SENİ SEVİYORUM

23

Sizce baş harflerinin birleştirimini ne yapayım?

İyi okumalar. :)

Dilimde birsürü zehir var fakat ben bunu dışa atamıyorum. Atmak istiyorum ama sanki dilim kitleniyor. Konuşamıyorum.
Şuanda Eray'a çokça şey demek istiyorum ama sadece susuyorum. Bana dedigi cümleyi düşünüyorum.
Cevap bulmaya çalışıyorum ama sanki beynim durmuş gibi. Sadece şaşkınlıkla bakıyordum Eray'a okadar.
"Birşey demeyeceksen ben gidiyorum" kendimi düşüncelerden ayırmaya çalışarak kafamı iki yana salladım, ve sonunda ağzımı açtım.
"Cevap istiyorum"
Neden sürekli 'benimsin'  diyor, bunu bilmek istiyorum. "Cevap verdigimi hatırlıyorum" kaşlarımı çattım.
"O bir cevap degildi"
Sıkıntıyla ofladı.
"Açıklamayacagım Eslin"
"Açıklayacaksın" diyerek hafif sesimi yükselttim. "Demek istiyorumdur belki,  belki can sıkıntısına 'benimsin' diyorumdur. Diyorumdur işte birşeyler, ama sen anlamıyorsun. Ben anlaşılacak kadar açıgım Eslin ,sen anlayamayacak kadar kapalısın . Şimdi beni rahat bırak ," bu çocuk  açıgım diyor ama sanki kapalı kutu. Ya o kendini tanımıyor yada ben onu hiç tanımamışım. Benden kurtulmak istiyormuş. Öyle demedi ama bence o anlama getirdi. Ne kadar 'benimsin' kelimesini neden söyledigini merak etsemde hiçbirşey demeden ilerlemeye başladım. Oda birşey demedi zaten.
--------
Sonunda okul bitmişti. Bu aralar derslere odaklanamıyorum . Buda benim sinirimi bozuyor.
Belinay'la Seray'a konuşmalarımızı anlatmıştım. Onlarda fikir yürütemiyordu. Seray 'abimi ilk kez böyle görüyorum' diyordu. Bende 'nasıl yani' dedigimde susuyordu.
Bahçeye indigimizde Eray'ı beklemeye başladım.
Bugün bizim sınıfa Seray gelirken bir notla gelmişti. Notta aynen şunlar yazıyordu.
'çıkışta beni bekle' onla gitmek istemiyordum ama insanlardan korkmaya başlamıştım. Bu yüzden onla gitmeyi kabul ediyordum.
"Yadi yaa. Bi gelemediler" ellerimi cebime soktum. "Kızlar çok bekletir derler bide" Belin beni kafasıyla onayladıgında karşıdan gülüşerek Seray'lar geliyordu. Bir tek Eray gülmüyordu. Bi kaç kez Eray'ı gülerek hatta birlikte uyudugumuz gecenim sabahı kahkaha attıgını gördüm. Gülmek ona yakışıyordu ama o sıklıkla gülmüyordu.
'gülüyorum ama sen görmüyorsun' dedi fakat gerçektende sıklıkla gülmüyordu.
Sorunları mı var acaba?
Aras "Naber Eslin" dedi Belinay'a yan bakış atarak. Bunlar cidden yakışıyorlardı.
"İyidir senden "
Seymen" Bendende iyi saol Eslin" dedi bozulmuş şakası yaparak.
Seray "Sen bir karısma . Hepimize teker teker soracak zaten"
Aras "Seymen beni kıskanıyor bilmiyor musunuz?" dedi gülerek. Belinay " seni kim kıskanır"
Aras "Tahmin edemeyecegin kişiler bile beni kıskanır"
Belinay "Ama ben kıskanmıyorum." Aras hafif sırıttı.
"Gözlerin öyle bakmıyor ama  Belinay" abov. Aras anlamışmıydı Belinay'ı acaba?
Seymen "Boş boş konuşmayın, hadi gidelim " dikkatimi çektide Eray hiç konuşmuyordu. Seray "İlk kez Seymene katılıyorum. Hadi gidelim. Üşüdüm ben" Aras Belinay'ı alt etme duygusuyla sırıtıyordu. Belinay'a baktıgımda gözlerini kaçırıyordu.
Seray ilk Belinay'a sarıldı.
"Görüşürüz Belin" sonra gelip bana sarıldı ve kulagıma fısıldadı.
"Arabada abimle konuşun"
Geri çekilirken kolunu cimcikledim. Bide gülüyor. Seymen "Haydi görüşürüz fıstıklar" bu çocuk cidden fıstık demesin. Canım çekiyor. Aras "Görüşürüz" diyerek ilerlemeye başladılar. Eray ben bide Belinay arkada kalmıştık.
"Senle mi gelecegim?" Eray cevap verme tenezzülüne bile girmeden kafa salladı.
"Arabada bekliyorum" Eray ilerlemeye başladıgında Belinay'a döndüm. "Sinir oluyorum Aras'a" diye hemen konuya girdi.
"bence sinir olmuyorsun"  gözlerini kaçırdı.
"Eslin onu ilk başta begeniyordum halada begeniyorum ama o kar olayından sonra yinede sinir oluyorum işte"
Gülümsedim. "kendini neden kandırıyorsun?" gözlerini ayakkabısına dikti.
"Korkuyorum... Eğer onu seversem o beni sevmez diye korkuyorum" sevmek böyleydi işte. Acıdan ibaret...
Belinay'a sarıldım.
"Üzülmek yok. Sen çok güzel bir kızsın . Oda seni sever ama ilk şu çeneni tut" sırıttı. Eray 'ın korna çalmasıyla arabasının oraya bakarak  '1 dk' işareri yaptım elimle. "O biraz zor. Kapanmıyor bu çene. Neyse aşkım sen git. Yarın görüşürüz" Belinay'la vedalasıp gülümseyerek arabaya dogru ilerledim ve kapıyı açarak bindim. Araba haraket edince kemerimi taktım.
"Neye gülüyorsun"
"Birçok şeye" aslında Belinay'a gülüyordum. Konu uzasın diye böyle dedim sadece. "O 'birçok şey ' çok mu komik. Ağzın bir türlü kapanmıyorda" kemerin izin verdigi kadar vücudumu Eray'a dönderdim.
"Gülmek güzeldir. Sende denemelisin"
Gözlerini yoldan almadan konuştu.
"Gülmek elbette güzeldir. Güldürenin varsa tabii"
Bana lafı koydu. Put gibi kaldım suratına bakarak. Cevap bulmaya çalışarak beyin olacak organı zorladım.
"Sen nedem gülmüyorsun. Tamam gülüyorsun çogu şeye gülmüyorsun"
"Gülmem için bir neden söyle." beynim birşey ürettiginde gözlerim parladı.
"Belkide herkesten güzel gülüyorsundur. Belkide gülmeni görmek isteyen insanlar vardır. Ailen gibi mesela" bana kısa bir bakıs attı ve yola geri döndü.
"Peki sen... Sen benim gülmemi görmek istiyor musun?"

-------

Okunma sayısı sürekli artıyor. Çokçook teşekkür ederim. İyiki varsınıııız.

Oy veren yorum yazan mesaj atan herkese sonsuz teşekkürler.

Herhangi bir sorunuz oldugunda bana mesaj atabilirsiniz :)

Sizleri çokça seviyorum.