"Alın kellesini!" O an son defa yaşamak için bir şeyler yapmaya çalıştım ama ne gücümün, ne de sebebimin olduğunu farkedince kafamı eğip çaresizce bekledim. Ölmek istemiyordum, kesinlikle ölmek istemiyordum...Kendimi bu konuda teselli etmeye çalışsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm adı: "Plan"
Bölümü düzenlemedim kusura bakmayın ehehehehehehİyi okumalar.
"Uyanmamış..." Yanımda uzanan Maximo'nun geniş sırtına bakıp kafamı yastığa yeniden koydum. Biz uyuduğumuzda saat tahminen 11'di, şimdi gecenin üçü. Sahi ne bekliyordum ki? "Max..." dedim, yavaşça fısıldayarak. Cevap gelmeyince yine çağırmıştım, bu sefer de cevap alamayınca bir an durup onu neden uyandırmak istediğimi sorguladım. En iyisi onu izlemekti, yüzüstü uzanıp yüzünü bana dönmüş bir bebek gibi uyuyordu. Hayır, ona bebek demek doğru olmazdı... Hala heybetli görünüyordu, her an gözlerini açıp üzerime atlayacakmış gibi...
Yatakta yana kıvrılıp bir elimi başımın altına koydum, diğer elimle uzanıp parmaklarımı Maximo'nun dudaklarında gezdirdim. Acaba ben gittikten sonra başka kadınları öpecek miydi? Herhalde oturup benim geri dönmemi bekleyecek hali yoktu, onun da hayatına devam etmesi gerekiyordu. Ama ben... Sanırım bir daha kimseyi sevemeyecektim, sadece Maximo'nun bir yerlerde var olduğunu bilerek kendimi teselli edecektim o kadar. Bu fazlasıyla canımı yakıyordu, tek gözümden yaş damlaları ard arda süzülürken elimden geldiği kadar yavaşça burnumu çektim.
İşaret parmağımı hafifçe uzun kirpiklerine dokundurup ardından burnunum üstünde gezdirdim. Nedense kafamın içinde bu gecenin birlikte geçirdiğimiz son gece olduğu düşüncesi yankılanıyordu kesin hiçbir nedeni yokken. Eğer bu birlikte geçirdiğimiz son geceyse uyumak bile istemiyordum, sadece izlemek ve kokusunu içime çekmek istiyordum. Maximo Adin'i diğer dünyada yaşlanınca hatırlayacak mıydım? Belki de bu gece onun yüzünü ezberlemem için bana verilen bir fırsattı. "Ah, keşke birlikte portremiz olsaydı..."
Beklemediğim bir anda Maximo elimi çekip dudaklarına götürmüş ve yine elimin içinden öpmüştü, bu avucumun içinin karıncalanmasına neden oluyordu. Bedenime öptüğü yerde garip bir sızıltı ve beraberinde getirdiği sıcaklık yayılınca hafifçe aralanan uykulu gözlerine baktım. "Ağlamaman için ne yapabilirim?" Bir şey demeden elimi çektim ve gözyaşlarımı saklamak için ona arkamı döndüm. "Ağlamıyorum ki, sadece gözümü çok açık tuttum. Ondandır muhtemelen."
Belimden çekip tek eliyle bedenlerimizi birleştirdi, elbisem belimde toplanmıştı bunu kullanıp elini elbisemin altına götürdü ve parmaklarıyla karnımı okşamaya başladı. "Hey, yapma!" Elini durdurup kulağıma gelen kıkırtısıyla gülümsedim. Bazen böyle şeyler yapıyordu ve etkilendiğimi bildiği için yapmaya devam ediyordu. Yapmaması için uyardıktan sonra beni içine sokmak istercesine kendisine çekmiş ve boynumdan öpmeye başlamıştı. Buna devam edince kendimi kasmaya son verip yüzümü ona döndüm ve sırıttım. "Ne istiyorsun? Bana bak sinsi adam, haddini aşma!" Ses tonum ve haraketlerime oyunculuk katmıştım, bu ikimizi de eğlendirmişti.
"Ben masumum, hanımım. Tüm suç asilliğiniz ve güzelliğinizde!" Söylediği iltifatlara karşılık gözlerimi kısıp dudaklarımı büzdüm. Kesinlikle iyi bir oyuncu olabilirdi. "Üzgüm ama bu benim gerçek bedenim ve yüzüm değil, lordum." Bir süre düşüncelere dalıp ardından ayıldığımda kolumu Max'in beline attım. "Bazen merak ediyorum da acaba Sera'nın bedenine sahip olsam beni sever miydin?
