SENİ SEVİYORUM

39

Fotograf:Eslin'in giydigi.

İlk defa bukadar upuzun bir bölüm yazdım.
Umarım begenirsiniz.
İyi okumalar :**

Sinirle yataktan doğruldum. Eray görmesede ona sinirle bakmaya başladım. Öküz gibi bir ayağına üzerime atmıştı ve o ağırlıkla birlikte uyuyamıyordum. Tamam sabah olmuş olabilir ama ben uykumu seviyorum. Eray beni uyutmadıysa oda uyuyamaz diyerek dürtmeye başladım. Bir kaç kez dürttükten sonra kıpırdandı.

"Eray kalk" bileğimi tutup beni geri yatağa yatırdığında şaşkınca baka.kaldım. Uyurken nasıl yaptı bunu.
Tekrar bir bacağını üzerime atınca dirsegimle ittim onu.

"Gel üstüme çık istersen." diye itmeye devam ettim.

"Çok isterim." Eray mırıldanınca gözlerimi kocaman açtım. Sapıklık vardı bu çocukta. Tövbe. Getirme Eslin az önce ki dediği şeyi aklına.

"Eray ayağını çek. Kalkacağım." ayağını dahada sıkılaştırırken kıpırdamayı kestim. Eray'ın bu haline ilk kez tanık oluyordum. Yani ne bileyim şuanda çocuk gibiydi. Ve bu çocuk beni mutlu ediyordu . Zaten onunla uyuduğum zamanlar sabahları içim bir tuhaf kalkmaya başlamıştım. Yavaş yavaş Eray'a bağlanıyordum sanırım. Gözlerimi kapayıp derin nefes aldım. Umarım bu bağlanmam kötü sonuçlar çıkarmaz.

-----------

"Birdaha seninle uyumayacağım." dedim arabada arkama yaslanarak. Eray bana kısa bir süre kafasını çevirerek baktı sonrada önüne döndü.

"Neden miş o ?"

"Ayağın yüzünden ayağım ağrıyor." aslında böyle birşey yoktu. Eray da ayağımın ağrımadığını biliyordu. Maksat saçmalamak.

"Senin ayakların şişkoysa ben napabilirim. Ama istersen bacağına masaj yapabilirim." Eray yola bakarkende yan taraftan benim ona nasıl baktığımı eminim ki görmüştür.
"Sen neden sapıklaştın.?"

"masaj yapabilirim dedim. Kötü niyetle söylemedim. Sen fesat anlıyorsun."

"Sabah ki söylediginden sonra bırakta fesat anlayayım." Eray sırıttı ama birşey demedi. Koltukta yan dönerek Eray'ın yan profiline baktım. Onunla uyuduğumda içim içime sığmıyordu. Aynı şuan ki gibi.
Belki bizden iyi bir çift olabilirdi. Düşünsene Eslin -düşünme Eslin- Eray ve ben birbirimizi sev ... Ah. Ne diyorum ben ya.

Okula geldiğimizde arabadan indim. Eray'da inince bahçede olan insanlar bize bakmaya başladılar. Şuanda akıllarından 'Sevgili mi olmuş bunlar?' geçiyordur. Eminim. Ama öyle birşey yok.

"Bence birdaha okula birlikte gelmeyelim." dedim kafam yere bakarak yürürken. Eray'la okula her geldigimizde böyle bakıyorlardı ben bunun farkındaydım.

"Neden?"
Kafamı kaldırmadan konuştum.

"Tuhaf bakıyorlar." Eray'in gülme sesini duydum. Onun dalga alması önemli degildi. Zaten ona bakıyorlardı. O yakışıklıydı ben ise çirkin. Bana bakmazlardıya. Eray 'lar bi kaç ay önce geldikleri için herkesin yani genelde kızların dillerindeydiler.
Merdivenlerden çıkarken Eray konuştu.

"Hala alışamadın mı onların sana bakmasına?"

"Bana bakmıyorlar ki. Sana bakıyorlar. " Eray son merdivende durup bana baktı.

"Sence benim yanımda bukadar güzel bir bayan varken bana bakarlar mı? Hiç sanmıyorum. Neyse iyi dersler aptal." Eray bir üst kata hızla çıkarken arkasından bakakaldım. O az önce bana güzel dedi. Hafif tebessüm ettim. Gerizekalı bu çocuk. Hem iltifat ediyor hemde hakaret ediyor. Yani aptal dedi az önce bana bu bir hakaret degil onla benim aramda ama olsun. Sırıtarak sınıfa girdim. Kalbim heyecanla atarken nasıl ders dinleyebilecektim bilmiyorum ama, dinleyecektim işte.