De Ontmoeting

Hoofdstuk 3

Van schrik laat ik bijna mijn telefoon vallen. Sprakeloos blijf ik voor mij uit staren. Ik moet even alles op een rijtje zetten. Ik leg mijn hoofd in mijn handen. De persoon die gebeld had, probeerde mij duidelijk te maken dat er iemand gevaarlijk was. Iemand die begon met een Ti... Timo? Verder ken ik niemand die begon met Ti. Ik schud mijn hoofd. Nee, Timo kan het niet zijn. Hij zag er daar veel te leuk voor uit. Mijn benen, die op de grond staan, zijn helemaal aan het trillen. Ik pak een flesje water uit mijn zwarte handtas. Ik drink en giet een beetje water over mijn handen, die helemaal klam zijn van het zweet. Ik moet logisch blijven nadenken. Waarschijnlijk was het gewoon een grap. Ja, dat moet het zijn! Het is gewoon een grap en waarschijnlijk liggen met een paar vrienden ergens in de bosjes met de slappe lach. Opeens hoor ik een warme stem achter me: "Hoi schoonheid." Ik draai mij om en zie Timo staan. Hij heeft een blauw met wit geruite blouse aan met een lange spijkerbroek. Hij grijnst en haalt zijn hand door zijn blonde kuif. Ik glimlach, grijp de steen achter mij goed vast en ik heb het gevoel dat ik smelt van zijn aanwezigheid. "Hey. Heb je al een idee waar we iets gaan drinken?" Probeer ik zo normaal mogelijk te vragen. "Ik heb het perfecte plekje uitgezocht." Zegt hij mysterieus.

Na een kwartiertje lopen komen we aan bij een hele romantische bar. We zoeken een tafeltje en we gaan tegenover elkaar zitten. Ik heb voor de zekerheid mijn ID kaart meegenomen, maar eigenlijk was het niet echt nodig, want veel mensen vinden mij ouder lijken dan 18. Timo bestelde voor ons twee cocktails. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. "Je ziet er prachtig uit vanavond Fay." "Dankje." En ik bloos. Alweer. En natuurlijk moet ik mijzelf weer voor schut zetten door te giechelen als een tienermeisje.

*

"Dus je had staan kijken toen een vrouw en man in de bus ruzie hadden? En toen omdat je aan het staren was had je een klap gekregen van de vrouw?" Herhaal ik kort zijn verhaal die hij zo net verteld had. Hij kinkt en ik lach. Timo is echt een hele grappige jongen. Hij kan hele leuke verhalen vertellen.

"En heb jij nog leuke verhalen dan?" Grinnikt hij, "dan kan ik ook eventjes lachen." Ik geef hem een zachte duw tegen zijn arm aan. Ik kijk hem quasi-boos aan. Dan schiet ik in de lach en een paar tellen later gaat ook Timo's serieuze gezicht in een lach over.

Timo kijkt mij aan en zo zitten we een tijdje. Ik word uit mijn gedachten gerukt als de ober aankomt met ons drankje aankomt. Terwijl hij een slokje neemt van zijn drankje blijft hij mij aankijken. In verlegenheid gebracht staar ik naar de vloeibare drank in mijn glas. In de verte hoor ik regen op de daken neerkomen.

We lopen naar de deuropening van het restaurant. Buiten is het aan het stormen. Ik loop dicht tegen hem aan en ik lach lief naar hem. Mijn hele kapsel is zeiknat, sorry Valerie, maar het kan mij niet schelen. Ik weet dat het fout is, maar zijn aanwezigheid doet iets in mij. Timo doet al mijn zorgen verdwijnen. In de verte hoor ik een klap; het is aan het onweren. Bij de klap schrik ik en knijp ik in zijn hand. Hij lacht. "Wil je ergens schuilen?" Vraagt hij lief. "Graag." Grijns ik. We staan onder een afdakje. Hij kijkt mij serieus aan en ik kijk recht in zijn ogen. Ik ril. "Heb je het koud?" Vraagt hij bezorgd. Ik knik en bloos, als ik een natte pluk haar uit mijn gezicht veeg. Hij trekt zijn doorweekte shirt uit waardoor zijn bovenlichaam zichtbaar is. Ik kijk hem ademloos aan. Hij grijnst en geeft hem aan mij.

Zijn gezicht komt dichterbij. Ik leg mijn hand twijfelend op zijn bovenlichaam en mijn andere hand rondom zijn nek. Zijn hand glijd rond mijn middel en hij drukt mij een stukje dichter tegen mij aan. Dan zoenen we. Zijn lippen zijn zacht en bewegen teder over die van mij heen. Ik beantwoord zijn kus. Na een tijdje trek ik mij terug.