Peki Ya Sonra?

Peki Ya Sonra? 19. Bölüm

Kızlar, Elif'in kendilerini gördükten sonra suratının aldığı hali görünce bunun acısını onlardan çok pis çıkaracağını anladılar ama ok yaydan çıkmıştı bir kere. Artık dönüşü yoktu. Özlem " çiğ çiğ yiyecek bizi" derken, Bahar, "pilavdan dönenin kaşığı kırılsın" diyerek bara doğru yürümeye başladı arkasından da diğerleri temkinli adımlarla onu takip ederek tam barın önüne gelerek durdular. Hiçbir şeyden çekinmeyen Bahar meydan okuyan bakışlarıyla Elif' bakıp yine ilk konuşan kendisi oldu.

Alp Timur'un gözleri ise iki taraf arasında gidip geliyor olanları anlamaya çalışıyordu. Elif'in neden böyle bir tepki verdiğini düşünürken aklına birden Burçin'in bahsettiği şu Elif'in ikinci ailem dediği kızlar aklına geldi. Beş tane can dostu var demişti. Tekrardan baktığında onlar olduğuna emin oldu. Her biri büyük bir sevgiyle bakıyordu Elif'e. Hiç bozuntuya vermeden önüne dönerek yeniden yerine gelen keyfiyle yüzüne o muhteşem gülümsemesini yerleştirip Elif'e çabucak bir bakış attı.

Elif öylece kalakalmış hem tedirgin hem gergin şekilde kızlara bakıyordu. Kızlar hiç yabancılık çekmeden Alp Timur'un yanındaki sandalyelere onun kim olduğunu bilmeden oturdular. Bahar'ın konuşmaya başlamasıyla tüm dikkatini onlara vererek dinlemeye başladı.

"Güzel Safinaz'ım iyi geceler, biz geldik yok mu bize bir hoşgeldiniz? Ne o pek bir şaşırdın halbuki ben söylemiştim geleceğim diye. Hadi ama bu kadar şaşırmış olamazsın" deyip keyifli halde güldü. Etrafına şöyle bir bakıp deske biraz daha yaklaşıp kısık olduğunu düşündüğü sesi ile konuşmaya devam etti. Ya da edecekti ama Elif konuşmanın nereye gideceğini tahmin ettiğinden hemen ileri atılıp Bahar'ı susturdu.

"İyi halt ettiniz Bahar Hanım çok hoş geldiniz. Bende gözüm yollarda sizi bekliyordum. Ne içersiniz diye sormayacağım hepinize yetecek kadar zıkkımın kökü var çünkü. Nasıl güzel mi? Diye biraz sinirli şekilde konulup oda göz ucuyla kızların dibinde oturan Alp Timur ve diğerlerine baktı. İkisi gözlerini dikmiş halde merakla kendilerine bakarken Alp Timur ise gayet rahat oturup kendisine bakıyordu yine o bakışlarıyla. İçinde bulunduğu duruma içinden küfürler ediyordu. İşler çığrından çıkmadan, bu deli Kızlar bişeyler yapmadan onları birbirinden uzaklaştırması gerekiyordu. Çünkü biliyordu ki bu deli laz kızı birazdan deli deli konuşmaya başlardı. Ah ne büyük rezillikler yaşayacağını tahmin ederek hemen bişeyler yapması gerektiğini düşündü.

Barın içini gözleriyle çabucak taradıktan sonra bara en uzak mesafede ki masayı fark ettiğinde gözleri hevesle parladı. Kızları mutlaka buradan uzaklaştırması gerekiyordu. Adamın dibine kadar girmişlerdi. Ne konuşsalar çok net duyacaklardı adı gibi biliyordu.

"Hadi kalkın şu arkadaki masaya oturun siz bende içecek bir şeyler getireyim size. Burada rahat edemezsiniz. Hem siz burda böyle otururken çalışamam ben" deyip kalkın artık der gibi kaş göz işareti yaptı kızların hepsine. Onun bu tepkisine şaşıran kızlardan bu sefer ilk konuşan Özlem olmuştu.

"Canım biz her geldiğimizde sürekli burada otururuz. Masa nereden çıktı. Hem sana yakın olamayıp konuşamayacaksak niye gelelim ki. Burası çok iyi biz seviyoruz böyle oturmayı" deyip iyice yerleşti yerine.

Elif, sinirden saçlarını yolacak hale geldiğini hissediyordu. Bunu kendisi de çok iyi biliyordu elbette. Kızlar ne zaman gelseler hep barda oturur fırsat buldukça sohbet edip çok keyifli zamanlar geçirirlerdi. Ama bu gece böyle olmamalıydı. Diğerleri hayatta kalkmazdı burdan bunu da çok iyi biliyordu. Ağzının içinde kaderine ve kızlara söylendikten sonra kızlara kıstığı gözleriyle bakıp;

"Ne haliniz varsa görün. Ben bu gece serviste çalışacağım. Oturun burada kös kös" dedi ama burada anında pişman oldu. Bu iki deliyi hatta kendi delilerini diğerlerle asla yalnız bırakamazdı. Ne yapacağını şaşırmıştı artık. Alp Timur'a anlık olarak bir bakış attığında onun keyifle kendisine bakarak oturmasına sinir oldu. Hepsine kafa göz dalası gelmişti ama yapamazdı. İçinden bu geceyi sorunsuz ve en az hasarla atlatmayı dileyip büyük bir sabır istedi Allah'tan.