Aras'a hem Eray'a sinirini birazda olsa Seray'la birlikte hafiflettikten sonra Seray sınıfına gitti.
"İyi misin şimdi?" Kafasını olumlu sallayınca omzuna dokundum Belinay'ın.
"Suçlama kendini"
"Eray haklı aslında. Olayı ben büyütüyorum. Aras hep özür diliyor"  Eray'ın o söyledigi söz yüzünden kendini suçlu hissediyordu benim arkadaşım.
"Tenefüste sende özür dilersin "
"Affederler mi?"
"Niye affetmesinler." benimde özür dilemem gerek aslında. Bildigin adam degilsiniz dedim onlara. Eminim çok kırılmışlardı. .

Tenefüste Belinay çekinerek Eray'ların masasına gidip özür dilemişti.
İlk başlarda Aras Belinay'ı affetmesede en sonunda olay tatlıya bağlanmıştı.
Beni en çok üzen  şey, onlara öyle salakça birşey dedigim halde benim suratıma gülmeleri. Sanki ben hiçbirşey dememişim gibi davranıyorlar. Birtek Eray suratıma bakmadı okadar. Suratıma baksın diye türlü türlü haraket yaptım.
Masanın altından ayagına vurup 'özür dilerim yanlışlıkla oldu' dedim.
Ama yinede bakmadı. Telefonla ilgileniyordu. Kafasını kaldırdıgında ise ben hariç herkeze bakıyordu.
Bu beni fazlasıyla üzmüştü. Yani dedigim laf için cidden pişmandım.O sinirle çıkmıştı ağzımdan.
"Bugün birşeyler mi yapsak" diye soran Seray'a baktım.
"Olabilir" dedim. Canım sıkılıyordu. Belki dışarı çıkarsam eğlenebilirdim.
"Ya cafeye gidelim yada bize gelin"
"Size geldik. Siz bize gelin" dedi Belinay.
"Siz biz fark etmez ama bizim ev boş ya daha iyi olur" Eray'lara gitmek istemiyordum. Kendimi çok suçlu gibi hissediyordum.  Benim acilen Eray'la konuşmam lazımdı.
"Farketmez ozaman" dedi Belinay. Erkekler konuşmuyordu sadece dinliyorlardı. Eray ise telefonlaydı. Napıyorki bu telefonla.
"Çıkışta konuşur hallederiz ozaman. Ama kesin bize geleceksiniz. "
"Abin rahasız olmasın" Ben böyle deyince Eray sonunda kafasını kaldırıp bana baktı.
"Rahasız olunacak insan yok aranızda. Gelebilirsiniz"
Sesini duyunca rahatlamıştım. Benimle hiç konuşmayacak zannetmiştim bi ara.
Seymen "Kalkalım. 1 dakika sonra zil çalacak" herkes onu onaylayınca kalktık. Dikkatimi yan masadaki bir grup kızlar takıldı. Bizim oldugumuz yere baktıklarına göre bizim erkeklere bakıyorlardı.
Ne çobuk 'biz' olduk?
"Yürümeyi düşünüyor musun?"
"Haa" diyerek gözlerimi kızlardan alıp Eray'a çevirdim.
"Yürü diyorum. İlerleyecegim" durdugum yerde dikildigimi fark edince ilerlemeye başladım. O kızlar Eray'lara bakıyorlardı.
Biran o kızların Eray'lara bakmasını istemedim. Sonra ne düşündügümü farkına varıp , kendime kızdım.
"O kızlar size bakıyordu"  pat diye söyleyi verdim bunu Eray'a. Digerleri biraz önden gidiyorlardı. Ben orada dikilmeseydim yan yana yürürdük onlarlada.
"Biliyorum"
"Nasıl?" bikere bile bakmamıştıki onlara. Oturdugumuz heran Eray'ı izlemiştim. Benide mi farketti acaba?
"Kör degilim Eslin , görüyorum"
"Özür dilerim" dedim birden. Sürekli konu değiştiriyordum.
" Ne için?"
"Dedigim şey için."  ne diyecegini merakla bekledim. Kırılmışmıydı Eray acaba?
"Özür dilemeni gerektirecek birşey söylemedin. Ben senin onu isteyerek demedigini biliyorum" nasıl? Eray beni çözmüşmüydü ? Ben daha onu çözememişken.
"Küs degilizi dimi"
"Çocuk degiliz Eslin. Küsmeyi çocuklar yapar." içim rahatlamıştı birden. Benimle hiç konuşmayacak zannetmiştimde ödüm kopmuştu.

"Bize gidiyoruz dimi?" Eray bana küs olmadıgına göre Seray'lara gidebilirim.
"Annemi arayayım"
Yanlarından uzaklaşıp annemi aradım.

"Alo"
"Alo anne birşey diyecegim" diyerek hemen konusa girdim.
Seray'lara gidecegimi duyunca mırın kırın etti. Neymiş 'onlar gelsin tanışırlarmış. ' ama en sonunda annemi ikna edebilmistim. Belinayda ikna edince kendi annesini, Eray'ların yanına gittik.
"İzin aldık" dedim.
Seymen "İyi hadi gidelim. Yağmur yağacağa benziyor"
Herkes arabaların oraya gelince Seray Aras'larla gitmek istedi. Belinay bizimle gelecekti fakat Seray Belinay 'a birşey deyince Belinay'da Aras'larla gitmeye karar verdi. Ben ön koltuga otururken arabadaki erkekimsi bir koku  sardı bedenimi sanki. Çok güzel kokuyordu ama ne koktugunu çıkaramıyordum bir türlü.
Eray'da arabaya binince kontağı çalıştırdı ve araba haraket etmeye başladı. Aklıma gelen soruyla konuştum.
"Gürkan'a naptınız?"
"Hapiste"
"Nasıl?" hangi ara hapise girmişti.
"Zaten pislik işlerde parmagı oldugu için hapise attırmakta zorlanmadık"
Hafif gülümseyerek konuştum.
"Kurtarıcım oldun artık. "
"Sende beni kurtarabilirsin" kaşlarımı çattım.
"Ne demek bu?"
"Herkesin içinde bir siyahlık vardır. Belki o siyahlı yok edebilirsin"
"Nasıl yapacagım bunu"
"Yanımda olarak."

---------
Umarım begenmişsinizdir.

Oy veren yorum yazan herkese çoook teşekkür ederim.
İyiki varsınız.
Bu arada okunma sayısı hergecen gün artıyor. Herşey için cok tesekkür ederim.

Sizleri çokça seviyoruum.

SENİ SEVİYORUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin