SENİ SEVİYORUM

43

Fotograf :Eslin

Eray'ın gördügü rüya demek ki az önce olanları yoruyordu.
Hızla gelen araba ve yanımızda birsürü araba oldugu için kaza olacaktı. Ama son anda yanımızda ki araba yavaşladı. Öndekiler hızlanırken kenar boş kaldı ve Eray'da hemen oraya girdi. Dilim tutulmuş gibi susuyordum sadece. Patlamama az kalmıştı ama hala az önce ki olanlar kafamdan gitmiyordu. Az kalsın kaza yapıyorduk.
Vücudum korku adrenalı salgılıyordu. Birdaha hiçbir arabaya binmek istemiyordum. Eray iyi bir sürücü oldugunu gösterdi az önce. İyide bu yaşta nasıl ögrendi bu kadar iyi araba sürmeyi?

Olanlardan dolayı Eray sahile geldi. Sessizce arabanın içinde oturuyorduk. Çok sinirliydim ama konuşamıyordum. Sadece ileri dogru bakıyordum.

"Bir şey demeyecek misin?" dedi usulca. Kafamı yana çevirdim.

"Ben dalgasına diyordum ama sen gerçekten gerizekalısın Eray. Bizi ölüme götürüyordun." dalgasına gülerek konuştu.

"Emin ol sen arabada olmasaydın o arabayla çarpışacaktım." kulaklarım ilk önce dedigin almadı. Aldıgında ise beynim uyuşmuştu sanki. Bu çocuk tam bir gerizekalıydı. Ne demek ben olmasam kendisini arabayla çarpıştıracaktı. Aman Allah'ım düşüncesi bile çok kötü.

"Saçma saçma konuşma." yine dalga geçilir gibi düldü .

"Beni tanıyor musun Eslin?" buda nereden çıkmıştı.

"Tanımıyorsun. Ben gösterdigim yere kadar benimle ilgili şeyler biliyorsun. O yüzden şimdi bana gelipte saçma sacma konuşma deme"

Eray'a nolmuştu böyle. Soguk sese bürünmüştü.

"Eve gitmek istiyorum." dedim bozuldugumu belli ederek. Oda hiçbir şey demeden arabayı çalıştırdı. Öküz nolacak.

--------

"Sen gelmiyor musun?" dedim arabadan inerken.

"Hayır"

"Niye?"

"Canım istemiyor" yok öyle bir şey. Ben sana alışmışken gitmene izin vermem.
Kapımı kapayıp Eray'ın kapısına gittim.

"Napıyorsun aptal" kolundan tutup çekiştirmeye başladım.

"Geleceksin."

"Gelmeyecegim." sen öyle san. Ben daha inatçıyım.

Tam tamına 15 dakikadır Eray'ı arabadan indirmeye çalışıyordum. İnmiyordu. Ama ben inatçılıgımdan dolayı sonunda indirmiştim.

"Tam bir başa bela , aptal bir kızsın." sesi hala soguktu. Bu beni kırıyordu ama bir şey demiyordum. Tekrar eski sesine geri getirmem lazım.

"Bana sürekli hakaret etmekten sıkılmadın mı?"

"Gerçekler, hakaret sayılmıyor." suratımı ekşiterek ona baktım.

"Felsefe yapmada gir içeri. " yine o dalga geçme gülümsemesiyle güldu. En sonunda yapıştıracaktım agzina.
Eray içeri geçerken telefonu cebinden çıkarìp birini aradı.

"Seymen Seray'ı yalnız bırakma. Ben Eslin'lerdeyim." karşı tarafı dinledikten sonra cevap verdi.

"Gitmedim."
"Tamam . Okulda halledecegiz zaten." Kuzey'den bahsettiklerini anlamıştìm. Telefonu kapayıp bana baktı.

"Yatacagım ben."

"Tamam. Git gelirim." merdivenlerden çıkarken arkasından bakmıştım. Nolmuştu buna. Niye soguk davranıyordu?

Mutfaktan su içip yukarı çıktım. Eşofmanlarımı aldıgımda yatağıma yayılmış olan Eray'a baktım.

"Sanada eşofman getireyim hemen uyuma."